حاشیه نشینی زاییده بی‌توجهی به روستاها

آمارهای منتشر شده جمعیت حاشیه نشینان را بیش از هشت میلیون و 500 هزار نفر بر آورد کرده است.

این افراد در مناطقی زندگی می کنند که امکانات آنها از روستاها نیز کمتر است.این شرایط سبب شده حاشیه نشینان برای برآورده کردن نیازهای ابتدایی خود مانند بهداشت، تتحصیل و استفاده از آب و برق با مشکل رو به رو باشند.

هرچند اکثر حاشیه نشینان انسان های زحمتکشی هستند که به اجبار به حاشیه کلانشهرها رانده شده اند،اما باید هشدار داد که در این مناطق معمولا آمار جرم و جنایت نیز نسبت به دیگر مناطق بیشتر است، یکی از دلایل اصلی آن به کمبود امکانات بر می گردد زیرا در این مناطق ماموران پلیس نیز آنطور که باید و شاید حضور ندارند.

نکته اینجاست که وقتی مسئولان برنامه مناسبی برای ارائه امکانات به روستاییان ندارند هر روز افراد بیشتری روستاها را به امید زندگی بهتر ترک کرده و به کلانشهرها پناه می برند،این درحالی است که توانمند نبودن این افراد خیلی زود سبب می شود آنها به حاشیه رانده شوند، زیرا اغلب این افراد قادر نیستند شغل و درآمد مناسبی به دست بیاورند به همین دلیل تعدادی از آنها حاشیه نشین شده و برخی نیز که خود را شکست خورده تصور می کنند ممکن است به هرکاری برای به دست آوردن درآمد بیشتر تن دهند به همین دلیل آسیب های اجتماعی بین چنین گروه هایی رشد چشمگیری دارد.

این درحالی است که باید تاکید کرد در تعریف ها مسئولان روستاها را به عنوان محلی دارای ارزش فرهنگی،تولیدی و میراثی معرفی می کنند،اما این ارزشگذاری ها فقط روی کاغذ است و از مقام حرف فراتر نمی رود،زیرا با وجود این‌که اقداماتی مانند آسفالت شدن راه ها و برق و گاز رسانی در برخی روستاها انجام شده ،اما ساکنان این مناطق ترجیج می دهند به شهرها مهاجرت کنند نکته اینجاست که مشکلات اقتصادی در روستاها سبب شده هزینه های این افراد با درآمد آنها تناسبی نداشته باشد به همین دلیل آنها برای کسب درآمد بیشتر به مهاجرت تن می دهند.

برای رفع مشکل حاشیه نشینی مسئولان باید برنامه های جامعی را برای رونق گرفتن روستاها در نظر گرفته و اقدامات خود را به برق رسانی و آسفالت شدن راه‌های این مناطق محدود نکنند.

امین جلالوند - گروه جامعه