مرگ آقای گفت‌وگوهای جنجالی

آغاز شهرت فراست در این عرصه به سال 1977 باز می‌گردد که وی در سی و هشت سالگی در چند جلسه متعدد رودرروی ریچارد نیکسون، رئیس‌جمهور اسبق آمریکا نشست و در مورد مسائل مختلف با او به گفت‌وگو پرداخت.

مصاحبه فراست با نیکسون از آن جهت مهم شد که پس از رسوایی واترگیت انجام می‌شد؛ در آن جلسات و گفت‌وگوها، نیکسون بسیاری از ناگفته‌های دوران ریاست‌جمهوری و ماجرای واترگیت را برای نخستین‌بار به زبان آورد.

نیکسون در قسمتی از این مصاحبه‌ها که پس از استعفایش به دلیل رسوایی واترگیت، انجام شد، به فراست گفت: می‌گویم هنگامی که رئیس‌جمهور این کار را می‌کند، یعنی این کار غیرقانونی نیست. برای بسیاری از بینندگان در آن زمان این لحظه بی‌آبرویی نیکسون را تثبیت کرد البته این پایان مصاحبه‌های جنجالی فراست نبود؛ از دیگر گفت‌وگوهای مطرح فراست مصاحبه او با محمدرضا پهلوی پس از انقلاب ایران در سال ۱۳۵۷ بود.

این مصاحبه مشهور که آخرین گفت‌وگوی تلویزیونی محمدرضا پهلوی بود، در سال ۱۹۷۹ در پاناما انجام شد. پس از انجام این مصاحبه‌های موفقیت‌آمیز بود که فراست بیشتر فعالیت خود را معطوف به روزنامه‌نگاری سیاسی و گفت‌وگو با سیاستمداران کرد.

شبکه‌های بی.‌بی.‌سی، آی‌.تی‌وی، ای‌.بی.‌سی و ان‌.بی.‌سی از جمله شبکه‌های معروف تلویزیونی بودند که فراست حضور چشمگیر و موفقی در آنها داشت. برنامه‌های گفت‌وگو که در این شبکه‌ها و عمدتا با نام خود فراست شناخته می‌شد، جزو پرطرفدارترین برنامه‌های گفت‌وگو در جهان بود. با آغاز به کار شبکه تلویزیونی الجزیره به زبان انگلیسی، فراست از مشهورترین روزنامه‌نگارانی بود که به استخدام الجزیره درآمد و تا سال ۲۰۱۲ در آن شبکه حضور داشت.

فراست جزو اولین افرادی بود که اخبار و سرگرمی را به هم می‌آمیخت. در نهایت این مجری سرشناس انگلیسی در هفتاد و چهار سالگی و در حالی که بر یک کشتی تفریحی سوار بود، دچار سکته قلبی شد و از دنیا رفت. دیوید کامرون در پیام تسلیت خود به خانواده فراست، او را دوست خود و مصاحبه‌گری ترسناک توصیف کرد.

حسین خلیلی‌ - گروه بین‌الملل