به گزارش جام جم ورزشی ، این اعتقاد در رقابتهای آسیایی اصلا درست نیست، همانگونه که دوندههای ایران با گرفتن سهمیه المپیک در دوهای 100 و 200 متر روی آن خط بطلان کشیدند. شاید در رقابتهای جهانی و المپیک این تعبیر درستی باشد که موفقیت در مواد خاص، امکان دارد، اما این تعبیر نباید به منزله نادیده گرفتن دوهای سرعت شود.
اکنون دوومیدانی ایران در تاریخچه فعالیت خود بجز در دوی ماراتن، در همه پرشها، پرتابها و دوها، صاحب مدال شده است.
هر چند موفقیتهایی که در مواد مختلف بهدست آمد، پایدار و مستمر نبوده، اما این واقعیت را ثابت کرده است، دوومیدانی با سرمایهگذاری مناسبتر میتواند حرکت روبه ثباتی داشته باشد. دوهای سرعت، گل سرسبد المپیک است و رکوردهای بچههای ایران نشان میدهد، آنها میتوانند در المپیک به نیمهنهایی برسند که اگر این اتفاق بیفتد در تاریخ دوومیدانی ایران ماندگار خواهد شد. اکنون با موفقیت دوندههای دوهای سرعت، تغییر رویکرد در هدفگذاری و برنامهریزی دوومیدانی ضروری است.
نکته دیگری که جا دارد در اینجا اشاره کنم، موفقیت ورزشکاران ایرانی با حضور مربیان ایرانی است. مربیان کمادعای دوومیدانی ایران که سالها برای قهرمانیها و ثبت رکوردهای ورزشکاران زحمت میکشند، اما کمتر کسی نامی از آنها میبرد. مانند احمد رمضانزاده، حامد احمدپور و اکبرپور که مربیگری هر کدام از این دوندهها را برعهده دارند. این مربیان، شایسته قدردانی هستند و ثابت کردهاند به جای مربیان به درد نخور درجه دو و سه خارجی که پولهای زیادی هم میگیرند، میتوانند بازدهی مطلوبی داشته باشند.
مجید کیهانی
کارشناس دوومیدانی
دانشیار حقوق بینالملل دانشگاه تهران در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
یک پژوهشگر روابط بینالملل در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح کرد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
یک کارشناس روابط بینالملل در گفتگو با جامجمآنلاین مطرح کرد