فعالان فرهنگی در موضوع عاشورا نیز بعضا آثاری تولید کردهاند که از این مرزها گذشته و مورد توجه و استقبال مخاطبانی با تعلقات قومیتی متفاوت واقع شده است.
یکی از چشمگیرترین این آثار اثر ماندگار مرحوم موذنزاده در وصف وضع غمانگیز و در عین حال باشکوه حضرت زینب کبری (س) در واقع عاشوراست؛ نوحهای از زبان یک آذری، به زبانهای فارسی و آذری، در مدح رشادت یک بانوی عرب.
نوحه موذنزاده برای زینب کبری از جان او برمیخیزد و ایمان موذنزاده به این بانو، به نوحه حال و هوایی بخشیده که حتی مخاطبی را که معنای بخشهای آذری نوحه را درک نمیکند، بهگریستن وامیدارد.گذشته از جنبه عاطفی این نوحه، محتوای نوحه نیز بسیار شایان توجه است.
نوحه «زینب» موذنزاده به حقایق زندگی زینب بویژه رنجی که در واقعه عاشورا بر او رفت، با عباراتی زیبا اشاره میکند.
نوحه موذنزاده هم از جنبه تراژیک و غمناک واقعه عاشورا یاد میکند و هم به جنبه حماسی شخصیت زینب کبری. هم زینب را دردآشنا و غرق بلا و قهرمان غم میخواند، هم او را «برنده بیان»، «روح ایمان»، «شمشیر دوپهلو» مینامد. او را در صحرای مصیبت، پیر شده از غم میخواند و نیز زینب را مظهر پیمان با حق و یاور قرآن میداند.
زینب زینب زینب، درد آشنا زینب، غرق بلا زینب. نوحه زینب، هم یادآور فخر خانوادگی زینب است و او را «زهرا نشان» میخواند، و هم شخصیت خود زینب را همچون یک شخصیت حماسی در تاریخ معرفی میکند.
نوحه زینب، یک الگو و معیار است برای شاعران و نوحهسرایان اهلبیت، تا از ادبیات فاخر و در عین حال احساسی و عاطفی در آثار خود استفاده کنند و زندگی اهلبیت(ع) را محور قرار دهند و از برداشتهای سلیقهای و انحرافی و تفرقهآمیز در آثارشان اجتناب کنند.
حسین برید - جامجام
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
یک کارشناس روابط بینالملل در گفتگو با جامجمآنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد