یادداشت

ایتالیای من

ایتالیا با جام بیستم خداحافظی کرد و مثل اسپانیا راهی خانه شد؛ لحظات تلخی که مردم هیچ کشوری علاقه‌ای برای تجربه آن ندارند. غرور ملی شکسته می‌شود و سربازان یک کشور گویا در جنگ شکست خورده و قطعه‌ای از خاک میهن را به دشمن داده باشند، سر افکنده و ناراحت و غمگین به خانه بر می‌گردند. اوضاع در تیم ملی ایتالیا اصلا خوب نیست. از این بحرانی‌تر نمی‌شود، خود را برای جشن‌های خیابانی پس از پیروزی‌های پیاپی بازیکنان آماده می‌کردیم و حالا باید مرخصی‌های گرفته شده خود را پس بدهیم و دوباره برویم سر کار.
کد خبر: ۶۸۸۶۳۰

فدراسیون فوتبال ایتالیا که در پی حذف تیم ملی این کشور از جام جهانی رئیس خود را از دست داده، سه گزینه برای جانشینی پراندلی مستعفی معرفی کرده است: منچینی، آلگری و اسپالتی.

به این فکر می‌کردم که مشکل فوتبال ایتالیا به دست یکی از این سه نفر حل می‌شود؟ همه چیز به سر جای خودش باز می‌گردد؟ بعید می‌دانم.

سرمربی تیم ملی فوتبال ایتالیا لحظاتی پس از اتمام نشست خبری خود در پی شکست برابر اروگوئه و حذف قطعی از جام جهانی برگه رسمی استعفای خود را به رئیس فدراسیون فوتبال تقدیم کرد و جالب این که رئیس فدراسیون فوتبال ایتالیا هم این برگه را ضمیمه استعفای رسمی خود کرد و آن را به سرپرست تیم ملی تحویل داد.

در چنین شرایطی تیم ملی فوتبال ایتالیا را می‌شود در بحرانی‌ترین حالت ممکن برای یک تیم فوتبال فرض کرد؛ تیمی که بیش از نصف بازیکنانش خود را آماده خداحافظی با دنیای فوتبال می‌کنند، مربی ندارد و رئیس فدراسیون فوتبالش هم مشخص نیست.

در هر حال روابط عمومی فدراسیون فوتبال ایتالیا با انتشار بیانیه‌ای از انتخاب سه گزینه نهایی برای جانشینی پراندلی خبر داد و گفت: منچینی، آلگری و اسپالتی سه گزینه ما برای هدایت تیم ملی هستند، بهتر است مربی آینده تیم ملی فوتبال ایتالیا یک فرد بومی باشد و از هم اکنون پروژه خود را شروع کند. ایتالیا باید هر چه سریع‌تر روی پا بایستد و خود را برای جام ملت‌های 2016 آماده کند.

مانوئل بارن / گازتا دلا اسپورت

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها