استرالیا و رویای قهرمانی در خانه

حتی شیخ سلمان بن ابراهیم، رئیس کویتی کنفدراسیون فوتبال آسیا هم با وجود آن‌که دوست دارد یکی از تیم‌های عربی تا فینال تورنمنت پیش برود، اما وقتی قرار است در مورد مدعیان اصلی حرف بزند، می‌گوید: من بخت تیم‌های استرالیا را که میزبان رقابت‌هاست و ژاپن را که به یک تیم با قدرت در آسیا و جهان تبدیل شده، بیشتر از دیگر تیم‌ها در جام ملت‌های پیش‌رو می‌بینم.

میزبانی استرالیا، شاید اصلی‌ترین برگ برنده این تیم در جام شانزدهم باشد. جام ملت‌های آسیا برای نخستین بار به قاره اقیانوسیه می‌رود و این فرصتی است ایده‌آل برای استرالیایی‌ها که از فرصت میزبانی برای فتح نخستین جام قهرمانی در آسیا استفاده کنند. در این میان، تجربه بین‌المللی بازیکنان استرالیا شاید بتواند به آنها کمک کند.

آنها چهار سال پیش تا یک‌قدمی جام قهرمانی رفتند، اما با افسوس از کنار جام گذشتند. باخت یک بر صفر به ژاپن، اولین شکست تلخ استرالیا مقابل ژاپن در جام ملت‌های آسیا نبود. این تیم در سال 2007 هم که برای نخستین بار حضور در جام ملت‌های آسیا را تجربه کرد، بعد از صعود از مرحله گروهی در ضربات پنالتی مغلوب ژاپن شد تا از راهیابی به جمع چهار تیم برتر محروم شود.

آنژه پوستگلو، سرمربی یونانی تیم ملی استرالیا که همراه با این تیم در جام جهانی برزیل حضور داشت، برای جام ملت‌های آسیا تیمی را در اختیار دارد که از 23 بازیکنش، 14بازیکن در خارج از استرالیا بازی می‌کنند؛ یکی در قطر، یکی در کره جنوبی و بقیه در اروپا.

امیدواری‌های کاپیتان

با این حال نتایج ضعیف استرالیا در بازی‌های دوستانه کمی هواداران این تیم را نگران کرده است. استرالیا که جام جهانی را با سه شکست متوالی به پایان برد، بعد از این تورنمنت پنج بازی دوستانه برگزار کرد، اما فقط در یک بازی به پیروزی رسید.

شکست 2 بر صفر مقابل بلژیک، شکست یک بر صفر مقابل قطر و شکست 2 بر یک مقابل ژاپن در کنار تساوی بدون گل مقابل امارات، نتایجی نبود که هواداران فوتبال استرالیا را راضی کند. آنها در جریان بازی‌های تدارکاتی فقط عربستان را 3 بر 2 بردند که البته آن هم با توجه به شکست 4 بر یک عربستان مقابل بحرین در بازی‌های دوستانه هفته گذشته، نتیجه چندان امیدوارکننده‌ای برای استرالیا هم به‌شمار نمی‌رود. استرالیایی‌ها در 11 بازی خود در سال 2014 فقط یک بازی را بردند که این واقعا ناامیدکننده است.

با این حال میل جدیناک، کاپیتان تیم ملی استرالیا از قهرمانی حرف می‌زند. او معتقد است با وجود نتایج ضعیف در بازی‌های دوستانه، آنها آنچه را برای بالا بردن جام قهرمانی ملت‌های آسیا لازم است، در اختیار دارند: همه آنچه برای تیم ملی استرالیا در سال گذشته رقم خورد، در مسیری بود که ما بتوانیم در جام ملت‌های آسیا موفق باشیم. جام جهانی برای تیم ملی استرالیا یک تجربه بزرگ بود و حالا همه ما آماده هستیم تا از این تجربه در حضور تماشاگران خودی برای قهرمانی در آسیا استفاده کنیم.

این هافبک سی ساله تیم کریستال پالاس که با سایت فیفا صحبت می‌کرد، درباره فشار ناشی از بازی در حضور تماشاگران خانگی هم گفت: واقعا جای نگرانی نیست. ما بازیکنان با تجربه‌ای داریم که می‌توانند فشار بازی در حضور تماشاگران خودی را در مسیر پیروزی تیم بخوبی مدیریت کنند.

جدیناک که هفته گذشته برای دومین سال متوالی به عنوان مرد سال فوتبال استرالیا معرفی شد، یکی از هفت بازیکنی است که چهار سال پیش، تیم ملی استرالیا را در جام ملت‌های 2011 همراهی کردند. او به همراه کهیل، برنز، کروز، مک کی، اور و اسپیرانویچ انگیزه زیادی دارند تا خاطره تلخ باخت به ژاپن در فینال جام ملت‌های گذشته را با قهرمانی در این تورنمنت به دست فراموشی بسپارند.

7 تغییر به نسبت جام جهانی

آنژه پوستگلو، سرمربی تیم ملی استرالیا با هفت تغییر نسبت به جام جهانی برزیل، تیمش را با این ترکیب به جام ملت‌های آسیا می‌فرستد:

دروازه‌بان: مت ریان (باشگاه بروژ بلژیک)، میچل لانگراک (بوروسیادورتموند، آلمان)، اویگن گالوکوویچ (آدلایدیونایتد)

مدافعان: ماتیو اسپیرانوویچ (وسترن سیدنی واندرز)، ترنت ساینسبوری (سووله هلند)، آلکس ویلکینسون (چونبوک موتورز کره‌جنوبی)، کریس هرد (آستون‌ویلا انگلیس)، عزیز بی‌هیچ (بورسااسپور ترکیه)، جیسون داویدسن (وست برومویچ آلبیون انگلیس)، ایوان فرانجیچ (تورپیدو مسکو روسیه)

هافبک‌ها: مارک میلیگان (ملبورن ویکتوری)، میل جدنیاک (کریستال‌پالاس انگلیس)، مارک برشیانو (الغرافه قطر)، تامی اور (اوترخت هلند)، ماسیمو لوگانو (اسویندون تاون انگلیس)، تری آنتوانا (اف.ث سیدنی)، جیمز تراوسی (زولته وارگم، بلژیک)، مت مک کی (بریسبان روار)

مهاجمان: تیم کی هیل (نیویورک ردبولز آمریکا)، ماتیو لکی (اینگول اشتات، آلمان)، روبی کروز (بایرلورکوزن آلمان)، تومی جوریچ (وسترن سیدنی واندرز)، ناتان بورنز (ولینگتون فونیکس نیوزیلند)

بازیکنان سرشناس

تیم کهیل (نیویورک ردبولز آمریکا): کهیل یکی از بزرگ‌ترین بازیکنان تاریخ فوتبال استرالیاست. او از سال 2004 میلادی تاکنوی در 76 بازی ملی برای تیم ملی استرالیا به میدان رفته و با زدن 36 گل، بهترین گلزن ملی تاریخ این کشور به شمار می‌رود. این مهاجم با بیش از 220 بازی در لیگ برتر فوتبال جزیره همراه با تیم اورتون، از این حیث هم‌اکنون یکی از منحصربه‌فردترین بازیکنان فوتبال استرالیاست.

کهیل در سال 2012 به تیم نیویورک ردبولز آمریکا پیوست و طی سه فصل گذشته نیز یکی از مهاجمان اصلی این تیم در لیگ ام.ال.اس بود.

روبی کروز (بایرلورکوزن آلمان): درخشش در آـ لیگ استرالیا همراه با ملبورن ویکتوری باعث شد کروز در سال 2011 با پیشنهاد تیم فورتونا دوسلدورف آلمان راهی فوتبال اروپا شود. از همان زمان بازی‌های ملی این هافبک تهاجمی هم آغاز شد و این روند پیشرفت تاکنون ادامه داشته است.

کروز سال 2013 میلادی با قراردادی به ارزش 5/1 میلیون یورو به تیم بایرلورکوزن آلمان پیوست و حالا با تجربه سه سال بازی در بوندس‌لیگا، دومین جام ملت‌های عمرش را تجربه می‌کند. کروز نخستین گل ملی‌اش را چهار سال پیش در پیروزی 6 بر صفر تیمش مقابل ازبکستان در نیمه نهایی جام ملت‌های 2011 به ثمر رساند.

درباره استرالیا

رنکینگ فیفا: 100

رنکینگ در میان تیم‌های آسیایی: 10

اولین حضور در جام ملت‌های آسیا: 2007

تعداد حضور در جام ملت‌های آسیا: 2

تعداد بازی در جام ملت‌های آسیا: 10 (5 برد، 3 مساوی، 2 باخت)

گل‌ها در جام ملت‌های آسیا: 20 گل زده و 7 گل خورده

عملکرد در دوره قبلی مسابقات: نایب قهرمانی

بهترین نتیجه در جام ملت‌های آسیا: نایب قهرمانی (2011)

رضا پورعالی‌/‌ گروه ورزش