از خاطره سازی تا خاطره بازی

احمد ابراهیمی، همایون خرم، سعدی افشار، محمدرضا لطفی، جلیل شهناز، عبدالمجید حسینی‌راد و ده‌ها اسم دیگر که هر بار ماژیک سبزرنگم را از توی جامدادی برداشته‌ام و روی نامشان کشیده‌ام. آنها دیگر نیستند، از میان ما رفته‌اند و این اتفاق تلخی است.
کد خبر: ۶۸۵۲۹۱
از خاطره سازی تا خاطره بازی

***

ـ‌ دو رقم آخرش چند بود؟ 78 یا 77 ؟

ـ 77.

ـ آهان. اولین تئاتری هست که کارگردانی کرده؟

ـ آره.

ـ ممنونم...

و شماره‌های تازه هم به همین سادگی وارد دفتر تلفنم می‌شود.

***

آشنایان تازه هر روز می‌آیند و آشنایان قدیمی یکی یکی می‌روند. اینجا ما هر روز سرعت لحظه‌ها را بیشتر حس می‌کنیم. آشنایی‌های بیشتری را تجربه می‌کنیم.

خداحافظی‌های بیشتری را تــــجربه می‌کنیم و خاطره باز‌تر می‌شویم.

این خاصیت کار در روزنامه است. با همه شیرینی‌ها و تلخی‌هایش تجربه زندگی به معنی واقعی است. دفتر تلفنت با اسم‌های پررنگ شده خاطره دیدارهای شیرینی را تازه می‌کند که گاهی برای هماهنگی‌شان بارها تلفن زده‌ای. خــــــاطره صــفحه‌های منتشر شده گفت و گوهایی است که هر کدام بازخوردهای مختلف و به تبع آن خاطره‌های مختلف داشته‌اند.

می‌دانید شغل ما خاصیت خاطره‌سازی‌اش زیاد است، بخواهیم و نخواهیم اغلب مان را خاطره باز می‌کند. وقتی هر روز با افراد زیادی سر و کار داشته باشی، درباره‌شان خبر بخــوانی و بنویسی، با آنها حرف بزنی و تعامل داشته باشی با یک جهان انسانی گسترده روبه‌رو هســتی که یک دنیا خاطره می‌سازد.

حالا به این جهان انسانی گسترده خودتان را هم بیفزایید که مخاطبان ما هستید، روزنامه را می‌خوانید و با ما تماس می‌گیرید و حرف می‌زنیم. شما هم می‌شوید خاطره‌ساز، بی‌آن‌که بدانید.

زینب مرتضایی‌فرد‌ /‌ گروه فرهنگ و هنر

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها