جسارت کجاست؟

این در حالی بود که کسی ‌این پرسش را مطرح نکرد مگر بر سر سفره مردم چه چیزی وجود دارد که ناشی از پول نفت نباشد؛ شکر، روغن، نان، گوشت و بسیاری مواد غذایی دیگر از خارج کشور و از طریق پول نفت تامین می‌شد بنابراین، این شعار از همان ابتدا هم اشتباه بود و در نهایت به کم‌ارزش شدن یک مساله واقعی منجر شد ولی متاسفانه این موضوع به دولت بعدی یعنی دولت یازدهم به ارث رسید و دولت هم در سالی که انتخابات در جریان است، بسیار ملاحظه‌گرانه اقدام می‌کند.

با این‌که در سال گذشته حذف یارانه پردرآمدها از طرف مجلس پیشنهاد و به صورت قانون درآمده بود، دولت تاکنون در مقابل چنین مساله مهمی اقدام نکرده و حتی خبری را که بتازگی از سوی یکی از خبرگزاری‌ها مبنی بر قطع یارانه تعدادی از دارندگان درآمدهای بالا منتشر شده بود، تکذیب کرده است.

در حالی که پرداخت یارانه‌ها عملا بودجه وزارت نفت را می‌بلعد و پولی برای اجرای طرح‌های پارس جنوبی باقی نمی‌گذارد و این وزارتخانه مجبور است برای پیشبرد اهداف خود به جای توسعه صنایع پالایشگاهی و صنعت پتروشیمی نفت خام بفروشد، در صورتی که اگر آنها را به فرآورده‌های نفتی تبدیل کند، طبیعتا مانند کشورهای حوزه خلیج‌فارس می‌تواند درآمد بالاتری از فروش نفت داشته باشد.

آنچه دولت انجام می‌دهد در تضاد با اقتصاد مقاومتی است. بنابراین دولت باید تعارف را کنار بگذارد و یارانه افراد با درآمد بالا را قطع کند و به آن کسانی که نیاز بیشتری به یارانه دارند و قدرت خریدشان از محل دریافت یارانه نسبت به گذشته به 15 هزار تومان کاهش پیدا کرده، بتواند یارانه بیشتری پرداخت کند.

در عین حال باید توجه داشت پولی که از محل حذف یارانه‌ها به دست می‌آید مناسب‌تر است که در امر سرمایه‌گذاری به کار گرفته شود زیرا پرداخت یارانه بیش از حد بویژه به روستاییان که دارای خانوارهای پرجمعیت هستند، می‌تواند عوارض منفی به دنبال داشته باشد.

حذف یارانه پردرآمدها یک مطالبه عمومی است و دولت باید به این مطالبه جامه عمل بپوشاند.

دکتر بهمن آرمان - کارشناس اقتصادی