براساس نتایج این تحقیق، نوزادانی که برایشان موسیقی پخش شد، بهبود قابل ملاحظهای نسبت به دیگران داشتند، این نوزادان ضربان قلب آرامتر، خواب راحتتر و ساعات هوشیاری بالاتری داشته و بهتر شیر میخوردند.
موسیقیها، از یک ضربه ملایم و ریتمیک روی جعبه تا یک مجموعه از صداهای دریا و لالاییها، متغیر بود و همه اینها در تندرستی نوزادان تاثیر داشت، اما اجرای موسیقی زنده و لالاییها بیشترین و بهترین تاثیر را در این میان به جای گذاشتند. دکتر جین استندلی، پروفسور موسیقی درمانی از دانشگاه فلوریدا میگوید: اجرای موسیقی زنده (لالایی خواندن بالای سر نوزاد یا یک ریتم ضربی ملایم برای نوزاد) خیلی بهتر از موسیقی ضبط شده است. چرا که موسیقی زنده را میتوان با شرایط تغییر داد، مثلا وقتی میبینید نوزاد دارد کمکم به خواب میرود، میتوانید لالایی را ملایمتر بخوانید تا کاملا بخوابد. اما موسیقی ضبط شده چنین امکانی را ندارد. موسیقی زنده و بویژه لالایی خواندن نه تنها برای نوزاد سلامت و آرامش میآورد بلکه برای پدر و مادر او هم امیدبخش است. لالایی خواندن در بخش مراقبتهای ویژه نوزادان باعث میشود والدین در شرایط گیجکننده بیمارستان نقش مشخصی داشته باشند و به این ترتیب حس مسئولیتپذیری، اعتماد به نفس و حمایت آنها تقویت میشود. علاوه بر این مشخص شد موسیقیهایی که اختصاصیتر و مربوط به خانواده است، تاثیر بیشتری بر نوزاد دارد. لالاییها یا آوازهایی که در آن به اعضای خانواده نوزاد اشاره میشود یا عناصری از فرهنگ خانواده نوزاد را در خود دارد، باعث میشود کودک زودتر و بهتر با اعضای خانواده ارتباط برقرار کند. فایده دیگر موسیقی برای این نوزادان این است که آنها را از سر و صداهای زاید بیمارستانی جدا میکند. صدای دستگاهها یا آژیرهای گاه و بیگاه، اکسیژن و صدای رفت و آمد کارکنان بیمارستان میتواند برای کودک آزاردهنده باشد اما صداهای انسانی، نه تنها آزاردهنده نیست بلکه برای کودک آرامش و حس امنیت به همراه میآورد./ ضمیمه سیب
مترجم:امیر پایدار
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
یک کارشناس روابط بینالملل در گفتگو با جامجمآنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد