تصویر آرزوها بر قاب دایره

حیات چه شکلی است؟ این زندگی رو به زایش است یا رو به زوال؟ پدیده‌های جهان هستی همین‌گونه ‌است که با چشم می‌بینیم یا این‌که اگر زاویه نگاهمان را عوض کنیم تعریفمان از این پدیده‌ها هم تغییر خواهد یافت؟
کد خبر: ۶۸۲۲۱۳
تصویر آرزوها بر قاب دایره
این پرسش‌های پیچیده و فلسفی مضمون محوری تازه‌ترین نقاشی‌های پویا آریان‌پور است که این روزها در گالری بوم روی دیوار رفته است؛ نمایشگاهی که حتی بسیاری از چهره‌های نام‌آور ورزشی مانند علی دایی و سعید عبد‌ولی را هم برای نخستین بار به گالری‌گردی وا داشته است.

چنان‌که می‌توان حدس زد بهترین سبک برای بیان چنین گزاره‌های فلسفی، نقاشی انتزاعی است که با بیانی ذهنی مخاطب را به کشف و شهود دعوت می‌کند.

مفاهیم لایتناهی در بوم‌های دوار

آریان‌پور برای ارائه مفهوم غیرمتعارف خود و درگیر‌کردن ذهن مخاطب از بوم‌های غیرمتعارف دایره‌ای شکل بهره گرفته که از فرم تا محتوا در خدمت معنا باشد؛ برگزیدن عنوان آهنگین و پرسش‌برانگیز «آرزوهای موقت در خیال موقت» برای این نمایشگاه هم بر همین اساس به نظر می‌رسد. در این نمایشگاه ۲۲ اثر نقاشی با تکنیک اکریلیک روی بوم‌های گرد به نمایش درآمده است. بوم‌هایی که بیشترشان چنان بزرگ هستند که مخاطب می‌تواند خود را در رنگ‌های مختلفش غرق کند و با تکنیک ترکیب مواد خلق شده‌ است. بجز اینها در این نمایشگاه دو مجسمه کانسپچوال آرت (هنر مفهومی) از جنس آیینه، شیشه نقاشی شده، گچ و خمیر روی چوب نیز به نمایش درآمده‌ است.

بوم‌های دایره برخلاف بوم‌های مربع و مستطیل ضلع قاطع و مشخصی ندارند. در واقع گویا تصویر در قاب دایره تمام نمی‌شود و همه چیز در گردش و در حال دور خوردن است. به نظر می‌رسد آریان‌پور هوشمندانه و بدرستی چنین فرمی را برای روایت هستی‌شناسانه‌اش برگزیده است.

نقاش می‌پرسد

آریان‌پور چهل و سه ساله در قالب نقاشی انتزاعی به امضای خاص خود رسیده و حتی در حراج‌های هنری نظیر کریستیز حائز رکورد ٥٠ هزار دلاری است. او که آثارش در گالری‌های معتبر اروپایی و آمریکایی با اقبال روبه‌رو بوده است، همیشه در نقاشی‌هایش سوال طرح کرده است و دوست داشته بپرسد و ذهن بینندگانش را با موضوعی جلب کند که در پیرامونش هست، اما آن را نمی‌بیند، او در نمایشگاه آرزوهای موقت در خیال موقت نیز همین‌گونه عمل کرده است. این‌بار او با توجه به اهمیت موضوعی که طرح می‌کند تلاش افزون‌تری هم دارد تا پا را از طراحی پرسش فراتر نگذارد و به اصطلاح نسخه‌ای نپیچد. او موفق می‌شود از حکم کردن و ارائه یک تئوری فاصله بگیرد و مخاطب را با دنیای رنگ‌ها و ذره‌ها و لکه‌های پراکنده که روشن نیست رو به تجمیع دارند یا انفصال، رو‌در‌رو گذارد. این رویه‌ای است که مخاطب را با ذهن بیدار شده و تلنگر خورده از گالری بوم به بیرون می‌فرستد.

موقتی بودن امور

با نگاهی به عنوان‌های تابلوهای مدور آریان‌پور در بوم به جهان‌بینی او درباره معمای هستی پی می‌بریم؛ نکاتی که البته در تمام آثارش تسری دارد و حتی حجم‌های غول پیکر آیینه‌کاری‌شده‌اش هم از آن می‌گویند. شاخص‌ترین آثار نقاشی این مجموعه سه تابلوی سه قطعه‌ای از اوست که کنار هم مانند سه کره از کرات کهکشان خودنمایی و چشم‌ها را به خود جلب می‌کند.

در این آثار به دلیل تکثر آیینه‌ها و نوع هندسه خاص‌شان نمی‌توان خود را دید. در واقع به نگاه عارفانه وحدت در کثرت و کثرت در وحدت اشاره دارم

او در سه لت‌های «همان منظره»، «طراحی برای یک موجود زنده» و «بدون عنوان» فضایی ابدی ازلی تدارک دیده است که زمان و مکان ندارند و گویا از حیاتی در حال تکوین و حتی شاید بر‌عکس در حال تجزیه پرده‌برداری کرده است. او در تابلوهای چندگانه، معماری برای ورزشگاه ناتمام، معماری پل نیمه‌کاره، طراحی یک روشنگر، زیبایی انفجار و... نیز به میثاقش با مخاطب وفادار مانده و او را عادت می‌دهد به هر آن چیزی که در تصویر می‌بیند با دقت افزون‌تری بنگرد شاید هر لحظه پدیده‌ای تازه‌تر ببیند. خود او در این‌باره می‌گوید: از نظرم امور جاری دنیا بشدت گذرا هستند و این ما هستیم که دوست داریم همه چیز تداوم داشته باشد و به همین خاطر خیالپردازی می‌کنیم، اما نقصان در همه چیز وجود دارد. در واقع فلسفه خلق این آثار به موقتی بودن برخی امور اشاره دارد. این رویکرد را در آثار سه قطعه‌ای با تمرکز بیشتری دنبال کرده‌ام. مثلا در اثری منظره‌ای را کشیده‌ام و در لت بعدی آن، همان منظره را با نقاطی مخدوش کرده‌ام. هر دو تابلو یک چیز را نشان می‌دهد فقط در تابلوی دومی آن منظره پنهان شده است. این باعث می‌شود استنباط ما نسبت به آن تفاوت کند. هویت کار همان است، اما وقتی آن را می‌بینید امکان ندارد پی ببرید همان منظره است. مخاطب را با این ابهام با خودم همراه می‌کنم. در واقع مخاطب تصور گنگی از اصل موضوع پیدا می‌کند. بوم‌های دایره‌ای را به همین منظور برگزیدم، زیرا می‌خواستم دایره به تعلیق و ناپایانی کار به من کمک کند.

آیینه‌کاری‌ مجسمه‌ها

آریان‌پور در کنار نقاشی‌ها از رسانه‌های جدید نیز در القای مفهومش بهره برده؛ او دو مجسمه در دو سالن گالری بوم به تماشا گذاشته است که با آیینه‌کاری‌هایی مشابه آیینه‌کاری‌های سنتی تزئین شدند. او درباره این آثار می‌گوید: دو مجسمه‌ای که در این نمایشگاه در گالری بوم به تماشا گذاشته‌ام با الهام از آیینه‌کاری‌های قدیمی خلق شده ‌است. در این آثار به دلیل تکثر آیینه‌ها و نوع هندسه خاص‌شان نمی‌توان خود را دید. در واقع به نگاه عارفانه وحدت در کثرت و کثرت در وحدت اشاره دارم. بعد از دوره‌ای که منیر فرمانفرمایان آثار ارزشمندی با آیینه انجام داد و به این هنر اعتلا بخشید، به دلیل سختی کار با آیینه هنرمندان کمی سراغ آن رفتند، به همین دلیل تصمیم گرفتم کار با آیینه را یاد بگیرم و بیش از یک‌سال روی این آثار متمرکز بودم و تصورات را با مجسمه‌هایی با ابعاد بسیار بزرگ از جنس آیینه به وجود آوردم.

زبان پیچیده نقاشی

آریان‌پور سال‌هاست در زمینه‌های مختلف هنری فعال است. او تاکنون شش فیلم کوتاه ساخته و ویدئو آرت‌های متعددی نیز کار کرده است. او خود را ملزم نمی‌داند حتما نقاشی بکشد، ولی با این حال ظاهرا زبان نقاشی امکانات و قابلیت‌هایی داشته که هیچ‌کدام از دیگر شاخه‌های هنری برای او نداشته است. نقاشی برای آریان‌پور نسبت به مدیاهای دیگر زبانی پیچیده‌تر و درونی‌تر را شامل می‌شود. به نظر او حوزه‌های مختلف هنری اصلا به هم شبیه نیست. حدود 30 سال است پویا آریان‌پور به این شکل نقاشی می‌کند و ممکن است ابراز احساسات و احوالاتش را با نقاشی ادامه دهد و با این راه کمرنگ شود، اما فکر می‌کند فعلا همین روند را ادامه دهد.

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها