میلاد پیامبر رحمت ‌دلیل پیدایش خلقت

در چنین روزی هستی متحیر طلوع دو خورشید است و شباهنگام آسمان مکه و مدینه، با طلوع دو خورشید نورانی شد و قدسیان یا محمدگویان بزمی تماشایی به راه انداختند. جمع نیلوفری پیامبران شادمانه در چنین روزی شیفته روی کسی هستند که جامه ختم رسالت می‌پوشد و در میان همه مشتاقان، دلبری می‌کند. انعکاس خنده آمنه دخت وهب تا هفت آسمان دیده می‌شد. طفلی که از دامن او به دنیا آمد و به عالم لبخند زد، علت و بهانه‌ای برای پیدایش هستی و تاج آفرینش بود. عرشیان و فرشیان در شب تولدش نام محمد بر زبان می‌رانند و زمین را لاله باران می‌کنند. پیامبر رحمت زمانی پا به عرصه هستی نهاد که سیاهی جهان را فراگرفته بود و از هر سوی آتش بیداد و ظلم زبانه می‌کشید. برابر با روایت‌های مستند در شب میلاد رسول اکرم(ص) اتفاقاتی مهم در چهارگوشه جهان رخ داد و نوید رویدادی تازه در آن مقطع تاریخ داد. پیامبر آیینه‌دار مهر بود و در آغاز رسالت از هیچ کوششی برای برچیدن ظلم و ستم فروگذار نبود تا جهان هستی را برای بهتر زیستن در سایه الطاف خداوندی مهیا کند.

او بت‌شکن زمانه بود و از نفاق و دورویی بیزاری جست. در روزگاری که بشریت میان سفید و سیاه، زن و مرد، عرب و عجم فرق قائل بود او با پیام پرمهرش، سرود آزادی و نوعدوستی را ترنم کرد. در نزد او تنها ملاک سنجش تقوا و بندگی خدا بود و در طول زندگی بابرکتش ارائه‌کننده برترین تمرین بندگی نزد اطرافیانش بود. روزگار از ابتدای سرمد تا انتهای ابد گلی به زیبایی او ندید. پیامبر در طول زندگی بابرکتش بر قله کمال رسید و دیگر کسی را یارای رسیدن به جایگاه او نیست. در روزگار فراق، او دو میراث برجسته قرآن و عترت را برای مردم به یادگار گذاشت. بهار بی‌خزان میراثش تا حشر چراغ راهی است برای هدایت بشر و دوازده ستاره تابناکی که بعد از او درخشیدند و هر کدام همچون خورشید بر تارک دنیا فروزان شدند، ادامه‌دهنده راه او هستند. در همین روز از برج ششم امامت، آفتاب ولایت از آسمان مدینه طلوع کرد و امام صادق(ع) طلایه‌دار شاهراه علوی شد. امامی که در دوران سخت و طاقت‌فرسایی به عرصه گیتی قدم نهاد و دور از هیاهو و تمام غوغاهایی که جهان را فراگرفته بود، مکتب سرخ علوی و مذهب سبز شیعی را پایه ‌گذاری کرد. او در عصر جنبش‌های سیاسی و فرهنگی و فرقه‌ای با راه‌اندازی حرکتی فرهنگی گامی موثر در ترویج معارف اصیل اسلامی برداشت و جامعه آن روز را که تشنه علم و دانش و معرفت اصیل بود با نشر معارفش سیرآب کرد.

فتاح غلامی

سیاسی