خوزستان برنامه جامع نجات‌بخشی می‌خواهد

به عنوان مثال به نظر می‌رسد باید حل مساله آب کشور را نه در کشتن رودی برای رودی دیگر که در اصلاح مدیریت ناصحیح منابع آب جست‌وجو کنیم. برآوردها نشان می‌دهد اگر 10 درصد هدرروی آب در بخش کشاورزی را کنترل کنیم، چند برابر به دارایی آب آشامیدنی کشور افزوده خواهد شد و دیگر نیازی به طرح‌های انتقال آب بین‌حوضه‌ای مانند آنچه قرار است در خوزستان اتفاق بیفتد و یکی از عوامل ایجاد بحران ریزگردهاست، نخواهیم داشت.

یا در مثالی دیگر برای حل معضل ریزگردها، نهالکاری به تنهایی نمی‌تواند راهکار پایدار حل مسائل محیط زیستی استان خوزستان باشد. سوال اساسی این است که آیا ما پیش از طغیان ریزگردها در هورالعظیم و اراضی‌ای که تبدیل به بیابان کرده‌ایم، درخت داشته‌ایم که حالا با نهالکاری مشکل را حل کنیم؟ لذا به نظر می‌رسد هیچ راهکار پایداری جز رهاسازی حقابه تالاب‌ها، رودخانه‌ها و توقف بی‌قید و شرط انتقال منابع آب استان خوزستان پیش رو نداشته باشیم.

لذا به نظر می‌رسد اقداماتی نظیر توقف عملیات اجرایی طرح‌های انتقال آب، سدسازی بر سرشاخه‌های کارون و دیگر رودخانه‌های استان مانند انتقال آب بهشت‌آباد، کوهرنگ3، سد بختیاری و سد کارون2، رهاسازی حقابه تالاب‌ها، رودخانه‌ها و دشت‌های استان خوزستان، تعیین تکلیف درخصوص فاجعه بزرگ سد گتوند و ساماندهی پساب‌ها و شورآب‌های طرح‌های توسعه نیشکر در فروکش کردن بحران و مدیریت وضعیت فعلی خوزستان، سخت موثر باشد.

همچنین تدوین سند امنیت آب استان توسط استانداری و دستگاه‌های مسئول خوزستان، انتقال ستاد ملی مبارزه با ریزگردها به استان خوزستان برای تمرکز بیشتر بر مسائل و مشکلات و بازنگری در ترکیب اعضای شورای عالی آب و کمیته تخصصی آن، دیگر اقدامات موثر در این باره خواهد بود.

هژبر کیانی

نماینده سمن‌های محیط زیستی خوزستان