نمی‌خواهم ستــاره شوم

چرا فاصله بین انتشار آلبوم‌های شما هر بار طولانی‌تر می‌شود؟ آلبوم مقیم (1378)، راه عشق (1380)، مست و خراب (1383)، مردم بیگانه (1388)، دیده بیدار (1395).

بیشتر به‌دلیل مشکلات عدیده‌ای که در سر راه ما قرار دارد؛ از امکانات و سرمایه‌گذاری بگیرید تا ممنوع‌الکاری یکساله که در مجموع شرایطی را برای من فراهم کرد که یکی از تبعات آن همین فاصله بین انتشار آلبوم‌هاست.

راستی چـه شد که ممنـوع‌الکار شدید؟

رسانه‌ها خیلی به این موضوع پرداختند. خیلی تمایلی ندارم دوباره درباره آن صحبت کنم. مدیر مرکز موسیقی آن زمان بحث نادرستی را مطرح کرد که بعدا بابت آن عذرخواهی هم کرد.

البته آن زمان هم بندرت کنسرت اجرا می‌کردید.

همیشه یک کنسرت در شش ماه اول سال اجرا می‌کردم و یکی در شش ماه دوم.

اگر این مشکلات برطرف شود، مانند برخی ستارگان موسیقی شاهد آلبوم‌ها و کنسرت‌های بیشتر از شما خواهیم بود؟

تولید آلبوم شرایطی دارد که در همه جای دنیا هم رعایت می‌شود. باید فاصله‌ای باشد تا یک تشنگی بین مخاطب و هنرمند ایجاد شود. فاصله‌ای که مخاطبان بتوانند با آلبوم جدید ارتباط برقرار کنند و با آن خاطره‌سازی کنند. عیبی ندارد که برخی هر هفته یک قطعه منتشر می‌کنند ولی این کار بیشتر شبیه سری‌دوزی کارگاه‌های خیاطی است. طبیعتا خلاقیت چندانی در این کارها نمی‌بینیم.

اما شما ویژگی‌های یک ستاره موسیقی را دارید؛ هم صدا، هم ظاهر و هم توانایی آهنگسازی. آیا شرایط سبب شده شما به یک ستاره موسیقی پاپ تبدیل نشوید؟

اگر کار مستمر از یک هنرمند ستاره می‌سازد که من با آن بیگانه‌ام. البته ستاره شدن هیچ‌گاه در ادبیات ذهنی من جایی نداشته است. اما اگر فعالیت هنری یک هنرمند، توجه مردم را جلب کند، این چیز دیگری است.

این دغدغه را دارید که مخاطب عام کارتان را گوش کند؟

به طور حتم. اگر مخاطبان من را خواص تشکیل می‌دهند این باعث افتخار من است، اما من برای عموم جامعه آهنگسازی می‌کنم نه برای یک قشر خاص. این موسیقی در دسترس همه است و همه مردم در همه جای دنیا می‌توانند آن را گوش کنند.

اگر به کارهای ارزنده‌تر نیز نگاه کنیم، عموم مردم خیلی به این آثار دسترسی ندارند. متأسفانه بازار موسیقی ما بازار هنری نیست بلکه بازاری کاملا تجاری است. این بازار گوش مردم را به سطح نازل و پایینی می‌آورد. این مسأله به ایران محدود نمی‌شود، بلکه هر جای جهان موسیقی سطح پایین پخش کنید، شعور موسیقایی مردم تنزل پیدا می‌کند و برعکس. متأسفانه بازار موسیقی ما آنقدر تجاری شده و دست افراد تاجر افتاده که جز سود و بهره مالی به چیزی نمی‌اندیشند و به هیچ‌وجه دغدغه فرهنگی ندارند.

همین بازار تجاری سبب شد تا شیوه نوینی را برای توزیع آلبوم جدیدتان تجربه کنید؟

بله، متأسفانه به سامانه *780 و اپلیکیشن نواک اعتماد کردم و شرکت با تعهد به من وعده پرچمداری این جریان را دادند که بدون انتشار سی‌دی، آلبومم را از طریق اینترنت راهی بازار کنم. اما متأسفانه زمانی که آلبوم در دسترس قرار گرفت، متوجه ضعف‌های بسیاری شدم. از جمله این که بسیاری از مخاطبان ما از گوشی‌های همراه اپل استفاده می‌کردند و این نرم‌افزار تنها پاسخگوی کاربران اندروید بود. این مسائل و بدعهدی‌ها سبب شد تجربه تلخی را در این دو ماه تجربه کنم. هنوز نتوانسته‌ام جشنی برای آلبومی بگیرم که پس از پنج سال منتشر شده است.

حالا چه تصمیمی برای آلبوم «دیده بیدار» دارید؟

قصد داریم این آلبوم را روی سی‌دی منتشر کنیم. اما به جای سی‌دی‌فروشی‌ها و سوپرمارکت‌ها تنها در فروشگاه‌های شهر کتاب عرضه می‌شود.

چرا فقط شهر کتاب؟

برای این که شرکت‌های پخش درصد زیادی می‌خواهند که برای من به هیچ‌وجه صرف نمی‌کند. اما قیمت شهرکتاب خیلی منصفانه است.

آیا همین سبب نمی‌شود که قشر کثیری از مخاطبان از شنیدن این آلبوم محروم شوند؟

این دلیل نمی‌شود که کارم را در سوپرمارکت‌ها پخش کنم. من از طریق رسانه‌ها اطلاع‌رسانی می‌کنم، مخاطبی که می‌خواهد سی‌دی من را از سوپرمارکت بخرد می‌تواند از شهر کتاب که مکان فرهنگی است تهیه کند.

البته خود این سوپرمارکت‌ها با نمایش پوستر آثار برای مشتری‌ها به نوعی هم اطلاع‌رسانی و هم تبلیغ می‌کنند و این‌گونه کار بیشتر شنیده می‌شود. من نوعی، روزی یک‌بار به سوپرمارکت می‌روم و لی شاید سالی دوبار پایم به شهر کتاب باز نشود.

من همیشه مخالف این جریان در سوپرمارکت‌ها بودم به این دلیل که مردم را از مکان‌های فرهنگی دور می‌کند. شما کار استاد شجریان یا شهرام ناظری یا همایون شجریان را در سوپرمارکت پیدا می‌کنید؟ ولی در شهر کتاب‌ها پیدا خواهید کرد. به هر حال، مردم هم باید برای یافتن اثر مورد علاقه خود تلاش کنند و حداقل به یک کتابفروشی سر بزنند.

با این تفاسیر کی باید منتظر انتشار سی‌دی آلبوم «دیده بیدار» و توزیع آن در شهر کتاب‌ها بود؟

اگر سرمایه‌گذار پیدا کنم تا یک، یک و ماه نیم آینده سی‌دی را منتشر خواهیم کرد.

کی باید منتظر کنسرت شما باشیم؟

نمی‌توانم قول دهم. پس از انتشار آلبوم حتما برای اجرای کنسرت تلاش خواهم کرد.

تولدتان مبارک! راستی چندساله شدید؟

46 سالم تمام شد.

کمیل انتظاری