زورو دوباره به تلویزیون می‌آید

گزارش‌هایی که در رابطه با این موضوع منتشر شده، دیدگاه‌های متفاوتی را ارائه می‌کند و نظرات در این رابطه یکسان نیست. شرکت فیلمسازی سونی مسئولیت تولید نسخه دوباره‌سازی شده زورو را به عهده دارد. کریس بول، فیلمنامه‌نویس و نمایشنامه‌نویس سرشناس را برای کار نگارش فیلمنامه انتخاب کرده است.

کریس بول، برادر مارک بول است که چند سال قبل برای فیلمنامه درام ضدجنگ جعبه درد (ساخته کاترین بیگلو)‌ جایزه اسکار بهترین فیلمنامه را دریافت کرد. هنوز معلوم نیست فیلمنامه کریس بول چه تغییراتی در کلیت قصه کلاسیک زورو ایجاد خواهد کرد و چگونه به احیای این داستان می‌پردازد. تا به حال مشخص شده وی فیلمنامه اقتباسی خود را براساس قصه کتاب زورو اثر ایزابل آلنده (نویسنده معروف شیلیایی و دختر سالواتور آلنده، رئیس‌جمهور فقید دهه 70 میلادی شیلی)‌ می‌نویسد. این کتاب سال 2005 منتشر شد.

رسانه‌های گروهی می‌نویسند کریس بول، اولین نفری نیست که روی این فیلمنامه کار می‌کند. آنها به نقل از منابع نزدیک به پروژه می‌گویند شرکت سونی ابتدا استفن اسکایا و متیو فردمن را برای کار نگارش فیلمنامه دعوت به همکاری کرد، اما مسئولان شرکت از فیلمنامه اقتباسی آنها راضی نبودند و ترجیح دادند کریس بول را برای انجام این کار استخدام کنند. شنیده می‌شود فیلمنامه‌ای که وی می‌نویسد، شباهت زیادی به قصه نسخه‌های قبلی سینمایی و تلویزیونی آن نخواهد داشت. این فیلمنامه برعکس حال و هوای کمدی فانتزی و ماجراجویانه این نسخه‌ها، با زبانی تلخ و تاریک قصه خود را تعریف می‌کند. از داخل شرکت سونی خبر می‌رسد «زورو»ی آنها در همان حال و هوایی ساخته می‌شود که کمپانی برادران وارنر «شوالیه تاریکی» را ساخت. قصه فانتزی و کمیک استریپی نوجوانانه بتمن در دستان کریستوفر نولان، تبدیل به یک درام تلخ شد. منتقدان سینمایی هم با توجه به نوع کار این فیلمساز نوشتند سه‌گانه شوالیه تاریکی، قصه‌های کمیک استریپی را وارد مرحله و دوران تازه‌ای کرد. کار نولان با قصه کمیک استریپی بتمن به صورت همزمان با استقبال منتقدان و تماشاگران روبه‌رو شد و باید دید زوروی جدید سینما می‌تواند آن جادو را تکرار کند یا خیر.

کریس بول گفته است قصد دارد برای شخصیت کلاسیک و شمایل‌گونه زورو یک قصه اصیل تازه خلق کند که سرشار از حس و حال دراماتیک و احساسی است. به این ترتیب، شمشیربازی‌‌های زورو با هنرهای رزمی آسیایی و روشنفکرگرایی اروپایی ادغام می‌شود. منتقدان سینمایی می‌گویند منتظر هستند حرکات ورزشی و باله‌گونه شخصیت زورو را که حال و هوایی شبیه فیلم‌های ژانگ ییموی چینی پیدا می‌کند، ببینند.

هنوز اطلاعات کارگردانی زوروی جدید و این‌که کدام بازیگر نقش شخصیت کلاسیک و معروف دون دیه‌گو دلاوگا (ملقب به زورو)‌ را بازی خواهد کرد توسط شرکت سونی منتشر نشده است. این در حالی است که کمپانی فوکس قرن بیستم هم دوباره به فکر تولید زوروی خود افتاده است.

این کمپانی اوایل سال 2012 اعلام کرد یک زوروی جدید را با بازی گائل گارسیا برنال (بازیگر سینمای مکزیک)‌ در نقش زورو تهیه خواهد کرد، اما پس از آن دیگر خبری از این پروژه نشد. اکنون معلوم نیست این پروژه با بازی برنال وارد مرحله تولید خواهد شد یا کمپانی فوکس بازیگر دیگری را برای این نقش انتخاب و معرفی خواهد کرد.

صحبت تولید زورو‌های جدید توسط کمپانی‌های مختلف سینمایی در حالی حالت جدی به خود گرفته است که نسخه دوباره‌سازی شده این اثر کلاسیک در دهه 90 میلادی با موفقیت زیادی روبه‌رو نشد. شرکت سونی سال 1998، نسخه تازه‌ای از این فیلم را تولید کرد. مارتین کمپل کارگردان فیلم بود و آنتونیو باندراس، کاترین زیتا جونز و آنتونی هاپکینز هم نقش‌‌های اصلی آن را بازی کردند.

باندراس اسپانیایی‌تبار زوروی فیلم بود. او در نقش جوان ماجراجو و عدالتخواهی ظاهر شد که در کالیفرنیا با روسای خبیث و دیکتاتور شهر درگیر می‌شود. او که مدافع تهیدستان و فقراست، با نقاب و شنل مخصوص خود به دادخواهی برمی‌خیزد و پس از انجام هر عملیاتی با‌ شمشیر خود علامت Z را (که هویت اجتماعی او به حساب می‌آید)‌ در محل بر جا می‌گذارد. فیلم با هزینه تولید 65 میلیون دلاری تهیه شد و در جدول گیشه نمایش سینماهای آمریکای شمالی، 94 میلیون دلار فروش کرد. با وجود آن که این اکشن فانتزی جراجویانه نتوانست به فروشی صد میلیون دلاری دست پیدا کند، ولی برای تهیه‌کنندگانش ضرر مالی هم به همراه نداشت. همین نکته باعث شد تهیه‌کنندگان فیلم به فکر تولید قسمت‌های بعدی آن بیفتند، اما نبود یک فیلمنامه جذاب باعث ایجاد یک وقفه طولانی بین دو قسمت اول و دوم شد. دومین قسمت زورو را هم مارتین کمپل کارگردانی کرد و بازیگران اصلی‌اش همان بازیگران قسمت اول بودند. این فیلم سال 2005 با نام «افسانه زورو» به نمایش عمومی درآمد و بزودی مشخص شد یک فیلم کم‌فروش است. منتقدان، ایرادهای زیادی به فیلمنامه آن گرفتند و عموم آنها، این فیلمنامه را کاری سطحی و بی‌ارزش ارزیابی کردند. شرکت سونی به امید موفقیت بیشتر و بالای فیلم، 75 میلیون دلار هزینه تولید آن کردند، ولی تماشاگران سینما در آمریکای شمالی فقط 46 میلیون دلار پول برای تماشای آن خرج کردند.

افسانه زورو، لقب فیلمی کم‌فروش را گرفت و در جدول گیشه نمایش، از آن به عنوان فیلمی یاد کردند که شکست سخت تجاری خورده است. با وجود آن که شرکت سونی قصد داشت قسمت‌های بعدی این کمدی اکشن فانتزی را تهیه و تولید کند، اما فروش پایین قسمت دوم مسئولان آن را به فکر فرو برد. نتیجه کار این شد که آنها از تولید قسمت‌های جدید زورو منصرف شدند. طی سال‌های بعد، چند بار بحث تولید قسمت تازه‌‌ای از فیلم مطرح شد، ولی این بحث‌ها هیچ وقت به نتیجه مشخص و مثبتی نرسید.

نسخه سینمایی شرکت سونی از ماجراجویی‌های زورو، نسخه دوباره‌سازی شده یک فیلم دهه 40 میلادی به نام «نقاب زورو» بود. جالب این که این نسخه هم نسخه دوباره‌سازی شده یک اثر کلاسیک دهه 20 میلادی به همین نام است. نسخه سال 1940 زورو را روبن مامولیان کارگردانی کرد و تیلور پاور نقش زوروی آن را بازی کرد. این فیلم اکنون لقب یکی از شاهکارهای بزرگ صنعت سینما را گرفته است، ولی شهرت این فیلم به اندازه شهرت نسخه اصلی آن که سال 1920 ساخته شد، نیست. این نسخه را فرد نیبلو کارگردانی کرد، ولی شهرتش را به خاطر بازی داگلاس فربنکس در نقش زورو دارد. هنوز هم بسیاری از منتقدان سینمایی، این فیلم را بهترین و به‌یادماندنی‌ترین نسخه سینمایی زورو می‌شناسند. فربنکس با بازی در این فیلم بود که تبدیل به یکی از مطرح‌ترین بازیگران دوران خود شد. از دیگر فیلم‌هایی که با محوریت شخصیت‌ زورو ساخته شد باید به دو فیلم سال‌های 1937 و 1939 اشاره کرد. جان انگلیش و ویلیام ویتنی، کارگردان این فیلم‌ها بودند و اولی، حال و هوای وسترن داشت. این فیلم‌ها از اهمیت زیاد و بالایی برخوردار نبود.

ورایتی / مترجم: کیکاووس زیاری