امروز، روز جهانی روان شناس است

روان شناسان قشر زحمتکشی هستند. آنها گوش و روح خودشان را به دیگران می سپارند تا بتوانند دردی را درمان و روحی را آرام کنند.

روان شناس زیر نگاه تیز بین مردم است. او نمی تواند راحت بخندد، راحت گریه کند و حتی عصبانی شود.

چون روان شناس است. هر رفتار او برای دیگران جای سوال دارد.او به جرم روان شناس بودن نمی تواند رفتاری عادی داشته باشد ولو این که از نظر خودش درست باشد.عموما انگشت اتهام در مشکلات پیش آمده به سمت روان شناس است.

با پذیرش تمام سختی های این حرفه و با این که امروز نگاه مثبتی نسبت به این رشته و متخصصصان وجود دارد، چرا نباید روزی در تقویم داشته باشند.

خوشبختانه مردم به این باور رسیده اند که روان شناس و مشاور می تواند کمک کننده و تسهیل کننده روابط فردی باشد.

برای ازدواج خواسته می شود حتما از مشاوره پیش از ازدواج بهره برد تا درصد خطا پایین آید.

در مشکلات خانوادگی، توصیه می شود حتما از روان شناس کمک گرفت تا کانون خانواده پا برجا بماند. اضطراب که عموم مردم را در بر گرفته،‌ با کمک این قشر درمان و برطرف می شود.

مردم به جای خالی روان شناسان در مراکز دولتی، خصوصی، مدارس، سازمان ها و... پی برده اند و اذعان دارند باید از حضور ایشان بیشترین بهره را برد.

حال که این همه تلاش جواب داده و امروز نگاه مثبت و خوبی به روان شناسی و روان شناس وجود دارد،‌ آیا نمی طلبد مانند دیگر صنف ها چون وکلا، مهندسان و... روزی در تقویم داشته باشند؟

لیلا کامرانی - کارشناس ارشد روان شناسی بالینی / جام جم آنلاین