محله برو بیای مربیان

نگاهی داریم به تاریخ این اتفاق تلخ برای مربی جداشده و مبهم و تار برای مربی جایگزین شده، البته نباید فراموش کرد که این یک روی فوتبال است و همیشه فرصت هست که یک مربی دوباره بازگردد.

همایون و آقابیوک

1 همایون بهزادی ‌سال ‌53 هدایت تیم پرسپولیس را به جای آلن راجرز برعهده گرفته و تیم را با جذب نفراتی مثل زادمهر، دادکان و ذوالفقارنسب به جای جعفر کاشانی، کلانی، مسیح‌نیا، محراب شاهرخی و... جوان کرد، اما پرسپولیس در اردیبهشت سال 54، 3 ـ 1 به تیم استقلال باخت و درگیری‌های ایجاد شده باعث شد که از هدایت تیم پرسپولیس کنار رود. مربی تازه بیوک وطنخواه بود که سرمربیگری تیم تازه‌تاسیس جوانان پرسپولیس را به عهده داشت، او با 22 بازی بی‌شکست و با بردها و مساوی‌های متعدد، تیم پرسپولیس جوان اما بحران‌زده را قهرمان کرد و تعویض مربی برای سرخپوشان، در این سال خوش‌یمن بود چه‌بسا اگر در این مقطع همایون بهزادی سرمربی می‌ماند، تیم فوتبال پرسپولیس باز هم قهرمان می‌شد اما در تاریخ، قهرمانی پرسپولیس حکایتی تازه یافت، سال بعد علی عبده، مدیرعامل پرسپولیس ایوان کونوف روس را برای پرسپولیس آورد و آقابیوک را با یک درجه تنزل، حکم دستیاری داد، انتصاب و تغییر و تحولی که به مذاق آقابیوک خوش نیامد و باعث استعفای او شد.

دری که شکست

2 پرسپولیس سال 55 کارش را با ایوان کونوف روس بد تمام کرد وخیلی‌ها افسوس کنار گذاشتن همایون بهزادی و بیوک وطنخواه را خوردند.

پروین که آن روزها همه‌کاره پرسپولیس بود، منصور امیرآصفی را پیشنهاد کرد و وقتی امیر‌آصفی دو نتیجه بد از جمله باخت به استقلال را در کارنامه خود ثبت کرد، پروین ابتدا داد و فریاد راه انداخت و سپس درب رختکن امجدیه را شکست، منصورخان رفت و سپس محراب شاهرخی، سرمربی تیم شد و نتایج پرسپولیس باز هم مثل دو سال قبل بهبود نسبی یافت و تیم، نایب‌قهرمان لیگ 1356 شد.

مثلث قدیمی‌ها جای پروین همیشه قهرمان

3 بعد از سال‌ها حضور پروین در پرسپولیس که با موفقیت‌های بی شمار توام شده بود،به دنبال شکست تیم ملی تحت هدایت او در مسابقات مقدماتی جام‌جهانی 1994 که در سال 1372 و در قطر برگزار شد و سرخوردگی و جدایی علی پروین از تیم ملی و پرسپولیس را سبب شد، پرسپولیس ابتدا با مثلث پنجعلی، درخشان و ناصر محمدخانی که همزمان بازیکن ـ مربی بودند، در ادامه مسابقات لیگ سال 72 شرکت کرد و با کسب نتایج متوسط، تیم دوم لیگ کشور شد، اما تیم هنوز به سکون نرسیده و روزگار آبستن حوادثی متعدد بود.

از گده تا استانکو

4 این بار نوبت دو خارجی بود که جای خود را با هم عوض کنند، در سال 1373 حمید درخشان کار خود را به عنوان سرمربی در تیم پرسپولیس شروع کرد اما او به‌رغم این که در لیگ این سال خوب کار کرد اما در ادامه کار وقتی نتوانست پرسپولیس را به فینال لیگ دو گروهی 73 ببرد جای خود را به یورگن گده آلمانی داد که در تیم‌های کشاورز و تیم ملی امید بسیار خوب کار کرده بود،گده در لیگ 74 عملکرد خوبی نداشت و از مهر این سال صندلی خود را به استانکو سپرد که در تیم ملی سال 73 کارنامه‌ای شکست بار داشت وحالا با انگیزه بالا می‌آمد که آن ناکامی را از حافظه فوتبال ایران پاک کند اینچنین هم شد تا پرسپولیس در 18 بازی تحت هدایت استانکو 13 برد و پنج مساوی آورد و پرسپولیس قهرمان لیگ شد.

درخشان موقت

5 استانکو ، پرسپولیس را در لیگ 74 قهرمان کرد و این قهرمانی را در لیگ ‌75 تکرار کرد و قرارداد هجده‌ماهه او با پرسپولیس در فروردین ‌76 تمام شد و به جای او حمید درخشان که دستیارش بود سرمربی شد و پرسپولیس در پنج بازی پایانی فصل در حالی که قهرمانی این تیم تقریبا قطعی شده بود با سه برد ، یک مساوی، یک باخت، 14 گل زده و هشت گل خورده، در حالی که استقلال را هم 3 ـ 0 برده بود به کار خود در لیگ پایان داد.

خداحافظ، ما رفتیم

6 در مسابقات فوتبال لیگ سال‌‌84، علی پروین به عنوان سرمربی کارش را شروع کرد اما در این لیگ، پرسپولیس بد کار کرد.

وقتی این تیم به فجرسپاسی در تهران 4 ـ 2 باخت؛ نتیجه‌ای که در آن سال‌ها برای پرسپولیس باورنکردنی و بعید ‌ بود؛ علی پروین در یک مصاحبه رسانه‌ای، جمله خداحافظ فوتبال معروفش را گفت و چندی بعد اعلام خداحافظی او با تصمیم مدیرعامل تازه، محمدحسن انصاری‌فرد به هم گره خورد و پروین بعد از 18 بازی در لیگ 1384 به کار خود پایان داد. به جای او، آری هان هدایت پرسپولیس را عهده‌دار شد و با او هم در لیگ نتایج خوبی بدست نیاورد و پرسپولیس در این مسابقات نهم شد که تا آن زمان برای این تیم بزرگ وقوع نیافته بود.

3 پادشاه در یک سلسله

7 پرسپولیس لیگ‌87 را با شادکامی شروع کرد، چه این که مدافع عنوان قهرمانی بود و بازیکنان بزرگی را هم جذب کرده بود، با این حال، برای افشین قطبی سال 87 سال خوبی نبود و مسائلی همچون جذب بازیکن ناکارآمدی به اسم دی‌کارمو و ترجیح دادن او به علی کریمی، چند نتیجه ضعیف، درگیری دستیار برزیلی او با داور و توهینش به او و... او را در موضعی ضعیف و غیرقابل دفاع قرار داد تا در نهایت در پایان هفته چهاردهم جای خود را به افشین پیروانی، دستیارش داد.

با پیروانی نتایج خوبی عاید پرسپولیس شد، اما او هم در گذار از پرسپولیس ماندنی نبود و وینگادای پرتغالی سرمربی سوم این سال شد تا ضمن این‌که برای اولین بار در تاریخ فوتبال ایران پرسپولیس سه مربی در یک سال داشته باشد که در پایان به عنوان پنجم رسیده و از تکرار قهرمانی بازماند.

شکل‌گیری زوج کاشانی ـ دایی

8 پرسپولیس بعد از کناره‌گیری وینگادا ناشی از کسب نتایجی ضعیف،در ابتدای لیگ 88 کرانچار سرمربی سابق تیم ملی کرواسی را آورد، اما کرانچار با 17 تغییر در بازیکنان، زمانی زیاد برای هماهنگی در تیم تازه نداشت و حضورش در پرسپولیس با آمدن مدیریت تازه یعنی حبیب کاشانی، سخت مستعجل شد و علی دایی به جای کرانچار روی نیمکت تیم پرسپولیس نشست.

بختک

9 پرسپولیس لیگ 90 را با حمیداستیلی آغازکرد، مردی که بخشی از قهرمانی سال‌86 به سبب حضور او بود، اما سال 90 برای سرخپوشان به‌رغم انتظار سخت سپری شد ومجموع عوامل درونی و بیرونی، پرسپولیس را به شرایطی برد که در آذرماه 90 استیلی به میل خود بختک پرسپولیس را از روی سینه خود برداشت و کنار رفت و مصطفی دنیزلی به جای او در دی‌ماه 90 برای بار دوم پرسپولیسی شد.

ستارگان محبوس

10 لیگ 1391 برای پرسپولیس پر از امید شروع شد و حضور ستارگان وقت فوتبال ملی و لیگ، نوید یک سال خوب را می‌داد. با این حال مربی تازه تیم یعنی مانوئل ژوزه نتوانست با این تیم‌نتیجه بگیرد و در میانه فصل لیگ، یحیی گل‌محمدی که از هفته دهم به کادر فنی اضافه شده بود، رسما سرمربی تیم شد و نتایج تیم با حضور او بهبود یافت و تیم دوازدهم لیگ در سال 90 و دهم در زمان عزل مانوئل، در پایان تیم هفتم لیگ شد.

سالی که تمام نمی‌شود

11 پرسپولیس امسال هم دستخوش تحولاتی عجیب شد. تیمی قدرتمند در آغاز که بتدریج از حضور ستارگانی مثل خلعتبری، جلال حسینی، مهرداد پولادی، رضا نوروزی و ماهینی، محروم شد و این جدایی‌ها و بدشانسی‌ها باعث شد تا علی دایی در هفته هشتم از مربیگری در این تیم عزل شد‌ه و‌جایش را به درخشان بدهد و درخشان هم بعد از 23 بازی در لیگ و جام حذفی و آسیا زمام امر هدایت‌بخشی را به مردی داد که کارش را از فروردین 1394 در پرسپولیس آغاز می‌کند. یک پروفسور کروات؛ برانکو.

مهدی حدادپور / جام‌جم