پوراحمد؛ کارگردان عاشقانه‌های سینما

برنده جایزه ویژه و لوح تقدیر سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری برای فیلم «به خاطر هانیه»

برنده جایزه بهترین کارگردانی جشنواره فیلم پنانگ برای فیلم «خواهران غریب»

برنده سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی جشنواره فیلم فجر برای فیلم «خواهران غریب»

برنده تندیس بهترین فیلم جشن انجمن منتقدان و نویسندگان سینمایی ایران برای فیلم «شب یلدا»

برنده تندیس بهترین کارگردانی و تندیس بهترین فیلمنامه جشن خانه سینما برای فیلم «اتوبوس شب»

برنده جایزه بزرگ هیات داوران جوایز آسیا پاسیفیک برای فیلم «اتوبوس شب»

نامزد جایزه صفحه نمایش آسیا و اقیانوسیه جوایز آسیا پاسیفیک برای فیلم «اتوبوس شب»

نامزد جایزه لینو بروکا جشنواره بین‌المللی فیلم مانیل برای فیلم «اتوبوس شب»

برنده جایزه پروانه زرین بهترین کارگردانی جشنواره فیلم کودک و نوجوان برای فیلم «اتوبوس شب»

برنده جایزه بهترین کارگردانی جشنواره بین‌المللی فیلم خروس طلایی برای فیلم «اتوبوس شب»

برنده جایزه ویژه بهترین فیلمنامه جشنواره بین‌المللی فیلم رشد برای فیلم «صبح روز بعد»

«بی‌بی» سینمای ایران

زنده‌یاد پروین‌دخت یزدانیان، مادر کیومرث پوراحمد است. او از سال 1370 با ایفای نقش «بی‌بی» مادربزرگ مجید در سریال تلویزیونی «قصه‌های مجید» به کارگردانی فرزندش کیومرث پوراحمد پا به عرصه بازیگری نهاد و بعد در سال 1371 با بازی در فیلم‌های «صبح روز بعد» و «شرم» وارد سینما شد. یزدانیان برای بازی در فیلم «صبح روز بعد» برنده دیپلم افتخار بهترین بازیگر نقش دوم زن از یازدهمین دوره جشنواره فیلم فجر شد. او پس از ابتلا به بیماری آلزایمر، در 5 فروردین 1391 درگذشت و پیکرش در گلستان شهدای نجف‌آباد در کنار همسرش به خاک سپرده شد.

1363؛ بی‌بی چلچله

مجید مادربزرگش را از دست داده و درخت چلچله را به جای او برای خود برگزیده است. از طرفی او با ناپدری خود مشکل دارد و دائم از او کتک می‌خورد تا این‌که برای نشان دادن خود جلوی دوستانش با آنها شرط می‌بندد که سوار کامیون آقا جواد شود. آقاجواد اول با او برخورد بدی می‌کند، اما کم کم بین آن دو رابطه‌ای دوستانه به وجود می‌آید. در پایان در یک تصادف آقاجواد می‌میرد در حالی که مجید درمی‌یابد او پدر واقعی‌اش بوده. شاید بتوان این فیلم را «درباره» کودک دانست تا برای کودک، یعنی فیلمی که قرار است به بزرگ‌ترها هشدار بدهد.

1371؛ صبح روز بعد

در «صبح روز بعد» می‌بینیم که مجید به ادبیات بیش از ریاضیات علاقه‌مند است. او همواره توسط معلم ریاضی تنبیه می‌شود و معلم اشتباه‌های مجید را با دانه‌های تسبیح می‌شمارد. انداختن دانه‌های تسبیح حواس مجید را پرت می‌کند و او برای غلبه بر این وضع به کمک «بی‌بی» تسبیحی به امانت می‌گیرد، اما معلم به تصور این که مجید ادایش را در می‌آورد، او را از کلاس اخراج می‌کند. در شکل‌گیری داستان پرکشش «صبح روز بعد» نمی‌توان از تاثیر مستقیم هوشنگ مرادی کرمانی (نویسنده سریال قصه‌های مجید) بر آن گذشت؛ چرا که فضای فیلم در واقع همان قصه‌های مجید است.

1373؛ به خاطر هانیه

در «به خاطر هانیه» ناخدا علو با 14 مرد دیگر برای صید به دریا می‌روند، ولی همه جز ناخدا صید دریا می‌شوند و مردم، ناخدا را مسبب مرگ عزیزانشان می‌دانند. آنها به ناخدا و خانواده‌اش حمله می‌کنند و در این بین دختر خردسال ناخدا، هانیه فلج می‌شود. بعضا دیده شده شخصیت بشیروی این فیلم با امیروی امیر نادری و فیلمی از ناصر تقوایی مقایسه شده، اما پوراحمد همواره با جدیت گفته: «من به تمامی خودم هستم، همیشه! فیلم من هم منحصر به من است، به تمامی!» و راست می‌گوید.

1374؛ خواهران غریب

در «خواهران غریب» نرگس و نسرین دو دختر دبستانی در جشن مدرسه‌ها یکدیگر را می‌بینند و می‌فهمند که خواهران دوقلو هستند و در گذشته پدر آهنگسازشان (با بازی خسرو شکیبایی) از مادرشان (افسانه بایگان) که خیاطی می‌کند، جدا شده، اما این ماجرا را هرگز به آنها نگفته بودند. فیلم از دریچه نگاه کودکان به دنیای اطرافشان می‌نگرد و ما با کودکانی طرف هستیم که خودشان برای رفع مشکلاتشان وارد میدان می‌شوند. پوراحمد در «خواهران غریب» بر ضرورت حفظ خانواده تاکید می‌کند.

1380؛ شب یلدا

حامد (با بازی محمدرضا فروتن) با وجود علاقه بسیار به همسرش مهناز (با بازی الهام چرخنده) و فرزندش نازی، آنها را پس از ده سال زندگی مشترک به خارج از کشور می‌فرستد، اما پس از خروج آنها از کشور رفتارهای مشکوکی از مهناز سر می‌زند که حامد را به این نتیجه می‌رساند که زنش هیچ وقت او را دوست نداشته و... . «شب یلدا» حدیث نفس پوراحمد است تا جایی که خودش در مصاحبه‌ای گفته، پس از رفتن همسرش ، پرده‌های اتاقش را برای مدت زیادی بسته و خودش را حبس کرده. «شب یلدا» واقعا زیباست.

1384؛ نوک برج

در فیلم «نوک برج»، امیر هر چه می‌گوید عاشق شده ‌است کسی حرفش را جدی نمی‌گیرد، اما وقتی او را در نوک برج به قصد خودکشی می‌بینند، می‌فهمند موضوع جدی است و این تازه شروع ماجراهاست. پوراحمد «نوک برج» را بر پایه دو عنصر کمدی و ملودرام ساخته و این دو عنصر در تلفیق با یکدیگر ملودرامی کمدی را به‌وجود آورده، اما این فیلم به‌طور خاص نه در وجه کمدی‌اش خیلی موفق است، نه در وجه عاطفی‌اش. با تمام این تفاسیر «نوک برج» فیلمی است که با نگاه روز و با هدف سرگرم کردن مخاطب ساخته شده است.

1385؛ اتوبوس شب

«اتوبوس شب» داستان رزمنده‌ای نوجوان به نام عیسی (با بازی مهرداد صدیقیان) است که مامور می‌شود با همراهی همرزمش، عماد (امیر زند) گروهی از اسیران عراقی را با اتوبوس کهنه‌ای که راننده آن شخصی به نام عمو رحیم (زنده‌یاد خسرو شکیبایی) است، به پشت خطوط مقدم منتقل کند. پوراحمد قصه «اتوبوس شب» را بر اساس داستان‌های شهر جنگی اثر حبیب احمدزاده ساخته و می‌گوید در طول 9 ماه، پنج بار آن را بازنویسی کرده و نهایتا اثری ساخته که در کل قابل قبول است.

1394؛ کفش‌هایم کو؟

«کفش‌هایم کو؟» نوزدهمین و آخرین فیلم کیومرث پوراحمد تا به این لحظه است که براساس فیلمنامه‌ای مشترک با فرید مصطفوی ساخته شده. فیلمی با موضوعیت بیماری آلزایمر که بر اساس تحقیقات پزشکی شکل گرفته و در عین حال از قصه‌ای دراماتیک برخوردار است. حبیب کاوه (با بازی رضا کیانیان) کارخانه‌داری است که سال‌ها قبل همسرش (با بازی رویا نونهالی) همراه با دختر کوچکش (مینا وحید) او را ترک کرده و به آمریکا رفتند و اینک او که پا به سن گذاشته، گرفتار آلزایمر است. در «کفش‌هایم کو» پوراحمد سعی می‌کند درخصوص با هم بودن به خانواده‌ها تلنگری بزند.

ساناز قنبری

سینما