ایستادن در لبه تاریخ

موسم گل زدن رسیده است

در لبه تاریخ ایستاده‌ایم، تاریخی که می‌تواند زرین‌ترین برگ کتاب قطور فوتبال ایران لقب بگیرد. تیمی لبالب از هیجان، احساس و شوریدگی. تیمی که به قول کارلوس کرش قرار بود دنیا را متحیر کند و البته این ماموریت را انجام داد. از بازی نخست برابر نیجریه که نگاه‌ها را به روی ایران بازگرداند تا بازی با آرژانتین که همه نگاه‌ها را خیره کرد.
کد خبر: ۶۸۷۶۷۳

اما هنوز ماموریت ما به اتمام نرسیده و این تیم شوریده و دوست‌داشتنی ظرفیت و فرصت این را دارد که تاریخ را ورق بزند و خود را جاودانه کند. 90 دقیقه دیگر باقی مانده تا به تاریخ پیوند بخوریم. مسیر خودش برای ما نقشه راه است.

از ابتدای جام و از بازی با نیجریه. روزی که دفاع اتوبوسی ما بال و پر عقاب‌های چغر را چید و پر پرواز را از آنها گرفت. کارلوس کرش برای افتتاحیه تیمش در جام هوشمندانه تاکتیک احتیاط را اتخاذ کرده بود. او می‌دانست تیمی که 8 سال است رنگ جام‌جهانی را ندیده و به تعداد انگشتان یک دست هم ستاره بین‌المللی ندارد، از ظرفیت روانی لازم و کافی برای درخشش در جام‌جهانی برخوردار نیست. او می‌دانست از چنین تیمی با چنین مختصاتی انتظار خودباوری، حمله‌کردن و گل‌زدن عبث است.

بنابراین دستور داد 11 جنگجویش درون زمین با تمام وجود از دروازه خودی محافظت کنند. تاکتیکی که نتیجه‌اش یک امتیاز بود. امتیازی نوبرانه برای تیم ما که تاکنون در جام‌جهانی سابقه نداشت و در دل خود اعتماد به‌نفس ویژه‌ای را به پسران کرش تزریق کرد. همان اعتماد به نفسی که کرش برای متحیر کردن دنیا به آن نیاز داشت تا شاگردانش به خودباروی برسند و خود را باور کنند که برای درخشش و خودنمایی هیچ چیزی کم ندارند.

این همان اعتماد به‌نفسی بود که سبب شد ایران در 45 دقیقه اول بازی با آرژانتین در برابر ستاره‌های حریص رقیب خودنمایی کند و به آنها اجازه نزدیک‌شدن به دروازه را ندهد. نیمه دوم اما داستانی دیگر داشت. کرش که برق موفقیت و اعتماد به‌نفس را در چهره شاگردانش می‌دید، دستور پیشروی داد. دستوری که روی دیگر ایران را نشان داد. تیمی که بی‌پروا آرژانتین را در منگنه قرار داد و بهترین نمایش تاریخ فوتبال ایران را رقم زد. تیمی که به تعداد انگشتان دو دست روی دروازه آرژانتین موقعیت گل خلق کرد و اگر داور اندکی فقط اندکی، عدالت را رعایت می‌کرد به گل می‌رسید و دست خالی زمین را ترک نمی‌کرد.

حالا بازی سوم در راه است، بازی سرنوشت. ما در دو بازی قبلی دنیا را شوکه کرده‌ و نشان داده‌ایم ظرفیت بزرگی و درخشش را داریم.

در دو بازی قبل همه کار کرده‌ایم؛ از حفظ دروازه با یک دفاع منطقی و آهنین تا حمله بی‌محابا به حریف و خلق موقعیت گل. این بازی نوبت گل زدن است. باید گل بزنیم، بوسنی را شکست بدهیم و جشن بزرگ صعود را بگیریم تا تاریخ ورق بخورد و دنیا به احترام ایران بایستد. این تیم ظرفیت این ماموریت را دارد.

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها