گونه‌های در حال انقراض، زیر چتر ورزش

مشاهده تصویری از یوزپلنگ ایرانی روی پیراهن تیم ملی فوتبال در بازی‌های جام جهانی برزیل، علاوه بر حس غروری که از حضور تیم ایران در جریان بازی‌ها به هموطنان دست داد، این پرسش را به‌وجود آورده بود که چرا یوزپلنگ؟ آیا این گونه جانوری که نماد ایران در عرصه رقابت‌های جام جهانی شد، به دلیل سریع و قوی‌بودنش می‌خواهد ملی‌پوشان را با این صفات عالی نشان بدهد یا نکته دیگری در میان است که همان یادآوری و حفظ گونه جانوری در حال انقراض از طریق ورزش است؟

کد خبر: ۸۲۱۰۳۶

در واقع همین که حس عمیقی از مسائل زیست‌محیطی نزد ایرانیان در بین جهانیان نشان داده شد، اهمیت تصویر یوزپلنگ ایرانی را بیشتر ثابت کرد بویژه این که بعد از بازی‌های جام جهانی، علاوه بر فدراسیون فوتبال، فدراسیون‌‌های دیگر هم یکی پس از دیگری صاحب نمادی از گونه‌های جانوری در حال انقراض شدند، زیرا ورزش و محیط‌زیست با یکدیگر در ارتباط است و از آنجا که یکی دیگر از نگرانی‌های عمومی مردم سراسر دنیا، مسائل زیست‌محیطی است، باید بههر دو به یک اندازه توجه کرد.

بحث محیط‌زیست و ورزش، رویکردهای ملی و جهانی را طلب می‌کند از این رو برنامه‌های محیط‌زیست از طریق ورزش که جایگاه مثبتی در جوامع بشری دارد، می‌تواند اثرات منفی بر مسائل زیست‌محیطی را تا حد قابل توجهی کاهش دهد.

ارتباط بین موضوع ورزش و محیط‌زیست، از نقطه‌ای شروع می‌شود که تخریب، شکار و ساخت و ساز بی‌رویه در نهایت آلودگی‌های محیطی در پی دارد که سلامت ورزشکاران را تهدید می‌کند، بنابراین ورزش در محیطی سالم‌، علاوه بر رفاه افراد در حین فعالیت، سبب حفظ سرمایه‌های ملی منابع طبیعی برای نسل‌های کنونی و آیندگان خواهد شد.

بر این اساس، پس از یوز ایرانی روی پیراهن تیم ملی، تفاهم‌نامه دفتر محیط‌زیست و توسعه پایدار وزارت ورزش و جوانان و سازمان حفاظت محیط‌زیست، برای گونه در حال انقراض قزل‌آلای خال قرمز و واگذاری آن به اداره کل ورزش و جوانان استان البرز، امضا شد.

به منظور تحقق این اهداف، فدراسیون بدمینتون در جهت حمایت از گونه جانوری «میش مرغ»، در مسائل زیست‌محیطی وارد شد. پیش از این «روباه ترکمن» به فدراسیون ملی ورزش‌های دانشگاهی اهدا شده بود.

طی مراسمی در محل دریاچه آزادی از طرح «ماهی خاویاری» به عنوان نماد محیط‌زیستی فدراسیون قایقرانی رونمایی شد. فدراسیون کوهنوردی و صعودهای ورزشی ایران که در سال‌های اخیر دارای فعالیت‌های وسیعی در حوزه محیط‌زیست بوده است، حمایت رسمی خود از محیط‌زیست را با «کل» ایرانی اعلام کرد. در مراسم جشن روز جهانی سافت‌بال‌، انجمن بیسبال و سافت‌بال به عنوان حامی «دلیجه» پرنده‌ای از خانواده شاهین معرفی شد. تیم فوتبال ذوب‌آهن با تمساح پوزه کوتاه ایرانی‌، تیم ملی والیبال با درنا و فدراسیون شنا با فوک دریای خزر به این حرکت فرهنگی ـ ورزشی و زیست‌محیطی پیوستند. شاه‌روباه، کمیاب‌ترین روباه ایرانی نماد تنیس و خرگوش، نماد فدراسیون تنیس روی میز شد. به این ترتیب فدراسیون‌های ورزشی یکی پس از دیگری صاحب یکی از نمادهای محیط‌زیست می‌شوند تا توجه ورزشکاران و مردم به اهمیت حیات‌وحش و لزوم حفظ و حراست از گونه‌های کمیاب و در حال انقراض از طریق ورزش بیشتر شود.

در این شرایط فدراسیون‌های ورزشی باید با برنامه‌های عملیاتی، مردم را بیشتر با اهمیت موضوع آشنا کنند.