تیتر تکراری: کشف روش جدید برای درمان سرطان

به‌گونه‌ای که بی‌دقتی در درک پیامدهای انتشار غیردقیق خبر با تیتر نامناسب و تکرار این رویه به‌طور متناوب در هر هفته، موجب می‌شود جامعه نسبت به ارزش آن خبر رفته‌رفته بی‌تفاوت شود.

برای مثال در شرایطی که درمان بیماری سرطان امروزه از مهم‌ترین دغدغه‌های درمانی تقریبا غیرقابل حل در جامعه ما و البته دیگر جوامع جهان شده است، درج تیتر جنجالی «کشف روش جدید برای درمان سرطان» با تناوب هفتگی در یکی از بخش‌های خبری رادیو و تلویزیون، یا صفحات روزنامه‌ها و وبگاه‌های خبرگزاری‌ها چه معنایی می‌تواند داشته باشد؟ آن هم در شرایطی که بررسی آمارهای ارائه شده از طرف نهادهای مختلف در ایران، نشان می‌دهد سالانه بین 70 تا 90 هزار مورد سرطان در ایران ثبت می‌شود و ابتلا به سرطان در حال حاضر سومین عامل مرگ و میر در کشور است.

توجه به چنین آماری نشان می‌دهد چه تعداد از خانواده‌های ایرانی به‌طور مستقیم و غیرمستقیم با معضل درمان سرطان روبه‌رو هستند؛ خانواده‌هایی که مخاطب خبرهای ما هستند.

این‌که برای مقابله با معضل سرطان و بررسی روش‌های درمانی مختلف برای مقابله با آن اقدامات وسیعی در دانشگاه‌های ایران و دیگر کشورهای جهان در دست انجام است موضوع کاملا روشنی است، اما طبیعی است در فرآیند علمی تولید دارو آن هم برای بیماری مثل سرطان، انتشار نتیجه یک یا چند پژوهش معدود در یافتن راهی برای کنترل (و نه درمان قطعی سرطان) نمی‌تواند به حل شدن یک‌شبه مهلک‌ترین بیماری قرن منجر شود. به‌گونه‌ای که ناگهان اعلام شود روش جدیدی برای درمان سرطان پیدا شده است!

صرف‌نظر از مفیدبودن انتشار خبرهای امیدبخش حوزه پزشکی در بهبود روحیه بیماران و خانواده‌های آنها، باید توجه کرد که اتخاذ رویه انتشار چنین خبرهایی به‌گونه‌ای باشد که اگر پس از سال‌ها، تلاش محققان به بار نشست و امکان درمان سرطان در عمل به‌وجود آمد، درج تیتر «کشف درمان قطعی برای درمان سرطان» در رسانه‌ها، موجی از امید در جامعه تزریق کند؛ نه آن‌که به علت دفعات مکرر استفاده از این تیتر ماجرای چوپان دروغگو در اذهان مخاطبان رسانه تداعی شود!

کاظم کوکرم ‌-‌ دبیر گروه دانش