لیلا برخورداری: تئاتر حالم را خوب می کند

به گزارش جام جم آنلاین برخورداری، این شب‌ها روی صحنه تماشاخانه سنگلج در نقش «ساقی» نمایش «معاشر» حضور موفق و تحسین برانگیزی دارد. گپ و گفت جام جم آنلاین با لیلا برخورداری پیش روی شماست .

خانم برخورداری شما کجا سنگلج کجا؟

خب چرا که نه؟ سنگلج بالاخره قدیمی ترین تماشاخانه در ایران است که به جهت کیفیت سالن و صدا جزء بهترین هاست ولی این اواخر قدری مهجور مانده بود و بنظرم می تواند خیلی زود رونق گذشته را پیدا کند که البته نیازمند تبلیغات خوب و انتخاب آثار مناسب برای اجرا است.

از این جهت پرسیدم که معمولا تماشاخانه سنگلج میزبان آثار روحوضی و به طور کل نمایش های سنتی ـ ایرانی بوده است، ولی کار شما و نمایش «معاشر» این گونه نیست.

از قدیم یک مقدار جا افتاده بود که سنگلج فقط مختص به تئاترهای روحوضی و سنتی است که من فکر می کنم آن فضا می تواند تغییر کند و در این سالن نمایش هایی متعلق به گونه های دیگر هم اجرا شود، اکنون همزمان با معاشر، کار دیگری هم در این تماشاخانه اجرا دارد که آن هم رئال و به روز است، امیدوارم به مرور زمان این موضوع جا بیفتد که سنگلج میزبان تمام گونه های تئاتر است.

کمی از معاشر و پیوستن تان به این نمایش بگویید.

نقش ساقی برایم جذاب بود، از طرفی قصه و نمایشنامه متفاوتی داشت،‌ آقای حاجی پور هم پیش از این یکی دوبار در موارد دیگر پیشنهاد همکاری داده بودند که به دلایل مختلف میسر نشده بود و خوشبختانه در معاشر این اتفاق رخ داد.

اگر اشتباه نکنم آخرین حضور شما روی صحنه تئاتر به نمایش شب بخیر جناب کنت بر می گردد؟

بله سال گذشته در نیاوران روی صحنه رفت.

خانم برخورداری شما هر سه مدیوم تئاتر، تلویزیون و سینما را تجربه کردید، کدام یک برایتان جذاب تر بوده است؟

واقعا فرقی نمی کند، من فکر می کنم ابتدا باید خود نقش و قصه را بررسی کرد، حالا چه نمایشنامه باشد چه فیلمنامه، مهم نقشی است که پیشنهاد می شود و این که من چقدر می توانم آن را باورپذیر ایفا کنم و به گروه کمک کنم.

پس این که می گویم واقعا برایم فرق نمی کند، شعار نیست، اگرچه این را هم انکار نمی کنم که سینما یک مدیوم جادویی است و شاید جذابیت های بیشتری برای مردم داشته باشد.

از طرفی تئاتر به این دلیل که صحنه زنده ای را بازیگر تجربه می کند و با تماشاچی نفس به نفس است و هر اتفاقی روی صحنه رخ دهد، بی درنگ و بدون واسطه واکنش مخاطبش را می بیند، حال و هوای متفاوتی دارد، راستش را بخواهید باید بگویم تئاتر حال من را خوب می کند به این دلیل که جاندار و زنده است خاصیتی که فضای تصویر چه در سینما و چه در تلویزیون از آن محروم است.

البته تئاتر از نظر اقتصادی مشکلات زیادی دارد؟

بله، اقتصاد تئاتر ضعیف است اما در سال های اخیر به سبک سینما و تلویزیون، سرمایه گذار به تئاتر هم ورد کرده و قدری از نظر اقتصادی تقویت شده است و خیلی مانند گذشته اوضاعش وخیم نیست اما باز هم فاصله از نظر مالی و اقتصادی با مدیوم های دیگر زیاد است.

نمایش معاشر تا چه زمانی ادامه خواهد داشت؟

25 آذر، خوشبختانه استقبال مردم خوب بوده و با کار ارتباط برقرار کردند و سینه به سینه تبلیغ می کنند.

پیش از شما با آقای محرابی صحبت می کردم ایشان گفتند زوج های جوان و در آستانه ازدواج حتما کار را تماشا کنند، شما هم همین نظر را دارید؟

حالا حتما نه فقط زوج های در شرف تشکیل خانواده همه بیایند هم اشکالی ندارد! (می خندد)، ولی قصه معاشر، قصه روز اجتماع است، موضوعی است که الان جامعه با آن درگیر است، بحث دروغ و ... در نتیجه به این دلیل اکثر کسانی که می آیند کار را می بینند دست کم ارتباط خوبی با آن برقرار می کنند و دوست داشتند.

به عنوان آخرین پرسش، کار با خانم نفیسه روشن چگونه بود، ایشان فکر کنم در تئاتر تجربه زیادی ندارند.

بله، اولین کار تئاتر خانم نفیسه روشن محسوب می شود و فکر می کنم من به عنوان یک همکار تا جایی که شنیدم و می بینم بازخوردها این گونه بوده که ما گروه خوبی داریم، باز هم بنظرم از من نباید این پرسش را داشته باشید، چون من می گویم به عنوان اولین تجربه موفق و قابل قبول بوده است، شاید پاسخ بهتر را تماشاچیان و منتقدان بتوانند بدهند.