سرانه بیابان در ایران 2 برابر جهان

بیابان‌زایی در کشورمان سرعت گرفته و این مساله‌ای نگران‌کننده است که آمارها نیز تائیدش می‌کنند و یادآور این مساله است که تلاش مسئولان نتوانسته موفقیت زیادی در این حوزه داشته باشد. هرچند بخشی از این ناکامی را باید به پای نبود اعتبار مناسب نوشت، اما از سوء‌مدیریت در مسائلی مانند منابع آب نیز نمی‌توان گذشت که شرایط را برای خشکیدن تالاب‌ها و قلع و قمع درختان فراهم کرده است.‌

این در حالی است که حدود یکصد میلیون هکتار از اراضی کشور در معرض بیابان‌زایی قرار دارد و دراین میان، وسعت کانون‌های بحرانی بیابان‌زا حدود 5/7 میلیون هکتار است‌.

سرانه مرگ

برای پی بردن به شرایط نامناسب منابع طبیعی کشورمان کافی است سرانه جنگل، مرتع و بیابان ایرانیان را با سرانه جهانی آن مقایسه کرد. برای نمونه، 1700 مترمربع سرانه جنگل هر ایرانی است، اما در جهان این سرانه حدود 6000 مترمربع است. سرانه مرتع ایرانیان نیز حدود 1/1 هکتار است، اما سرانه جهانی مرتع حدود 6/7 هکتار تخمین زده می‌شود‌.

برخلاف سرانه جنگل و مرتع، سرانه بیابان در کشورمان بیشتر از میانگین جهانی است، زیرا در تقسیم بیابان به هر ایرانی حدود 4300مترمربع بیابان می‌رسد، اما میانگین جهانی این سهم در جهان حدود 2000 مترمربع برآورد شده است‌.

ماجرا زمانی نگران‌کننده‌تر می‌شود که نگاهی به خسارت‌های بیابان‌زایی در کشورمان بیندازید. برای نمونه خسارت فرسایش خاک در کشورمان هر سال 18 میلیارد تومان برآورد می‌شود. علاوه براین خسارت سیل و تخریب آبخوان‌ها نیز به ترتیب 1600 میلیارد و 20 هزار میلیارد تومان است.

خطر بیابان‌زایی محدود به کشورمان نمی‌شود و باید آن را تهدیدی برای زمین به حساب آورد، چراکه براساس پیش‌بینی کارشناسان، اگر تخریب سرزمین با روند کنونی اتفاق بیفتد، در 25سال آینده 12 درصد میزان تولید محصولات غذایی کم می‌شود‌.