پورشه 989 سدان، پدر پانامرا

به گزارش جام جم آنلاین از پدال ، در اواخر دههٔ 60 میلادی، پورشه تنها به تولید خودروهای اسپرت دونفره می‌پرداخت و از این روند راضی بود؛ اما «ویلیام جی دیک جونیور» مجموع دار خودرو و فروشندهٔ محصولات پورشه در ایالت تگزاس شهر سن آنتونیو، از پورشه درخواست ساخت خودرویی چهارنفره و حتی یک خودروی اسپرت چهاردر را نمود. چراکه در آن سال‌ها جگوار E تایپ با ترکیب 2+2 به بازار آمده و در ایالات‌متحده بسیار موفق بود.

مجموعهٔ خودروهای دکتر ویلیام دیک شامل تعدادی پورشه، فراری و یک رولزرویس بود که هیچ‌کدام از آن‌ها چهاردر نبودند درحالی‌که همسر وی از او درخواست خودرویی چهاردر کرده بود. از سوی دیگر پورشه هم به درخواست ویلیام دیک مبنی بر ساخت خودرویی چهارنفره پاسخ روشنی نداده بود؛ بنابراین او تصمیم گرفت خود اقدام به ساخت یک پورشهٔ چهاردر کند. دکتر دیک انجام این کار را از استودیوهای ایتالیایی درخواست کرد که همگی جواب رد دادند سپس برای این کار از آقایان «Dick Troutma» و «Tom Barnes» کمک گرفت. کسانی که سازندهٔ خودروهای مسابقه‌ای بودند و این پروژه در حدود توانایی‌های آن‌ها قرار داشت.

پروژهٔ ساخت این پورشهٔ چهاردر بر اساس مدل اسپرت 911 در دسامبر سال 1966 آغاز شد. در مرحلهٔ اول جهت ایجاد فضای کافی برای نصب درهای عقب، طول 911 به میزان 53.3 سانتیمتر افزایش یافت. بدین منظور با دقت زیاد ورق‌های فلزی مناسبی به کف و سقف خودرو اضافه شد. بدین ترتیب هم طول و هم فاصلهٔ محوری خودرو افزایش یافته و همچنین یک پانل سقف کاملاً جدید و صاف به دست آمد.

درهای اصلی 911 حذف شدند و بجای آن‌ها چهار درِ جدید طراحی شد. این درها به‌صورت موسوم به خودکشی طراحی شده بودند (همانند درهای رولزرویس فانتوم امروزی) و جذابیت زیادی داشتند. برای این درها نیاز به طراحی پنجره‌ها و فریم‌های جدیدی بود و همچنین جهت هرچه لوکس‌تر شدن خودرو نیز تصمیم گرفته شد پنجره‌های جانبی به‌صورت برقی بالا و پایین شوند. برای این کار هم از موتور سانروف برقی پورشه استفاده شد. دو صندلی بزرگ و راحت با روکش چرم قهوه‌ای هم به قسمت عقبی اضافه شد. برای جبران اضافه‌وزن خودرو از لاستیک‌های پیرلی جدید استفاده شد. ازآنجایی‌که این 911 چهاردر بر اساس مدل 911S ساخته شده بود، رینگ‌های اصلی آن از نوع آلیاژی بسیار سبک Fuchs بود؛ اما سازندگان احساس کردند که رینگ‌های ساده با قالپاق با شخصیت یک سدان تناسب بیشتری دارد و به همین دلیل رینگ‌ها عوض شدند. در تعلیق خودرو اما هیچ تغییر داده نشد.

سرانجام پورشه 911 چهاردر در ماه آگوست 1967 آماده شد. این پورشه 911 چهاردر منحصربه‌فرد، هدیهٔ بسیار شگفت‌آوری برای همسر ویلیام دیک بود که در کریسمس 1967 به او تقدیم شد؛ اما آقای دیک هدف دیگری هم در ساخت این 911 چهاردر داشت. او احساس می‌کرد یک پورشهٔ باکیفیت و جذاب باید بازار گسترده‌تری داشته باشد و قصد داشت با ساخت این خودرو پورشه را علاقه‌مند به تولید انبوه آن کند. هزینهٔ کل پروژهٔ ساخت این خودرو بیشتر از قیمت یک رولزرویس چهاردر جدید سیلورشادو بود اما این 911 کاملاً منحصربه‌فرد و خاص بود و حتی شرکت پورشه بیش از 40 سال بعد به تقلید از آن، سدان پانامرا را تولید کرد. گفته می‌شود که برای ساخت این خودرو در سال 1967 بیش از 20 هزار دلار هزینه شده بوده است.

سپس 911 چهاردر در جلسهٔ هیئت‌مدیرهٔ پورشه در اشتوتگارت در سال 1968 نشان داده شد و بسیار موردتوجه قرار گرفت. به همین دلیل پورشه از شرکت پینین فارینا خواست 911های چهارنفرهٔ دیگری طراحی کند که منجر به ساخت نمونه‌های چهارنفرهٔ B17 و بعدازآن C20 شد. بااین‌حال ظاهراً هیچ‌کس نمی‌داند این پورشهٔ فوق‌العاده الآن کجاست.

اما این 911 چهاردر تنها سدان تاریخ پورشه نیست زیرا این شرکت در سال 1988 یک سدان عملکردی پروتوتایپ را با نام 989 معرفی نمود. این سدان برخلاف 911 چهاردر که موتورعقب بود، مجهز به یک پیشرانهٔ V8 آب‌خنک با 300 اسب بخار قدرت بود که در قسمت جلوی خودرو نصب شده بود. پورشه 989 یک سدان لوکس و درعین‌حال اسپرت بود. این خودرو در اصل بر اساس کوپهٔ اسپرت موتور جلو 928 ساخته شده بود؛ اما درنهایت پروژهٔ ساخت این سدان توسط پورشه لغو شد.

چندی بعد پورشه ادعا کرد که تنها پروتوتایپ 989 از بین رفته است اما یک سال بعد به‌صورت خراب پیدا شد. سپس موردبازسازی قرار گرفت و هم‌اکنون در موزهٔ پورشه نگهداری می‌شود. باوجوداینکه 989 بیش از 25 سال سن دارد اما به لطف خطوط منحنی خاص پورشه، طراحی آن هنوز هم زیبا و جذاب است. به‌هرحال این دو سدان پورشه چندین سال بعد منجر به ساخت سدان تولیدی پانامرا شدند که موفقیت بزرگی برای پورشه به همراه داشت تا جایی که قرار است سدان کوچک‌تری هم توسط این شرکت آلمانی ساخته شود.