نوزادان حیات وحش، چشم به‌راه حامی

هر ساله در فصل بهار، شکارچی‌نما‌ها با پرسه زدن در مناطق محافظت شده به دنبال نوزادان تازه متولد شده حیوانات وحش می‌گردند.

طبیعی است که جانوران تازه متولد شده، توانایی لازم برای فرار را ندارند، به همین علت افراد سودجو با کمین کردن در مناطق حفاظت‌شده به زنده‌گیری آنها اقدام می‌کنند.

کمبود محیط‌بان یکی از دلایل بالا رفتن چنین حوادث تلخی در کشور است، چون زنده‌گیری نوزادان حیوانات وحشی معمولا بدون سر و صدا و شلیک گلوله اتفاق می‌افتد، محیط‌بانان کمتر از این حوادث اطلاع پیدا می‌کنند.

این در حالی است که زنده‌گیری نوزادان حیوانات وحشی در خیلی از موارد سبب تلف شدن جانوران ماده نیز می‌شود، چون شیر جمع شده در پستان‌های جاندار ماده تخلیه نمی‌شود، در نتیجه با بروز عفونت، مرگ تدریجی حیوان مادر رقم می‌خورد.

به همین علت اگر محیط‌بانان بموقع مانع این کار نشوند، صدمات جبران‌ناپذیری به حیات وحش وارد می‌شود.

از طرفی اگر جانوران قاچاق شده کشف هم شوند به علت دست‌آموز شدن دیگر قادر به بازگشت به طبیعت نیستند و ناچار باید در اسارت زندگی کنند.

بی‌شک بازدارنده نبودن مجازات‌های تعیین شده برای صید و شکار از علت‌های بروز این قانون‌شکنی‌ها در کشور است.

این در حالی است که فرهنگ‌سازی و آموزش روستاییانی که در نزدیکی مناطق حفاظت‌شده زندگی می‌کنند، می‌تواند از میزان این اتفاقات تلخ کم کند، اما آنچه مهم‌تر به نظر می‌رسد یکسان شدن اولویت‌های عوامل محیط زیست است.

برای نمونه چند روز پیش فرمانده یگان حفاظت محیط‌زیست گفت تشدید قوانین و افزایش جریمه‌ها، تلفات را در نیروهای یگان بیشتر می‌کند.

به نظر این مقام مسئول با بالا رفتن مجازات، شکارچی‌های غیرمجاز در صورت تخلف و روبه‌رو شدن با محیط‌بان حیوانات را می‌کشند تا تمام آثار جرم را پنهان کنند.

به نظر می‌رسد تا زمانی که چنین استدلال‌هایی بین مسئولان محیط‌زیست وجود دارد، نباید انتظار داشت از خبرهای ناگوار حوزه محیط زیست کاسته شود.

مهدی آیینی - گروه جامعه