به گزارش جام جم آنلاین، اولین پیشنمونه این هواپیما در سال ۱۹۷۸ پرواز کرد و از سال ۱۹۸۲ در نیروی هوایی فرانسه به خدمت گرفته شد.
میراژ ۲۰۰۰ از نظر ظاهری شباهت زیادی به مدل ۵ و ۵۰ میراژ ۳ دارد اما یک هواپیمای کاملاً جدید محسوب میشود.
طراحی این جنگنده بازگشتی به طراحی بال مثلثی بودند که شرکت داسو آن را در میراژ ۳ آزموده بود اما در میراژ اف-۱ کنار گذاشته بود. بال مثلثی در آن زمان از مد افتاده بود و استفاده از آن از نظر بسیاری یک عقب گرد محسوب میشد.
بالهای مثلثی از نظر مشخصات پرواز فوق سریع، سادگی ساخت، کاهش نسبی نیمرخ راداری و حجم داخلی انتخاب مناسبی هستند اما نقطه ضعف آنها در مانورپذیری، پرواز در ارتفاع پائین و مسافت مورد نیاز برای برخاست و فرود است. اما داسو در میراژ ۲۰۰۰ موفق شد با اصلاح آئرودینامیکی هواپیما ثبات و کنترل هواپیما را افزایش دهد و به سطح بالاتری از چالاکی بالاتری نسبت به میراژ ۳ و ۵ دست یابد به طوریکه این جنگنده به خوشدستی اش معروف شده است.
تولید این جنگنده تا سال ۲۰۰۷ ادامه داشت و حدود ۶۰۰ فروند از آن ساخته شد.
این هواپیما در مدلهای مختلف تک سرنشین و آموزشی دو سرنشین تولید شده است و مدل N آن قابلیت حمل موشک کروز با کلاهک هستهای را دارد. جدید ترین مدل میراژ ۹-۲۰۰۰ است که به سفارش امارات عربی متحده طراحی شده و تحویل آن از سال ۲۰۰۳ آغاز شد.
سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد