تاوانی که مردم در قبال تناقض گویی مسئولان می دهند

برخلاف سالیان نه چندان دور که خانواده ها به هنگام سفر یا گشت و گذارهای درون شهری حداقل یک بطری یا فلاسک آب با خود همراه می کردند، چند سالیست که با حضور برندهای مختلف آب‌های آشامیدنی و افزایش مصرف گرایی، گرایش مردم به خرید آب‌های بسته بندی بیشتر شده است و دیگر کمتر کسی دغدغه همراه نداشتن آب و تشنگی ناشی از آن را دارد. هر چند هنوز هم هستند خانواده هایی که آب شیرهای خانگی را به آب های بسته بندی ترجیح می دهند تا هم در بودجه حداقلی خرید آب، صرفه جویی کرده باشند و مهم تر از آن، خود را درگیر دغدغه های ناشی از سالم بودن یا نبودن بطری های آماده نکنند.

باز هم چند روزیست که خبرهایی درباره سلامت آب های آماده در بازار منتشر می شود. مردم گیج شده اند.این بار غوغا بر سر سلامت تولیدات برندی است که سالهاست بازار را قبضه کرده است و مردم گمان می کردند که آب معدنی سالم و خالص می نوشند اما اظهارات وزیر بهداشت و سایر مسئولان تحت امر حکایتی دیگر دارد." آب موجود در بطری های دماوند نه تنها آلوده به میکرب است بلکه معدنی هم نیست و یک آب آشامیدنی ساده است ."

شنیدن این خبر درباره برندی که بسیاری از مردم به آن اعتماد داشتند، شوک بزرگی بود اما بدتر از آن اظهارات متناقض مسئولان وزارت بهداشت و اداره کل استاندارد استان تهران است که نوک پیکان این ناهماهنگی "اعتماد اجتماعی" را نشانه گرفته است.

برای بسیاری از مردم این سوال مطرح است که آیا اعلام خبر آلوده بودن آب دماوند ناشی از زد و بندهای سیاسی است یا واقعا به دلیل تخلفی است که تولیدکنندگان دماوند مرتکب شده اند ؟

پیگیری های خبرنگاران از مسئولان ذی‌ربط باز هم گره از این سوالات نگشود و سرگردانی ها بین اظهار نظر مدیرکل استاندارد تهران مبنی بر استاندارد بودن تولیدات "دماوند" و پاسخ رئیس سازمان غذا و دارو در واکنش به اعلام استاندارد تولیدات این کارخانه مبنی بر "ممکن است این آب معدنی استاندارد گرفته باشد ولی هم اکنون سالم نیست و سلامتش مردود است." همچنان ادامه دارد.

این اظهارات نشان داد که برداشت ها از مفهوم "استاندارد " در حوزه بهداشت و سلامت نیز متغیر شده است همانگونه که این مفهوم دراذهان مردم و خودروسازان متفاوت تعریف شده است.

در کنار این تناقض گویی های تأسف برانگیز، نکته قابل توجه دیگر آن که؛ رییس سازمان غذا و دارو، سی و یکم شهریورماه سالجاری، در متن خبر مربوط به دلایل پلمپ شدن خط تولید دماوند، از بررسی سلامت 311 نمونه آب آشامیدنی تولید شده در کشور خبر داده است که از این تعداد 37 مورد آنها دارای مشکل بوده اند اما در نهایت 12 خط تولید توقیف شده اند.

سوال مردم از مسئولان وزارت بهداشت آن است که چرا نسبت به اعلام اسامی سایر شرکت های متخلف اقدام نکرده است تا مردم، در دورانی که تولیدکنندگان خاطی نسبت به رفع مشکل تولیدشان اقدام می کنند، از خرید آن برندها خودداری کنند؟ به راستی چرا سلامت مردم در مقابل پنهان ماندن هویت مجرمان تا این اندازه بی اهمیت است؟

دور از ذهن نیست همانگونه که دماوند نسبت به جمع آوری آب های بسته بندی اقدام نکرده است، سایر تولیدکنندگان خاطی نیز چنین اقدامی نکرده باشند و سلامتی مردم همچنان با مصرف آب های آلوده، در معرض تهدید قرار گرفته باشد.

بی تفاوتی برخی از مسئولان به اهمیت رضایت و آرامش عمومی، ما را به یاد واکنش وزیر صنعت و خودروسازان می اندازد که چگونه در مقابل اعتراض های مردم به کیفیت خودروها و حامیان کمپین مرتبط با آن، اعلام کردند که "قیمت خودرو نه تنها کاهش نمی یابد بلکه نخریدن خودرو خیانت است " و گویا این بار نوبت مسئولان حوزه سلامت و استاندارد است که در گردونه بازی های سیاسی، برایشان فرقی نکند که آب های آشامیدنی با توجه به گستردگی مصرفشان در میان مردم تا چه اندازه می تواند تهدیدکننده سلامت هموطنانشان باشد.

سهیلا فلاحی-جام جم آنلاین