سینما، سفیر توانمندی است

اکران این فیلم و همزمان شدن آن با مذاکرات ژنو باعث شد به سراغ نادر طالب‌زاده، کارگردان و فیلمساز شناخته شده کشورمان برویم و با او موضوع این فیلم و اهمیت ورود هنرمندان به برخی مسائل دیپلماتیک را که با منافع ملی ما گره خورده است، در میان بگذاریم.

طالب‌زاده دانش‌آموخته دانشگاه کلمبیای آمریکاست و فیلم ـ سریال «بشارت منجی» از ساخته‌ های او با پیامی جهانی و بر اساس زمینه‌های مشترک بین اسلام و مسیحیت تولید شده است.

گفت‌وگوی ما با او پیش‌روی شماست.

این روزها مذاکرات ژنو در حال برگزاری است و همزمان شاهد اکران فیلم «تنهای تنهای تنها» هم هستیم که به نوعی همین موضوع را در لایه‌های زیرین خود دستمایه پرداخت قرار داده است، شما به عنوان یک فیلمساز که تحصیل در فضای غرب را تجربه کرده و در آثار و کلام‌شان نیز همواره نوعی استکبارستیزی به چشم می‌خورد، رابطه سیاست ـ سینما را چطور می‌بینید؟

بگذارید من در دو محور مستقل به شما پاسخ دهم؛ نخست در مورد کل مذاکرات باید بگویم ما به دفاع از خط انقلاب، حقوق و استقلال کشور معتقدیم و همین رویکرد را هم در تولید آثار هنری و سینمایی لحاظ می‌کنیم؛ البته در یک لایه فراتر و عمیق‌تر...

چه لایه‌ای‌؟

ببینید، شاید مردم جهان و حتی بخشی از مردم ایران فکر می‌کنند همه مساله غرب و ایران، مبحث هسته‌ای است. من نمی‌خواهم بگویم این موضوع برای غرب اهمیت ندارد و به آن حساس نیست، ولی نکته‌ای را هم باید یادآوری کنم، امروز چیزی که برای غرب وحشت آفرین است، مساله هسته‌ای کشورمان نیست، بلکه رشد و توسعه روزافزون اسلام در جهان و صدور پیام انقلاب اسلامی برای همه مسلمانان و آزادیخواهان دنیاست که روز‌به‌روز هم افزایش می‌یابد.

نقش سینما و هنرمندان را در این میان چگونه ارزیابی می‌کنید؟

خود من واقعا اگر در درجه نخست، فیلمنامه خوبی در موضوع انرژی هسته‌ای به دستم برسد و در مرحله بعد، تولیدکننده حرفه‌ای هم داشته باشد،‌ قطعا خیلی دوست دارم یک فیلم بسازم. به نظرم فوق‌العاده جای کار دارد و در عرصه جهانی تاثیرگذار نیز خواهد بود.

تاثیرگذاری که به آن اشاره می‌کنید با موانع فراوانی روبه‌روست. بگذارید مثالی بزنم؛ به نظرتان کدام جشنواره و کدام جریان جهانی به همین فیلم تنهای تنهای تنها جایزه می‌دهد یا برجسته‌اش می‌کند؛ فیلمی شریف که با هنرمندی هرچه تمام‌تر از حق یک ملت در برابر غرب دارد دفاع می‌کند؟

این کاملا درست است، اما من می‌گویم شما باید حساب مردم را از سردمداران استکبار و حکومت‌های غربی جدا کنید، گرچه آنها با وجود همه دروغ پراکنی‌ها و تبلیغات مسموم مردم را تحت تاثیر قرار داده‌اند، ولی مجراهایی برای نمایش فیلم‌هایی مانند تنهای تنهای تنها وجود دارد و قطعا این آثار بر قضاوت مردم جهان تاثیر می‌گذارد.

من چند سال در روستاها و شهرهای کوچک آمریکا زندگی کردم و این خیلی به من کمک کرد تا با لایه‌های درونی‌تر نظام اجتماعی آمریکا ارتباط داشته باشم. فراموش نکنید سینما، سفیر توانمندی است و بخصوص اگر اصل بر سینما و هنر باشد و گرفتار فضاهای کلیشه و شعاری نشود، می‌تواند یک جنگ را به نفع طرف دیگر رقم بزند. ما در عصری به سر می‌بریم که بشدت به ابزارهای ارتباطی و تعامل با جهان نیازمندیم.