به گزارش جام جم آنلاین ، دستور افروختن حریق را کنت رستو پشین ، حاکم مسکو صادر کرده بود تا از مستقر شدن ارتش بزرگ ناپلئون ، امپراتور فرانسه در این شهر جلوگیری کند.
ناپلئون در راس یک ارتش عظیم 500000 نفری در ماه ژوئن سال 1812 میلادی وارد خاک روسیه تزاری شده بود.
ناپلئون و ارتش نیرومندش بدون آنکه نیروهای روسی بتوانند در مقابل آنها مقاومت کنند در خاک روسیه پیشروی می کنند. آنها در سراسر مسیر خود با سرزمین های سوخته مواجه می شوند.
ناپلئون در ابتدای ورود به روسیه متوجه تاکتیک جنگی مارشال کوتوزوف فرمانده ارتش روسیه تزاری نشد . کوتوزوف از مصاف مستقیم با ناپلئون خودداری کرده و برای محروم کردن لشکر عظیم ناپلئون از تدارکات تمام روستاها ، دهکده ها و کشتزارهایی که در مسیر او بودند را تخلیه و تخریب می کرد.
ناپلئون پس اشغال شهر ویلینیوس در لیتوانی در 28 ژوئن متوجه تاکتیک دشمن شد که قصد داشت با کشاندن لشکر عظیم ناپلئون به عمق خاک روسیه آن را فرسوده سازد.
ناپلئون با نادیده گرفتن واقعیت های آب و هوایی و جغرافیایی روسیه مرتکب اشتباهات متوالی وجبران ناپذیری شد. او به جای اینکه به سوی سنت پترزبورگ ، پایتخت روسیه پیشروی کند راه شهر مسکو که صدها کیلومتر دورتر بود را در پیش گرفت.
سرانجام در روز 7 سپتامبر سال 1812 در حاشیه رودخانه مسکووا در نزدیکی روستای بورودینو دو ارتش به مصاف با یکدیگر پرداختند.
ناپلئون به دلیل تلفات ناشی از طولانی بودن مسیر و عدم تامین تدارکات ارتش فقط یک سوم از نیروهای اولیه خود را در اختیار داشت. او در مصاف با ارتش پرشمار و مجهز روسیه که خود را برای نبرد آماده کرده بودند احساس کرد که پیروزی با او نخواهد بود.
در پایان روز شجاعت متحدان باواریایی و ساکسون مانع از شکست قطعی ناپلئون می شود. ناپلئون باز هم مرتکب یک اشتباه بزرگ شد و گارد امپراتوری را وارد جنگ نکرد. او می خواست گارد امپراتوری را برای ادامه پیشروی در روسیه دست نخورده حفظ کند. در نتیجه از این جنگ یک نتیجه قطعی حاصل نمی شود و ارتش روسیه کماکان منسجم باقی می ماند.
در این جنگ 30000 فرانسوی و 50000 روس کشته می شوند. ارتش ناپلئون راه مسکو را در پیش می گیرد.
سربازان مارشال کوتوزوف قبل از رسیدن ناپلئون به مسکو کلیه ساکنان شهر را تخلیه کرده و آنها را به جنگل های پیرامون شهر منتقل می کنند.
تنها زندانیان ، سارقان و جنایتکاران در شهر بودند که به شرط اینکه استقبال گرمی از اشغالگران کنند از زندان آزاد شده بودند.
سربازان ناپلئون پس از ورود به مسکو دست به غارت شهر می زنند اما از همان فردای ورود خود به مسکو ناگزیر می شوند با آتش سوزی های بسیاری که نقاط مختلف شهر را دربر گرفته بودند ، مقابله کنند.
طرح آتش زدن مسکو پس از ورود ناپلئون به خاک روسیه و پیشروی به سوی مسکو توسط کنت رستو پشین ، حاکم مسکو سازماندهی شده بود و جنایتکاران و سارقان آزاد شده مامور برافروختن حریق ها بودند.
آتش به سرعت شهر مسکو که از چوب ساخته شده بود را دربرمی گیرد.بخش اعظم مسکو در آتش می سوزد.
در روز 18 سپتامبر بارش باران تا اندازه ای از شدت حریق می کاهد و سرانجام در 20 سپتامبر آتش خاموش می شود. از مجموع 9300 خانه و 800 کاخ و اقامتگاه باشکوه فقط حدود 2000 خانه نیمه ویران باقی می مانند.
با این حال ناپلئون سرسختی به خرج داده و مدت یک ماه با نیروهایش در میان ویرانه های شهر اتراق می کند تا پاسخ الکساندر اول ، تزار روسیه در مورد پیشنهادهایش برای مذاکرات برسد اما پاسخی از تزار دریافت نمی کند.
ناپلئون و ارتش عظیمش دیگر قادر به ماندن در شهر نبوده و باید علی رغم فرا رسیدن زمستان وحشتناک روسیه خاک این کشور را به سرعت ترک می کردند.از ارتش 500 هزار نفری ناپلئون فقط تعداد اندکی همراه او از این مهلکه نجات یافتند.
این سرآغاز زوال و شکست های ناپلئون بود که سرانجام منجر به سرنگونی او شد.
بهرام افتخاری / جام جم آنلاین
سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
دانشیار حقوق بینالملل دانشگاه تهران در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
یک پژوهشگر روابط بینالملل در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح کرد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتوگو با امین شفیعی، دبیر جشنواره «امضای کری تضمین است» بررسی شد