این جانور بجز زمستانها درسه فصل دیگرسال در آبهای ایران شنا میکند و هوا که سرد میشود بویژه برای زایمان به مناطق یخی شمال خزر میرود. در این رفت و آمد اما فکها گرفتار مخاطرات متعدد میشوند به طوری که اغلب آنها در تورهای ماهیگیران گیر میافتند و صیادان کم اطلاع نیز از وحشت بلعیده شدن ماهیهای صید شده، یا فک را زخمی میکنند یا از پا درمیآورند. جمعیت فکهای بیآزار به این ترتیب هر سال کمتر از قبل شده تا آنجا که امروز این جانور در زمره حیوانات در معرض انقراض ایران قرار دارد.
فکها اما برای پوست و گوشتشان نیز شکار میشوند که این درد مشترک اغلب جانوران سرزمین ماست. فکها البته درد گرسنگی نیز دارند که بخشی از آن را ما انسانها به آنها تحمیل کردهایم. غذای محبوب فکها، ماهی کیلکاست، اما صیادان این ماهی را از دریا قاپ میزنند و فقط کمی برای فکهای گرسنه باقی میگذارند که کفاف ادامه حیات آنها را نمیدهد.
بجز صیادان، یک شانهدار ژلهای مهاجم به نام تمیوپسیس نیز به فکهای خزر آسیب میزند به این ترتیب که این جاندار، پلانکتونهای موجود در آب دریا را میخورد و در نتیجه غذای اصلی کیلکاها که پلانکتون است کمیاب میشود و فکها که کیلکا دوست دارند، گرسنه میمانند. فکهای خزر، امروز روی مرزهای انقراض شنا میکنند، مرزی که محصول دست انسان خودبین قرن جدید است که چشم بسته، دست به صید فکها زده و باعث به هم خوردن شرایط زیست آن شده است.
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
یک کارشناس روابط بینالملل در گفتگو با جامجمآنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد