چرا نیمی از لباس‌های بازار قاچاق است؟

به اعتقاد مهدی یکتا، واردکنندگان ترجیح می‌دهند پوشاک را به صورت قاچاق وارد کنند و این در حالی است که صنعت پوشاک ایران می‌تواند با جذب سرمایه‌های سرگردان و ایجاد ارزش افزوده بالا، ضمن حل معضل بیکاری، نقش اصلی را در افزایش صادرات کالاهای غیرنفتی به عهده گیرد و البته لازمه این کار، تدوین سیاست حمایتی از سوی وزارت صنعت و معدن و کمک به نوسازی بنگاه‌های بزرگ و متوسط است.

هرگونه افزایش در تولید و عرضه پوشاک ایرانی، به باور این فعال صنعت پوشاک، نوعی صادرات محسوب می‌شود، زیرا در واقع با این کار از خروج ارز جلوگیری می‌شود و به همین دلیل لازم است در طرح نوسازی و بازسازی صنعت پوشاک، دو هدف عمده افزایش سهم تولیدکنندگان ایرانی از بازار داخل و توسعه صادرات آن مد نظر قرار گیرد.

جالب‌‌ترین بخش داستان اینجاست که بسیاری از واردکنندگان ترجیح می‌دهند پوشاک را به صورت قاچاق وارد کنند، زیرا قیمت تمام‌شده واردات اجناس قاچاق، بسیار کمتر از اجناسی است که به صورت قانونی وارد کشور می‌شود.

تخمین زده می‌شود پنج تا هفت میلیارد تومان در سال پوشاک قاچاق وارد کشور می‌شود، اما با وجود این شرایط ناگوار، یکتا در گفت‌وگو با ایسنا گلایه می‌کند و می‌گوید: متاسفانه به جای آن که تمهیدی برای جلوگیری از واردات قاچاق یا کم‌اثر شدن این پدیده شوم اندیشیده شود، با طرح مسائلی همچون توانایی نداشتن واحد‌های داخلی در پاسخگویی به نیاز بازار و ربط دادن آن به مسائل فرهنگی و مد، فرصت طلایی به‌وجود آمده در حال از بین رفتن است و هر روز که می‌گذرد حضور البسه خارجی در بازار بیشتر می‌شود.

در صورتی که حمایت گسترده از تولیدات داخل و سختگیری بیشتر بر واردات غیرقانونی پوشاک، می‌تواند پدیده قاچاق لباس را به زانو دربیاورد و همین مساله نیز خود به خود موجب کمرنگ شدن بازار تاناکورا خواهد شد. یعنی اگر بتوان بر پدیده قاچاق پوشاک چیره شد، در آن صورت خیلی راحت‌تر می‌توان از عرضه پوشاک خارجی دست دوم هم جلوگیری کرد.