سفر به سـرزمین ممنوعه

کره شمالی، به خاطر سیاست‌های سختگیرانه و تهاجمی خود، در روابط بین‌المللی کاملا منزوی است. کره جنوبی، چین و روسیه همسایگان این کشور بوده که رابطه سرد و گاه خصمانه دو کره، بسیار آشناست. نظارت شدید بر مردم و ابعاد مختلف زندگی آنها، از ویژگی‌های دولت تک‌حزبی کره بوده که صدای سازمان‌های حقوق بشری را درآورده است. در کشوری که مردم به هنگام صبح با صدای شیپور از خواب بیدار می‌شوند و به هنگام شب، با خاموشی سراسری در وقت معین، به خواب می‌روند؛ نباید انتظار داشت که روی گردشگری کنترل زیادی وجود نداشته باشد. به همین علت است که برخلاف دیگر کشورهایی که تا به حال از آنها نوشته‌ایم، گردشگری در کره از اهمیت بالایی برخوردار نیست. با این حال در سال‌های گذشته اقداماتی صورت گرفته که نقطه امیدی برای توسعه این صنعت در کره شمالی بوده است. به عنوان مثال سال 2011 مرز شمالی کره با چین به صورت محدود باز شد تا شهروندان چینی به صورت رایگان، با وسایل نقلیه شخصی خود به منطقه لو، در مرز شمال شرقی کره سفر کرده و به عکاسی، تفریح و بازدید از آن بپردازند. همچنین سال 2013، به افراد خارجی اجازه داده شد که در فرودگاه پیونگ یانگ، سیمکارت بخرند و تماس بین‌المللی برقرار کنند. سال 2014 نیز، خارج از شهر ونسان، یک پیست اسکی افتتاح شد که به هنگام زمستان میزبان گردشگران خواهد بود. این موارد گرچه ابتدایی به نظر می‌رسند، اما برای کره شمالی یک پیشرفت بزرگ است.

دسترسی به کره شمالی گرچه سخت است، اما این به معنای نبود اماکن توریستی در این کشور نیست. پیونگ یانگ پایتخت کره، مقصد ابتدایی است. گرچه این شهر قدمتی 1500 ساله دارد، اما در جریان جنگ بین دو کره بر اثر شدت بمباران بمب‌افکن‌های آمریکایی، کاملا ویران شد. پس از این واقعه، شهر به دستور کیم ایل سونگ و براساس تصورات او، از نو بازسازی شد. نتیجه این طراحی، شهری با خیابان‌های عریض و پوشیده از درخت، ساختمان‌های عمومی به یادماندنی با سقف‌های نقاشی شده، بالکن‌های بزرگ و سطح موزاییکی گردید. به عقیده بازدیدکنندگان، پیونگ‌یانگ یکی از زیباترین شهرهای جهان است چراکه در فصل زمستان، معماری روسی این شهر آن را به نماد منطقه سیبری تبدیل کرده و در فصل تابستان، رودخانه‌ها، درختان بید و پارک‌های لبریز از گل، منظره منحصربه‌فردی را ایجاد می‌کنند. پروژه ناتمام هتل ریوگیونگ با 105 طبقه و 361 هزار مترمربع وسعت، بلندترین ساختمان شهر است که قرار بود بنا بر طرح اولیه، هفت رستوران گردان در آن ساخته شود. طاق نصرت پیونگ یانگ، یکی دیگر از بناهای دیدنی شهر است که بعد از بنای تاریخی انقلاب در مکزیک، دومین طاق نصرت بلند جهان شناخته می‌شود. این بنا که در طراحی آن تا حد زیادی از طاق نصرت پاریس الگو گرفته شده است، 60 متر ارتفاع و 50 متر عرض دارد.

دو نکته جالب را باید تذکر بدهیم. نخست این‌که بیشتر اماکن معروف کره شمالی به یاد و نام رهبر فقیدشان یعنی کیم ایل سونگ ساخته شده‌اند لذا از میدان گرفته تا استادیوم ورزشی، دربرخی مواقع نام‌های مشابهی دارند و دوم این‌که اگر روزی گذرتان به کره شمالی افتاد یادتان نرود در برابر مجسمه‌های غول‌پیکر رهبران این کشور تعظیم کنید وگرنه...!

چطور برویم؟

گرچه از سختی‌های سفر به این نقطه از جهان نمی‌توان چشمپوشی کرد، اما نکته جالب توجه آن است که تنها شهروندان کشورهای مالزی، سنگاپور و ایران می‌توانند بدون ویزا به کره وارد شوند. به طور کلی برای سفر به این سرزمین باید از طریق پروازهای پکن، کوالالامپور، شن‌یانگ، ولادی وستوک، داندونگ و مسکو اقدام کرد. به هر حال باید بدانید که سفر کردن به تنهایی، به کره کار تقریبا غیرممکنی است و باید حتما در قالب تور وارد کره شمالی شوید. از آنجا که این سفر دغدغه‌ها، نگرانی‌ها و شرایط خاصی دارد لذا تورهای گردشگری ایرانی تمایلی به برقراری برنامه سفر ندارند.

نرگس انصاری