در این زمینه ، مطالعاتی در دانشگاه مریلند انجام شد.
طی این مطالعات با گروهی از افراد که حمله های قلبی و یا عمل جراحی باز کردن عروق را تجربه کرده بودند مصاحبه شد. محققان دریافتند که این بیماران نسبت به کسانی که بیماری های قلبی نداشته اند کمتر می خندند.
در مرحله بعدی آزمایش ، آنها از یک وسیله فراصوتی (اولتراسونیک) برای اندازه گیری قطر سرخرگ بازویی (رگ اصلی ، که از شانه به آرنج می رود) استفاده کردند.
محققان از 10 زن و 10 مرد خواستند ، 15 دقیقه فیلم پراسترس و همچنین کمدی را تماشا کنند. در شرایط سلامت قلب و عروق ، رگهای خونی پس از انقباض ، بسرعت منبسط می شوند. به همین دلیل قبل و بعد از نمایش فیلمها ، شریان بازویی هر یک از داوطلبان در معرض فشار قرار گرفت و آزمایش شد که با چه سرعتی به حالت طبیعی خود باز می گردد.
در 19 مورد از 20 داوطلب مشاهده شد که فیلم کمدی اثرات مثبتی دارد و به طور متوسط پس از خندیدن ، رگهای خونی 22 درصد سریع تر از حالت عادی گشاد می شوند و پس از تماشای صحنه های پر استرس 35 درصد آهسته تر به حالت عادی باز می گشتند. هر چند اثر منفی استرس قابل پیش بینی بود ، اما خندیدن بیش از آنچه تصور می شد ، اثرات مثبت داشت.
پزشکان تصور می کردند خندیدن اثری نداشته باشد ، اما یک اثر کاملا مشخص داشت.
فیلم های خنده دار ببینید
اکنون دیگر این پزشکان به بیماران خود توصیه می کنند ، هراز گاه از ته دل بخندند و تا حد ممکن فیلمهای خنده دار ببینند، هر چند هنوز نمی توانند به طور کامل چگونگی اثر خنده را بر بهبود وضع عروق توضیح دهند ، اما تصور می کنند این اثر مربوط به آزاد شدن هورمون اندورفین باشد.
مطالعات نشان می دهد اندورفین به ترمیم عروق خونی کمک می کند. احتمال دیگر این است که در موقع خنده در بدن اکسیدنیتریک آزاد می شود ، گازی که قسمتی از عروق خونی را به نام اندوتلیوم (endothelium)به حالت استراحت در می آورد، اما این دلایل نیاز به تحقیق بیشتری دارد ، چرا که اکسیدنیتریک به طور موضعی در اندوتلیوم آزاد می شود و کمی غیرعادی است که اندوتلیوم به طور کلی به وسیله اکسید نیتریک تحریک شود.
تا وقتی این راز حل شود ، هیچ مشکلی در توصیه افراد به خندیدن وجود ندارد. پس تا می توانید بخندید.