2 خواهر امیدوار

این محصول پربیننده کارتونی محصول مشترک فرانسه و ژاپن است. در سال 1988 که بحث تولید این درام ماجراجویانه انیمیشنی در رسانه‌های گروهی مطرح شد، منتقدان و تحلیلگران تلویزیونی این پرسش را مطرح کردند که یک محصول مشترک بین فرانسه و ژاپن، چگونه محصولی خواهد بود. تفاوت‌های فرهنگی از یک سو و شیوه کاری متفاوت هنرمندان این دو کشور اروپایی و آسیایی از سوی دیگر، عواملی بود که باعث طرح این پرسش شدند. در حقیقت، این یک پرسش اساسی بود که بسیاری در انتظار جواب آن بودند. محصولی که از سوی تهیه‌کنندگان سفر به آفریقا در سال 1990 روی آنتن رفت، پاسخ خوبی به این پرسش بود و نگرانی‌ها را رفع کرد.

حال و هوای مجموعه، شخصیت‌پردازی و لوکیشن‌های آن به‌قدری عمومی و ملموس بودند که هم تماشاگران فرانسوی و ژاپنی و هم تماشاگران دیگر کشورهای جهان را جذب و آنها را سرگرم کرد.موفقیت فصل اول سفر به آفریقا و استقبال بالای تماشاگران از آن، راه را برای تولید سه فصل بعدی آن هم هموار کرد.

به این ترتیب، پخش مجموعه تا سال 1992 ادامه پیدا کرد و در کل، 52 اپیزود آن تولید شد و به نمایش درآمد. قصه مجموعه در کنار جذابیت‌های مختلفی که داشت، از تازگی ویژه‌ای هم برخوردار بود و تا قبل از آن، مجموعه‌ای انیمیشنی با چنین مضمونی ساخته نشده بود. این قصه درباره دو خواهر به نام سوفی و ویرجینی بود که هیچ نقطه مشترکی نداشته و کاملا با یکدیگر فرق دارند. ویرجینی بزرگ‌تر از سوفی است و آنها بیشتر اوقات با یکدیگر در حال بحث و جدل هستند. توافق نداشتن بر سر بسیاری از مسائل، باعث اختلاف و بحث آنها شده است. پدر و مادر دخترها، دانشمندان انسان‌شناس مشهوری هستند. یک روز آنها خانه را به قصد اکتشافات تازه در قاره آفریقا ترک می‌کنند و ناپدید می‌شوند. نتیجه کار این می‌شود که دو خواهر سر از یتیم‌خانه درمی‌آورند و مجبور می‌شوند بقیه زندگی‌شان را در این محل سر کنند. آنها در این مکان از یکدیگر جدا شده و دیگر نمی‌توانند مثل گذشته همدیگر را ببینند. خواست آنها برای دیدار یکدیگر هم راه به جایی نمی‌برد. این دوری اجباری سوفی و ویرجینی را متوجه این موضوع مهم می‌کند که چقدر یکدیگر را دوست دارند و چقدر به همدیگر نیاز دارند، اما دخترها که امیدشان برای پیدا کردن والدینشان را از دست نداده‌اند، تصمیم می‌گیرند آنها را پیدا کنند. سفرهای ماجراجویانه این دو خواهر هم از اینجا شروع می‌شود. با شروع سفرها، ماجراجویی‌های هیجان‌انگیز و بانمک قصه مجموعه هم آغاز می‌شود.

ژان چالوپین، تهیه‌کننده مجموعه، یک فیلمنامه‌نویس هم است و فیلمنامه «سفر به آفریقا» حاصل کار اوست. نکته جالب این است که فیلمنامه تمام قسمت‌های مجموعه را خود او به تنهایی نوشته است و همکاری در رابطه با این کار نداشته است. او از سال 1971 یک شرکت کوچک فیلمسازی تاسیس کرد و تمام کارهای تلویزیونی‌اش را در این شرکت تهیه و تولید می‌کند. بسیاری از کارهای انیمیشنی شرکت او با همکاری انیماتورها و شرکت‌های ژاپنی ساخته شده است. شاید یکی از دلایل اصلی گرایش قوی او به همکاری با هنرمندان ژاپنی این است که همسرش اتین چالوپین یک هنرمند چینی اهل سنگاپور است. این مساله باعث علاقه ژان چالوپین به فرهنگ، ادبیات و هنر آسیای دور شد و وی را جذب همکاری مشترک با هنرمندان این منطقه کرد. این تهیه‌کننده و فیلمنامه‌نویس کار تولید و آماده‌سازی بسیاری از انیمیشن‌های خود را در آسیای جنوب شرقی، ژاپن و کره جنوبی انجام داده است.

وظیفه کارگردانی 52 اپیزود مجموعه با برنارد ویریس و پاسکال مورلی دو فیلمساز و انیماتور فرانسوی بوده است. این دو از هنرمندان فعال ژانر انیمیشن در تلویزیون فرانسه هستند و منتقدان تلویزیونی می‌گویند برخلاف دو خواهر قصه «سفر به آفریقا» که همیشه در حال جر و بحث بودند، آنها با تفاهم کامل، کار ساخت مجموعه را انجام دادند. پاسکال مورلی می‌گوید: «این مجموعه یک محصول مشترک بود و تمام توجه ما معطوف به این مساله بود که کارمان حال و هوای عمومی و همگانی داشته باشد. هدف ما این بود که تماشاگر ژاپنی هم در آن سوی دنیا، به اندازه تماشاچی فرانسوی از ماجراجویی‌های این دو خواهر لذت ببرد و در ماجراجویی‌های آنان شریک شود. تصویر، یک زبان بین‌المللی است و کارهایی موفق‌تر خواهند بود که تلاش کنند این تصویر را به یک زبان عامه فهم و عمومی به نمایش بگذارند.»

ژان چالوپین هم به دختر بودن شخصیت‌های اصلی قصه مجموعه اشاره کرده و می‌گوید در درجه اول قصد داشته مخاطبان دختر را پای صفحه تلویزیون بکشاند: «بسیاری از کارهای انیمیشنی اعم از سینمایی و تلویزیونی، برای پسرها ساخته می‌شوند و این پسرها هستند که قصه را خلق کرده و ماجراها را به پیش می‌برند. می‌خواستم دست به یک سنت‌شکنی بزنم و بگذارم دخترها همه کاره ماجرا باشند. این حق آنهاست که مجموعه‌های خاص خود را با شخصیت‌های مورد علاقه خودشان داشته باشند. رویکردم در تولید مجموعه در وهله اول این بود؛ البته نسبت به تماشاگران پسر تلویزیون هم بی‌تفاوت نبودم. در قصه مجموعه، چیزهای خیلی زیادی هست که باعث جذب آنها می‌شود و آنها را به دنبال ماجراها می‌کشاند، ولی سکاندار اصلی قصه، دخترها هستند.»