26 دی طلیعه پیروزی انقلاب

بازخوانی حوادث و رخدادهای تاریخی بخصوص باید برای نسل جوان امروز عبرت‌آموز و در عین حال باورپذیر باشد.

با خود خیلی کلنجار رفتم که برای این روز مهم که پایان سلطنت 2500ساله شاهنشاهی را رقم زد، چه نکاتی را یادآور شوم. آنچه که به گمانم امروز همه محتاج آن هستیم همانا «فرار از شاه‌های درون خودمان» است. شاه صرفا یک شخص نبود؛ بلکه نمادی بود از بسیاری از بدهی‌ها و کژی‌ها؛

‌-‌ قدرت خود را به بیگانگان وابسته می‌دانست.

-‌ بی‌خیال مردم محروم و تهیدست، بر کاخ‌ها و ثروت خود و درباریان می‌افزود.

-‌ برای بقای حکومت، مبارزان و مجاهدان را شکنجه و محبوس می‌کرد.

- اثری از آزادی بیان و عقیده نبود و استبداد یکه‌تازی می‌کرد.

- رشوه، پارتی‌بازی، تملق و چاپلوسی، حاکمیت هزار فامیل بر کشور سیطره داشت.

- ارزش‌های الهی و اخلاقی نادیده انگاشته می‌شد.

- خبری از حقوق مردم و شهروندان حتی به صورت کلیشه‌ای نبود.

- توسعه وابسته محور برنامه‌ریزی کشور بود.

- و...

اگر نگاهی به آرمان‌ها، اهداف و شعارهای دوران انقلاب بیندازیم و بخواهیم نسبت جامعه امروزی خود را با آن آرمان‌ها و اهداف بسنجیم براستی در چه نقطه‌ای ایستاده‌ایم!

پاسخ کوتاه آن است که با گذشت 38 سال از پیروزی انقلاب در عرصه‌های مختلف دستاوردها و موفقیت‌های بزرگی به دست آورده‌ایم که قابل تحسین و افتخار است و در جای خود به آن خواهیم پرداخت.

اما آنچه که امروز نیاز مبرم جامعه کنونی است فرار از شاه‌های درونی و طاغوتی خودمان است که همانا فرار از استبداد رای و تاکید بر خرد جمعی، افزایش سقف تحمل و مدارای سیاسی، انفتاح فضای فرهنگی، سیاسی و اجتماعی کشور، گسترش آزادی‌ها و کاهش محدودیت‌ها، فاصله گرفتن معنادار مسئولان و دولتمردان از زندگی اشرافی و تجمل‌گرایی، آباد کردن کوخ‌ها و کپرها برای حاکمیت عدالت، رواج روحیه خودباوری، خوداتکایی و حمایت از تولیدات باکیفیت داخلی، فصل‌الخطاب دانستن قانون در همه امور و پرهیز از تفسیرهای شخصی و سلیقه‌ای در اداره کشور، اعتماد کردن و میدان دادن به جوانان تحصیلکرده کشور برای خدمت به جای شتاب بخشیدن خروج آنان از کشور و بالاخره بازخوانی مستمر اهداف، آرمان‌ها و اهداف غایی که برای آن، انقلاب کردیم.

بیاییم از شعارها فاصله بگیریم، وجدان خود را قاضی کنیم و ببینیم هر یک از ما هنوز چه شاهان و طاغوت‌هایی را از درون خودمان و نیز جامعه بیرون نکرده‌ایم.

یادم هست که در روزهای دی‌ماه 57 فریاد می‌زدیم: تا شاه کفن نشود/ این وطن، وطن نشود

دکتر علی دارابی - استاد دانشگاه