در شرایطی که 3 فیلم «ایران برگر»، «رخ دیوانه» و «استراحت مطلق» با فروشهای نسبتا خوب و چند میلیاردی خود مشغول آبروداری فیلمهای اکران نوروزی هستند، حال و روز فیلم «روباه» در این میان چندان تعریفی ندارد.
بهروز افخمی، فیلمنامهنویس و کارگردان شناخته شده این فیلم که ساخت آثار خوب و پرمخاطبی همچون کوچک جنگلی، شوکران و سن پترزبورگ را در کارنامه دارد، جمعه شب مهمان برنامه «هفت» بود و درباره این فیلم و دلایل عدم موفقیت تجاری آن با جواد طوسی (منتقد سینما) و محمود گبرلو به بحث و بررسی نشست.
افخمی درخصوص فیلم «روباه» گفت: در چند سال گذشته، به این فکر افتادم که باید فیلمهای مناسب با این دوره ساخته شوند و همینطور باید این دوره را که خیلی هم فرق کرده بشناسم. فیلمهای «آذر، شهدخت، پرویز و دیگران» و فیلم«روباه» از جمله فیلمهایی هستند که با وضعیت موجود برخورد کرده و شاید هم تصادف کردهاند، ولی من سعی نکردم جلوی این تصادف را بگیرم یا آن را پنهان کنم.
او ادامه داد: سعی نکردیم فروش پایین فیلم«روباه» را پنهان کنیم. ما از حمایت ارگانها و نهادها هیچ استفادهای نکردیم، چون این کارها باعث میشود متوجه صورت مساله و واقعیت نشویم و هدفم از این کار این بود که وضعیت فیلم و میزان ضربهای که به آن وارد میشد، مشخص شود.
افخمی افزود: فیلم «روباه» فیلم سرگرمکنندهای است و موجب جذب تماشاگر میشود و بیننده را تا آخر نگه میدارد تا متوجه پایان ماجرا شود. این کارگردان همچنین بیان کرد: هدف این فیلم نشان دادن وضعیت تماشاگر و سینمای فعلی ایران و نمایش عکسالعمل اداره کنندگان سینما و منتقدان است. جواد طوسی هم درباره کارگردانی افخمی گفت: آقای افخمی همواره از مؤلف بودن فرار میکند، این کار از جهتی میتواند یک توفیق اجباری برای سینمای بی رونقی باشد که از تنوعپذیری در چرخه تولیدش واهمه دارد. فیلمها و کارهای افخمی با یکدیگر متفاوت است.
او ادامه داد: چرا بهروز افخمی با توجه به فروش کم فیلم «روز شیطان»، دوباره به ساخت این دست از فیلمها پرداخته است؟ در چنین فیلمهایی با محدودیت فیلمنامه، شکل دیالوگنویسی و مناسبات فردی مواجهیم که آقای افخمی هم دچار این مشکل بوده است. در فیلم «روباه» هم قواعد بازی به شکل گسترده بنا نشده است. افخمی هم در این باره گفت: فیلمهای جاسوسی نوع رئال آمریکایی هم کمفروش هستند. در داستانهای جاسوسی که براساس پنهانکاری و گول زدن طرف مقابل است، تماشاچی باید متوجه داستان شود و از آنها سردر بیاورد. ساختن اینگونه فیلمها برای تماشاچی ایرانی که به دیدن آنها عادت ندارند، کار سختی است.