دوستی و اتحاد در «ماهی بادکنکی»

اگر چه این انیمیشن با تکنیک سه‌بعدی ساخته می‌شود، اما فضایی فانتزی و تخیلی دارد و از رنگ‌های شاد و جذاب در گرافیک و طراحی بصری آن استفاده شده است. نی‌نی بال (خواهر کوچک ماهی بادکنکی)، اره ماهی (مجسمه‌ساز و هنرمندی مودب)، جیز ماهی (همیشه دنبال کشف اجسام)، سبیل ماهی (با نمک و چاق) و دیو ماهی (برادر غول ماهی) از دیگر شخصیت‌های کارتونی این مجموعه هستند. در این انیمیشن، پدر سبیل ماهی، پلیس است و پدر نی‌نی‌بال نیز در نقش آتش‌نشان ظاهر می‌شود.

فست‌فودها و بازی‌های رایانه‌ای

سلمی افکاری، کارگردان و تهیه‌کننده این انیمیشن به جام‌جم گفت: به 90 قسمتی که در حال ساخت است، شخصیت‌ها و فضاهای جدی اضافه شد‌ه‌اند. برای مثال، چون آغاز سال تحصیلی نزدیک است در یک فصل به مدرسه می‌پردازیم یا در قسمتی دیگر به بحث فست فودها و بازی‌های رایانه‌ای اشاره می‌کنیم. وی معتقد است: در مجموعه‌هایی که برای کودکان ساخته می‌شود، باید مواظب باشیم دیالوگ‌ها کودکانه باشد و حد وسط را در همه امور رعایت کنیم تا برای کودک بی‌مزه نباشد. از این رو، گاهی در فیلمنامه ماهی بادکنکی مجبوریم جملات را تغییر دهیم.

افکاری بیشترین مشکل حوزه انیمیشن را مالی دانست و عنوان کرد: افراد هنرمند و کاربلد زیاد داریم، ولی بیشتر وقت‌ها به آثاری ارجحیت داده می‌شود که می‌توانند واقعی باشند و لزومی ندارد در قالب انیمیشن ساخته شوند. می‌توان به کارهای فانتزی بیشتر بها داد و هزینه‌ها را طوری تقسیم‌بندی کرد که به همه موضوعات و تکنیک‌ها اختصاص یابد. در این صورت انیمیشن کشور ما در وضعیت بهتری قرار می‌گیرد.

این کارگردان ادامه داد: انیمشن‌سازان ما از نظر تکنیکی پیشرفت خوبی داشتند، اما مشکلات مالی باعث افت آنها می‌شود. این اتفاق باعث شده، خیلی‌ها این شغل را کنار بگذارند. عده‌ای فکر می‌کنند انیمیشن هنر و تفریحی بیش نیست اما برای ما شغل است و با آن زندگی می‌کنیم.

آموزش کارگروهی به کودکان

رامین کرمی، نویسنده ماهی بادکنکی درباره روند نگارش فیلمنامه توضیح داد: نگارش فصل سوم یعنی 39 قسمت به پایان رسیده و خلاصه فیلمنامه در 26 قسمت تهیه شده است.

این نویسنده ادامه داد: ماهی بادکنکی در مرکز پویانمایی صبا، برای گروه سنی کودک و پخش از شبکه کودک و نوجوان تولید می‌شود. این اثر جنبه آموزشی دارد و هدف از ساختش دوستی و اتحاد است. در این مجموعه، ماهی بادکنکی قهرمانی نیست که به‌تنهایی بتواند کاری انجام دهد. اگرچه سرگروه است و از همه باهوش‌تر و قدرت رهبری‌اش بیشتر، ولی اگر دوستانش به او کمک نکنند نمی‌تواند موفق شود. ما قصد داریم در این انیمیشن قدرت کار گروهی را به کودکان آموزش دهیم.

کرمی معتقد است: کسی که می‌خواهد فیلمنامه انیمیشن بنویسد، باید کودک درونش زنده باشد، شیطنت‌های کودکان را در نظر بگیرد و با روحیات آنها آشنا باشد. در ایران، بیشتر فیلمنامه‌هایی که برای انیمیشن نوشته شده، باید در قالب رئال تولید شوند چراکه بخش تخیلی‌شان خیلی کم است. آنچه انیمیشن را از حوزه‌های دیگر جدا می‌کند، تخیل است.

فضای فانتزی با حس و حال کودکانه

محمد میروهابی، کارگردان هنری انیمیشن ماهی بادکنکی نیز عنوان کرد: در گرافیک کار سعی کردیم به سمت رئال پیش نرویم و بتوانیم حسی را که برای یک کار فانتزی لازم است، داشته باشیم. خودمان را محدود به تکنیک و قابلیت‌هایش نکرده‌ایم.

وی ادامه داد: وقتی اثری با تکنیک سه‌بعدی ساخته می‌شود خیلی‌ها تمایل دارند به سمت واقعیت و زیاد کردن جزئیات پیش بروند، اما ما این وسوسه را کنترل و سعی کردیم این مجموعه حس و حال کودکانه داشته باشد.

این کارگردان هنری بیان کرد: من مخاطب انیمیشن را کودک می‌شناسم؛ اما هرچه کار واقعی‌تر و پویانمایی‌ به واقعیت نزدیک‌تر شود، سن مخاطبش می‌تواند بالاتر برود. در این اثر، شخصیت‌ها ماهی هستند، اما به آنها حس انسان‌گونه دادیم؛ یعنی صحبت می‌کنند و به جای این که باله داشته باشند، چیزی شبیه دست دارند.

صحبت‌کردن با زبان خیال

وی در پاسخ این پرسش که تخیل چقدر از میزان باورپذیری می‌کاهد، تصریح کرد: باورپذیری و همذات‌پنداری دو مقوله جدا هستند. اگر به زبان کودکان صحبت کنیم، برایشان قابل قبول‌تر و تاثیرگذارتر است تا این که بخواهیم آنچه را که واقعی است، به آنها نشان دهیم. باید به زبان خودشان که زبان خیال، بازی و فانتزی است، با آنها صحبت کنیم و ما نیز تلاش کردیم این مورد را در کارمان لحاظ و رعایت کنیم.

میروهابی درباره ناقص بودن فیلمنامه و تاثیر آن بر ادامه تولید اظهار کرد: در آثار واقعی وقتی فیلمنامه آماده نیست، می‌توانند فی‌البداهه عمل کنند یا در صحنه تصمیماتی بگیرند و در نهایت کار انجام شود، ولی در انیمیشن این اتفاق نمی‌افتد چراکه باید همه چیز مشخص باشد و سپس اجرا شود. بنابراین آماده و کامل نبودن فیلمنامه این اختلال را ایجاد می‌کند که ما مجبور می‌شویم کار را متوقف کنیم.

فانتزی کارمان خیلی زیاد است

کرمی، نویسنده انیمیشن: یک روز به محل کار یکی از دوستانم رفته بودم. او آکواریوم خیلی بزرگی داشت. در مدت زمانی که منتظر آمدن دوستم بودم، به آکواریوم نگاه می‌کردم و برای ماهی‌ها غذا می‌ریختم. ایده داستان از آنجا به ذهن من رسید. ما در این مجموعه، فانتزی کارمان خیلی زیاد است، سعی کردیم تخیل در آن زیاد باشد به‌طوری که پدر یکی از ماهی‌ها آتش‌نشان است؛ یعنی زیر آب آتش‌سوزی رخ می‌دهد و آنها آتش را خاموش می‌کنند. تمام اتفاقاتی که در دنیای خارج از آب رخ می‌دهد، با شکلی متفاوت و جدید در زیر آب روایت می‌کنیم.

شبنم قدمی