دنیای واقعی و مجازی غریبه با محیط‌ زیست

برای نمونه این روزها صفحه‌ای به نام «شکارگاه» در اینستاگرام باز شده که حدود 3000 نفر عکس‌هایی را که در آن به نمایش گذاشته می‌شود، دنبال می‌کنند.

جالب اینجاست که گرداننده این صفحه هشدار داده ورود اشخاص بی‌ادب، اطفال، خانم‌ها و آقایان دل‌نازک به این صفحه ممنوع است. او از علاقه‌مندان شکار خواسته از شکار فیلم و عکس تهیه کرده و برای نمایش در صفحه شکارگاه برایش ارسال کنند.

در نتیجه بیشتر عکس‌هایی نیز که در این صفحه به نمایش گذاشته می‌شود تصاویر غرق به خون جانورانی مانند کبک، گراز، قوچ، باقرقره و کبوتر یا فیلم‌هایی از اسارت پلنگ و شکار انواع گونه‌های جانوری است که عده‌ای سلاح به دست کنار آنها عکس و فیلم یادگاری گرفته‌اند.

معضل شکار غیرقانونی در کشورمان تاکنون حل نشده، زیرا دستگاه‌های مسئول نتوانسته‌اند این حوزه را بدرستی مدیریت کرده و جایگزین مناسبی برای افرادی که به شکار علاقه دارند، ارائه کنند، در نتیجه محیط‌زیست و حیات وحش کشور هر روز شرایط بحرانی‌تری پیدا می‌کند.

در واقع بین مسئولان و شهروندان کمتر شخصی را می‌توان یافت که به معانی واقعی دغدغه محیط‌زیست را داشته باشد، به همین دلیل این روزها همه چیز برای آنها که برای محیط‌زیست و حیات وحش کشور احترام قائل نیستند در دنیای واقعی و فضای مجازی فراهم است. این درحالی است که دیروز دید‌بان محیط‌زیست و حیات وحش ایران نیز از کشف لاشه پلنگی در مناطق جنگلی محمدآباد کتول خبر داد.

متاسفانه پوست لاشه کنده شده و دست، پا و سر پلنگ نیز قطع شده بود، بنابراین می‌توان حدس زد که عده‌ای با انگیزه تاکسیدرمی پلنگ را کشته و بقایای لاشه او را رها کرده‌اند.

با انتشار گزارش مرگ این پلنگ می‌توان گفت امسال دست کم خبر مرگ 14پلنگ رسانه‌ای شده، هرچند علت مرگ این گربه‌سان مدت‌هاست مشخص شده و می‌توان از تصادفات جاده‌ای و کشتن این گونه توسط دامداران به عنوان علت اصلی مرگ پلنگ یاد کرد، اما حمایت از آنها هنوز اندرخم یک کوچه است، چون برخی هنوز اصرار دارند دوباره این علت‌ها را کشف کرده و برای آن راهکار ارائه دهند شاید هم تصور می‌کنند دم زدن از آماده شدن طرح‌های نجات به عنوان گزارش کار حساب می‌شود.

غافل از این‌که شرایط نامناسب محیط زیست تاب چنین رفتارهایی را ندارد. به همین دلیل باید هشدار داد چنانچه برخی مسئولان سازمان حفاظت محیط زیست دغدغه حفظ اندک باقی مانده حیات وحش کشور را دارند، باید فراتر از پشت میز نشینی و کشف دوباره راهکارها عمل کرده و در دنیای واقعی و مجازی حضور پررنگ‌تری داشته باشند.

مهدی آیینی - جامعه