علیرضا منصوریان: ناراحت نیستم از این‌که تیمم را با اتلتیکومادرید مقایسه می‌کنند

قهرمان در ثانیه آخر معرفی می‌شود

در مسیر روزنامه جام‌جم، آدرس را از پیرمردی پرسید که شیرینی به دست داشت. پیرمرد او را شناخت و صورتش را بوسید. علیرضا منصوریان فکر کرد او یک استقلالی است که از برد نفت مقابل پرسپولیس خوشحال است؛ اما پیرمرد، بعد از باز کردن جعبه شیرینی و تعارف به منصوریان گفت «من پرسپولیسی‌ام». استقلالی‌های زیادی هستند که هواداران پرسپولیس آنها را دوست ندارند. برعکس پرسپولیسی‌های زیادی هم هستند که نزد استقلالی‌ها چهره‌ای دوست‌داشتنی نیستند، اما حکایت در مورد علیرضا منصوریان چیز دیگری است. او محبوب استقلالی‌هاست و در میان پرسپولیسی‌ها هم چهره‌ای قابل احترام. علیرضا منصوریان، مهم‌ترین چهره هفته بیست‌و‌هشتم لیگ برتر، دیروز مهمان تحریریه روزنامه جام‌جم بود.
کد خبر: ۹۰۰۰۴۲

از حال و هوای پنجشنبه شب برایمان بگویید؟

استقلالی‌های زیادی با من تماس گرفتند. از جمله پرویز مظلومی. در فضای مجازی هم سیل زیادی از پیام‌ها برایم آمد. ضمن این‌که به من گفتند پنجشنبه شب جلوی رستوران‌های منصوریان غوغایی برپا بود. استقلالی‌های زیادی آمده بودند تا آنجا جشن صدرنشینی بگیرند. البته در خانواده فضا جور دیگری بود. فقط برادرم محمدرضا، یک پرسپولیسی دوآتیشه است. او می‌گفت نمی‌دانم از برد تیم برادرم خوشحال باشم یا از شکست پرسپولیس ناراحت، اما فارغ از تمام این اشک‌ها و لبخندها، پنجشنبه یک‌بار دیگر ثابت شد آنهایی که یک عمر برای پایان دادن به فوتبال دو قطبی در ایران تلاش می‌کردند، سخت در اشتباه بودند. استقلال و پرسپولیس با فاصله‌ای بسیار زیاد، محبوب مردم ایران هستند.

فکر می‌کردید بتوانید پرسپولیس را شکست بدهید؟

پدرم می‌گفت اگر این بازی را مساوی کنی یا حداقل با یک گل ببازی هم سرت بالاست، اما من دنبال این نبودم که با شکست یا مساوی زمین را ترک کنم. نمی‌گویم به لحاظ فوتبالی سرتر از پرسپولیس بودیم اما می‌دانستیم از این بازی چه می‌خواهیم. من به بچه‌هایم گفته بودم اگر قرار باشد گلی بخورند از کدام ناحیه است. این را هم گفته بودم که به این پرسپولیس فقط می‌توان با ضدحمله گل زد. ما باید جلوی تیمی می‌ایستادیم که 22 هفته نباخته بود و در بیش از 30 بازی متوالی گلزنی کرده بود. پرسپولیسی‌ها داشتند رکورد 26 بازی بدون باخت ما را در فصل گذشته می‌شکستند.

معلوم است که به دقت پرسپولیس را آنالیز کرده بودید؟

شاید باور نکنید اما من از هفته بیستم به آنالیزورهای تیم گفته بودم، هر هفته علاوه بر بازی تیم حریف، بازی پرسپولیس را هم آنالیز کنید. با این حال شب قبل از بازی تا دیر وقت در راهروهای هتل استقلال راه می‌رفتم و با خودم حرف می‌زدم. اگر طارمی از این مسیر حرکت کند چه اتفاقی می‌افتد. یا اگر علیپور چنین نقشه‌هایی را پیاده کند، چه می‌شود؟ چهارشنبه شب تازه فهمیدم کی‌روش در شب قبل از بازی با کره‌جنوبی در مقدماتی جام‌جهانی چی کشید.

بخشی از این استرس‌ها بی‌ارتباط با اتفاقات قبل از بازی با پرسپولیس نبود؟

بله، آن مصاحبه‌ای که از قول من چاپ شد، حواشی زیادی را برایم و تیمم ایجاد کرد. زیاد اهل تکذیب کردن نیستم، اما این بار باید آن حرف‌ها را تکذیب می‌کردم چون می‌دیدم چه اثرات بدی در رختکن تیمم ایجاد کرده است. ما برای رسیدن به این جایگاه مشکلات زیادی را پشت‌سر گذاشتیم و بازیکنانم انتظار نداشتند در حساس‌ترین مقطع لیگ از قول سرمربی‌شان گفته شود که من بازیکن پرویز مظلومی هستم. من برای پرویزخان احترام زیادی قائلم اما به بازیکنانم باید می‌گفتم هدف ما قهرمان کردن استقلال یا تیم‌های دیگر نیست. ما برای خودمان باید می‌جنگیدیم؛ برای سهمیه لیگ قهرمانان آسیا. همین‌جا از برانکو هم تشکر می‌کنم.

او در برنامه شب‌های فوتبالی بدرستی اشاره کرد که برای منصوریان آنچه در اولویت قرار دارد خودش، آبرویش و تیمش است. با این حال وقتی آن مصاحبه را تکذیب کردم باز هم عده‌ای از پیشکسوتان گفتند منصوریان می‌خواهد خودش را بزرگ کند. یک هفته زیر بار یک فشار سنگین قرار داشتم. فشاری که باعث شد در حضور 90 هزار تماشاگر پرسپولیسی نجوای پدر و مادرم و دعاهای آنها را بشنوم.

به بازی پنجشنبه برگردیم. ناراحت نشدید از این‌که خیلی‌ها در فضای مجازی، بازی تیم شما را با اتلتیکومادرید مقایسه کردند و گفتند نفت تهران کثیف بازی کرد و برد؟

نه، واقعیت این است که من شب قبل از بازی با پرسپولیس از بازیکنانم خواستم بیدار بمانند و بازی اتلتیکومادرید و بایرن‌مونیخ را تا انتها ببینند. در حالت‌های عادی آنها باید ساعت 10 شب بخوابند و صبح هم اول وقت سر میز صبحانه حاضر باشند. با این حال من نوبت صبحانه را آزاد گذاشتم تا به‌واسطه تماشای بازی اتلتیکو، روح و انرژی به تیمم منتقل شود. بخصوص به بازیکنان دفاعی تیمم تاکید داشتم تا عملکرد بازیکنان دفاعی اتلتیکو را بدقت زیر نظر بگیرند. با این حال موافق آن عده نیستم که می‌گویند نفت کثیف بازی کرد. ما مهمان پرسپولیس بودیم و نمی‌توانستیم مثل اتلتیکو که در حضور تماشاگران خودی بازی می‌کرد، ضد فوتبال کنیم. ما فوتبال بازی کردیم و فوتبالی پرسپولیس را بردیم.

اما با وجود این برد به نظر می‌رسد مشکلات نفت همچنان به قوت خود باقی باشد؟

با نهایت تاسف باید بگویم بله. من قبل از بازی با پرسپولیس به بازیکنانم گفتم اگر ببازیم دیگر حق نداریم جلوی وزیر نفت حرف بزنیم. ما رفتیم تا حقمان را بگیریم. شش ماه تمام با احترام از مسئولان وزارت نفت کمک خواستیم، اما هیچ پاسخی از سوی آنها دریافت نکردیم. آنها کاری کردند که در رختکن ما بعد از پیروزی مقابل تیم‌های صبا، استقلال و پرسپولیس بازیکنان به جای خوشحالی گریه کنند و نگران آینده‌شان باشند. به اعتقاد من باید به حال این وزارتخانه گریست که بخش قابل توجهی از بودجه دولت را تامین می‌کند، اما حاضر نیست یک ریال از بودجه 21 میلیارد تومانی تیم فوتبال نفت را که خودش مصوب کرده، پرداخت کند.

و سوال آخر. به نظر شما کدام تیم شانس بیشتری برای قهرمانی دارد؟

هیچ چیز مشخص نیست، اما می‌توانم پیش‌بینی کنم که هواداران فوتبال امسال بیشتر از همیشه به دلیل هیجان بالای لیگ از فوتبال لذت می‌برند. قهرمان این فصل را باید در اتفاقات بین دقایق 90 تا 95 هفته آخر در سه ورزشگاه آزادی تهران، یادگار امام قم(ره) و غدیر اهواز جست‌وجو کرد.

رضا پورعالی

ورزش

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها