تلویزیون و ارائه الگوهای معنوی

جشن رمضان، ماه عسل و حتی برنامه‌های ترکیبی در شبکه‌های استانی، این شب‌ها به مهم‌ترین مجرای کمک‌ و حمایت‌های اجتماعی تبدیل شده‌اند و با این هدف، به دعوت از ستاره‌های هنری و ورزشی می‌پردازند، پیش از این هم در دیگر کشورها به بهانه‌های مختلف سلبریتی‌ها یا همان ستاره‌های سینمایی و ورزشی دست درجیب برده اند و در حالی که برق فلاش دوربین‌ها و لنزها آنها را نشانه رفته‌اند مبالغ کلانی را برای افراد نیازمند هزینه می‌کنند. مهم‌ترین کارکرد این برنامه‌ها که اتفاقا با استقبال مردم روبه‌رو می‌شود، الگودهی به جوانان و خانواده‌هاست. در رسانه ملی نیز با همین هدف، تهیه‌کنندگان جشن رمضان پیشقدم شده‌اند و با دعوت از ستاره‌های پرطرفدار در قاب تصویر، آن هم در پربیننده‌ترین ساعات تماشای تلویزیون، به ارائه الگوی معنوی می‌پردازند.

گذشته ازاین اقدام، نمی‌توان از نقش نهادها وسازمان‌های حمایتی واجتماعی برای کاهش نیازمندان غافل شد و این گونه برنامه‌ها باری از دوش این سازمان‌ها کم نمی‌کند، متاسفانه، در حال حاضر زنان سرپرست خانوار، خانواده‌های زندانیان، خانواده‌های دارای فرزندان معلول و سالمندان مهم‌ترین اقشار آسیب‌پذیر هستند که به حمایت سازمان‌های دولتی و انجمن‌های خیران نیاز دارند درحالی که میزان حمایت از این اقشار کافی نیست، اما مسئولیت رسانه‌های جمعی در برابر این گروه‌های اجتماعی چیست؟

رسانه‌های جمعی و بخصوص رسانه ملی در سال‌های گذشته نسبت به افزایش شمار آسیب‌دیدگان اجتماعی نقش هشداردهنده داشته‌اند و به بهانه‌های مختلف تلاش کرده‌اند تا دشواری‌ها و تنگناهای اقتصادی و اجتماعی این قشر را مقابل دیدگان مدیران بیاورند. علاوه بر برنامه‌های مناسبتی مانند جشن رمضان، ماه عسل و... که به دلیل حال وهوای ماه مبارک رمضان تمایل به حمایت از آسیب دیدگان را افزایش می‌دهد و منجر به تحریک احساسات نوعدوستانه مردم می‌شود، در دیگر ایام سال، رسانه‌های جمعی و بخصوص تلویزیون می‌تواند، با محور قرار دادن تک تک این قشرها آنها را به متن برنامه‌های تلویزیونی بکشاند و با نمایش مضایق زندگی زنان سرپرست خانوار، خانواده‌های زندانیان وحتی سالمندان، موضوع آسیب‌های اجتماعی را زنده نگاه دارد. از طرف دیگر، رسانه ملی به دلیل، مشروعیت بالای اجتماعی، قادر است تا ضمن برقراری اجماع میان انجمن‌های خیرین و نمایش اقدامات آنها نه تنها به ارائه الگوی ملی به مخاطبان بپردازد که به بسیج عمومی برای کمک‌های فراگیرتر، یاری برساند. به نظرمی‌رسد جامعه امروز ما نیازمند توجه ویژه آن هم از نوع رسانه‌ای به اقشار آسیب پذیر است ودر این میان، صداو سیما می‌تواند مهم ترین بازوی سازمان‌های حمایتی در انعکاس اقدامات آنها و افزایش اعتماد عمومی به این نهادها باشد.

جام‌جم

کاوه مروتی