بی‌مهری هتل‌ها به شبکه‌های تلویزیونی داخلی

این در حالی است که برخی از انواع رسیورها شبکه‌های داخلی ایران را نمی‌گیرد و به همین دلیل گردشگران داخلی ناچارند از خیر تماشای برنامه‌های محبوب‌شان در شبکه‌های داخلی بگذرند. نکته اینجاست که این هتل‌ها در قطب‌های گردشگری کشور همچون یزد، اصفهان، کیش و... واقع شده است و قطع شبکه‌های داخل نه تنها گردشگران داخلی را از تماشای برنامه‌های مورد علاقه‌شان محروم می‌کند بلکه راه شناساندن فرهنگ ایرانی را به گردشگران خارجی سد می‌کند و آنها در تلویزیون‌های ما همان شبکه‌های خارجی را می‌بینند که در کشور خودشان هم قادرند تماشا کنند.

تخم‌مرغ‌های همسایه خیلی بزرگ‌تر است؟

می‌گویند روزی خروسی با چند مرغ در باغچه‌ای مشغول زیر و رو کردن خاک بودند که ناگهان توپ پسر همسایه وسط باغچه به زمین خورد و خروس و مرغ‌ها را فراری داد.

چند لحظه بعد، خروس و مرغ‌ها دور توپ جمع شدند و خروس در حالی که با حرص به توپ نوک می‌زد، خطاب به مرغ‌ها گفت «خانم‌ها! نمی‌خواهم اعتماد به نفس‌تان را بگیرم اما واقعا تخم مرغ‌های ما در مقایسه با تخم‌مرغ‌های همسایه خیلی کوچک است!»

معنای داستان این است که خیلی از ما به‌داشته‌های خودمان در مقایسه با دارایی دیگران قانع نیستیم در حالی که ممکن است آنچه بقیه دارند بخوبی داشته‌های ما نباشد و فقط در حال قضاوتی زودهنگام باشیم.

ماجرای پخش نشدن شبکه‌های داخلی در تلویزیون هتل‌ها و پخش با کیفیت شبکه‌های خارجی هم شبیه همین داستان است و ظاهرا برخی هتلدارها به نتیجه رسیده‌اند که تخم‌مرغ‌های همسایه از تخم‌مرغ‌های داخلی خیلی بزرگ‌تر است. دچار سوء تفاهم نشوید. هدف جام‌جم از پیگیری این ماجرا این نیست که چرا کیفیت پخش شبکه‌های خبری خارجی در هتل‌های داخلی مطلوب است.

مسلما مسافری که از کشوری دیگر به ایران می‌آید، حق دارد اخبار جهان را به زبان بین‌المللی و حتی به زبان خودش بشنود و اگر چنین نباشد، یعنی ما صاحبخانه‌های کامل و حرفه‌ای نبوده‌ایم و به نیازهای آنها اهمیت نداده‌ایم و به همین علت است که هتل‌هایی که بیشتر مسافر خارجی دارند، مجوز پخش برخی شبکه‌های خبری خارجی را گرفته‌اند.

همه این توضیحات اما به معنای این نیست که هتلدارها اجازه دارند نیازهای گردشگران داخلی‌شان را نادیده بگیرند یا در شناساندن فرهنگ و باورهای مردم کشورمان از راه ارائه شبکه‌های داخلی کشورمان به مهمان‌های خارجی، کوتاهی کنند یا چرا نباید به نحوی برنامه‌ریزی کنیم که همان مسافران خارجی هم برای چند روز با نگرش شبکه‌هایی مانند العالم، پرس‌تی‌وی، سحر و ... آشنا شوند.

ایران هم‌اکنون بیش از 850 هتل و حدود 400 هتل‌آپارتمان دارد و هرچند شماری از هتل‌های سه ستاره مجوز پخش شبکه‌های خبری خارجی را دارند اما شماری از هتل آپارتمان‌ها و هتل‌های کمتر از سه ستاره نیز این مجوز را گرفته‌اند، چرا که در مناطقی واقع شده‌اند که هتل‌های بیش از سه ستاره در آنها وجود ندارد و مسافران خارجی ناچارند در آنها اقامت کنند. به همین دلیل شمار دقیق هتل‌هایی که شبکه‌های ماهواره‌ای را پخش می‌کنند مشخص نیست، همان طور که به دلیل نبود نظارت و بازرسی شمار آنها که پخش شبکه‌های داخلی را قطع کرده‌اند نیز معلوم نیست.

خسرو ایرانپور، دبیر جامعه هتلداران ایران یکی از مسئولانی است که از قطع بودن شبکه‌های داخلی در برخی هتل‌های کشور بی‌اطلاع بوده است. او می‌گوید: هرچند برخی هتل‌ها که مهمان‌های خارجی بیشتری دارند، مجوز پخش برخی شبکه‌های خبری خارجی همچون بی بی سی، سی ان ان، یورونیوز و دویچه وله را گرفته‌اند، اما این بهانه‌ای برای بی‌توجهی به پخش شبکه‌های داخل کشور نیست و ما به هتلدارها توصیه کرده‌ایم که افزون بر استفاده از رسیور برای پخش شبکه‌های خارجی از آنتن برای دریافت امواج هفت شبکه داخلی نیز استفاده کنند.

او تائید می‌کندکه تا کنون بررسی اوضاع پخش شبکه‌های داخلی در دستور کار بازرسان جامعه هتلداران ایران نبوده، اما حالا قرار است به موارد بازرسی اضافه شود.

ایرانپور در پاسخ به این که چرا این موضوع تاکنون جزو موارد نظارتی جامعه هتلداران و سازمان میراث فرهنگی و گردشگری نبوده است می‌گوید: در همه کشورهای دنیا، شبکه‌های داخلی به زبان آن کشور، نخستین شبکه‌هایی است که به محض روشن کردن تلویزیون در هتل‌ها مشاهده می‌شود و آنقدر این مساله در میان خدماتی که هتل باید ارائه کند، بدیهی است که ما درباره‌اش نمی‌پرسیدیم.

او مثال جالبی درباره بدیهی بودن لزوم پخش شبکه‌های داخلی می‌زند: «مثل این است که بازرسی به هتلی 5 ستاره برود و بپرسد ایا از ملحفه و روبالشی استفاده می‌کنید؟! طبیعی است که مسئولان هتلی با آن سطح کیفیت موظفند خدماتی اینچنینی را ارائه کنند!» با این حال هنوز خلأیی قانونی در برخورد با هتل‌هایی که شبکه‌های داخلی را پخش نمی‌کنند، وجود دارد. به گفته ایرانپور، این هتل‌ها متخلف محسوب نمی‌شوند، چرا که آئین‌نامه یا دستورالعملی درباره لزوم پخش شبکه‌های داخلی در هتل‌ها نیست و به همین دلیل جامعه هتلداران نیز صرفا می‌تواند به هتل‌ها تذکر دهد اما نمی‌تواند الزام قانونی برای آنها ایجاد کند.

طرح جدید، بازرسی‌های جدید، شبکه‌های جدید

گرچه آن گونه که ایرانپور می‌گوید هنوز هتلدارهایی که به پخش شبکه‌های داخلی در هتل‌های‌شان بی‌توجه هستند، متخلف محسوب نمی‌شوند اما قرار است بزودی طرحی با همکاری سازمان میراث فرهنگی و گردشگری و صدا و سیما اجرایی شود که احتمالا هتلدارهای بی توجه را ملزم می‌کند پخش با کیفیت شبکه‌های داخلی را در هتل‌های‌شان جدی بگیرند.

مرتضی شریفی، مدیرکل دفتر امور مراکز و خدمات گردشگری در گفت‌وگو با جام‌جم درباره جزئیات این طرح توضیح می‌دهد: تا چند ماه آینده هتل‌های کشورمان، شبکه‌های برون مرزی ایران همچون جام‌جم و سحر را نیز پخش می‌کنند تا مهمان‌های خارجی با تولیدات کشور خودمان آشنا شوند، چرا که هدف مسافر از سفر به یک کشور، شناخت آن است که تماشای برنامه‌های داخلی آن نیز در این شناخت تاثیرگذار است.

او درباره نابسامانی در پخش شبکه‌های داخلی نیز تاکید می‌کند: ما بازرسی از اوضاع پخش شبکه‌های داخل را در دستور کار بازرسان سازمان قرار می‌دهیم و از مردم می‌خواهیم در صورت مواجهه با چنین مشکلی در هتل‌ها، بلافاصله موضوع را به مرکز میراث فرهنگی و گردشگری آن استان اطلاع دهند تا رسیدگی کنیم.

هرچند جامعه هتلداران ایران و سازمان میراث فرهنگی و گردشگری کشورمان مدعی هستند که در ماه‌های آینده نظارت بر پخش شبکه‌های داخلی در هتل‌ها را در دستور کارشان قرار می‌دهند اما مساله این است که تا وقتی هتلدارها خودشان به لزوم شناساندن فرهنگ ایرانی به مهمان‌هایشان از طریق پخش با کیفیت شبکه‌های داخلی در تلویزیون‌های هتل‌ها پی نبرند، نظارت صرف از سوی سازمان‌های مختلف بی‌فایده است و بلافاصله پس از آن که اهرم نظارتی برداشته شود، پخش شبکه‌های داخلی نیز به فراموشی سپرده خواهد شد.

مریم یوشی‌زاده - گروه جامعه