جای خالی نماآهنگ

تلویزیون اما مدت‌هاست از این پل ارتباطی استفاده نمی‌کند؛ وقتی برنامه‌ای به پایان می‌رسد پخش آگهی‌‌های تبلیغاتی آغاز می‌شود و معمولا تا شروع برنامه بعدی ادامه پیدا می‌کند. پخش آگهی‌های بازرگانی هرچند برای تلویزیون حیاتی است و بخشی از هزینه‌های آن را تامین می‌کند، اما برای بیننده آ‌ن‌قدر جذابیت ندارد که او را پای تلویزیون نگه‌ دارد.تا چند سال قبل کلیپ‌ها و نماآهنگ‌‌هایی از تلویزیون پخش می‌شد که هم از نظر محتوا و هم از لحاظ ساختار و موسیقی برای بیننده جذاب بود و مردم زیادی مخاطب آنها شده بودند.در این نماآهنگ‌ها گاهی بازیگران معروفی مانند رویا نونهالی بازی می‌کردند یا کارگردانان و آهنگسازان معروف در ساخت آنها همکاری داشتند. مثلا هنوز بعد از گذشت سال‌‌ها مردم نماآهنگ «نوایی» ساخته رامین حیدری فاروقی را به یاد دارند که براساس موسیقی زنده‌یاد عطایی ساخته شد و برای آن طراحی صحنه و نورپردازی فوق‌العاده‌ای در نظر گرفته شده بود و میزانسن‌ها‌ی آن نشان می‌داد که ساخت این کلیپ برای سازندگان آن اهمیت داشته و آن را جدی گرفته‌‌اند. این اتفاق برای کلیپ‌های دیگر هم رخ می‌داد، مثل نماآهنگی که شاهرخ دلکو با موضوع اعتیاد ساخت و هنوز بعد از گذشت سال‌‌ها در ذهن مخاطبان مانده‌ است.

کلیپ‌های موضوعی میان‌برنامه‌‌های بسیار خوب و مفیدی بود که با یک تیر چند نشان می‌زد؛ هم بخش خالی موسیقی در تلویزیون را پر می‌کرد چون در آنها بنا به موضوع از موسیقی محلی، آیینی و کلاسیک استفاده می‌شد و هم تصاویر دراماتیک و زیبایی داشت و از همه مهم‌تر این‌ که هدفمند بود و با طرح موضوعات اجتماعی، خانوادگی، فردی و حتی سیاسی پیامی را در قالبی زیبا و جذاب به مخاطب ارائه می‌کرد. این نوع کلیپ‌ها برای هفته دفاع مقدس یا دهه فجر هم که مناسباتی مهم است، تولید و پخش می‌شد که به عنوان برنامه‌هایی جذاب، موسیقایی و کوتاه مردم را به خود جذب می‌کرد، اما تولید و پخش کلیپ‌ها هر چند مخاطبان زیادی داشت، متوقف شد و اکنون جای خالی آنها به عنوان میان‌برنامه‌های تلویزیونی بشدت احساس می‌شود.

طاهره آشیانی / دبیر گروه رادیو و تلویزیون