جام جم آنلاین گزارش میدهد
شما همزمان سرمربی تیم ملی و دبیر فدراسیون هستید. واقعا برای کدام پست وقت بیشتری میگذارید؟
بدون تعارف میگویم که برای هر دو وقت میگذارم. اصراری برای داشتن پست ندارم ولی شرایط به گونهای رقم خورد که به اجبار این دو پست را قبول کردم. یعنی اول مربی تیم ملی بودم و بعد دبیر فدراسیون شدم. این را هم بگویم که به اصرار بچهها مخصوصا عابدینی 4، 5 ماه قبل از المپیک لندن در تیم ملی حضور پیدا کردم و تمرینات را زیر نظر گرفتم. شمشیربازی اینگونه نیست که شما مربی یک تیم 20 نفره باشید. ممکن است دو مربی باشند و دو تا ورزشکار. بنده هم کار کردم و به خواست خدا عابدینی توانست سهمیه المپیک را کسب کند. بعد از المپیک شرایط عوض شد و بچهها خواستند من باشم. اگر شرایط مهیا باشد، دو کمک مربی ایرانی هم میآورم تا کارها خوب پیش برود.
با رفتن مربیان روس، به نظر میرسد که حضور مربیان خارجی کاملا منتفی است؟
با توجه به گرانی دلار، فدراسیون توان پرداختهای بالا به مربیان خارجی را ندارد. ما البته در اسلحه اپه یک مربی خارجی داریم که فعلا شانس آوردیم به شکلی جالب مانده و به کار خود ادامه میدهد. فرزند این مربی در سفارت روسیه درس میخواند و چون خودش هم در سفارت معلم ورزش است، بخش اصلی پول را از سفارت دریافت میکند. ما به آقای بیرکوف ماهانه 3300 دلار پرداخت میکردیم که برایش مشکلات ارزی را شرح داده و تاکید کردیم برای هر دلار میتوانیم معادل 1226 تومان پرداخت کنیم. حالا ماهی 4 میلیون تومان هم از سفارت دریافت میکند که این شرایط باعث شده به همکاریاش ادامه دهد.
مربیان روس طی این سالها برای شمشیر بازی ایران چه اندازه تاثیرگذار بودهاند؟
در برخی رشتهها عملکرد آنها قابل دفاع است. همین بیرکوف هم که در ایران ماندگار شده، کارنامه خوبی داشته است. درست است که علی یعقوبیان در اسلحه اپه سهمیه نگرفت، ولی او کارهای بزرگی انجام داده و نتایج درخشانی کسب کرده است. او در انتخابی المپیک باخت ولی روند روبه رشدی داشت. یا مثلا محمد اسماعیلی موفق شد در این رشته قهرمان ایران شود که اینها جزو کارهای خوبی است که این مربی خارجی انجام داده است. مشکل ما ارتقای دانش مربیان داخلی است که در این زمینه به جایگاه خوبی برسند، هر چند الان شرایط بهتر از قبل است. به هر حال گرانی دلار باعث شده تا ما به مربیان داخلیها اعتماد بیشتری داشته باشیم. یک روز ما در شمشیربازی هفت مربی خارجی داشتیم و حالا یک نفرشان باقی مانده است. مربیان داخلی باید دنبال کار بیشتری باشند تا مثل سیامک فیض و عسگری بتوانیم از وجودشان در تیم ملی استفاده کنیم.
اما فدراسیون شمشیربازی پیش از این مربیان جوانی را کنار مربیان خارجی قرار داده بود تا از دانش آنها بخوبی استفاده شود.
فخری: هر چند فکرش را نمیکردیم که وضع دلار اینگونه شود، ولی این موضوع را همیشه در ذهن داشتیم که تا ابد نمیتوان دست به دامان مربیان خارجی شد. ضمن آنکه از آنجا که نمیتوانستیم ماهی ده هزار دلار به مربیان ایتالیایی بدهیم، سراغ مربیان روس رفتیم
هر چند فکرش را نمیکردیم که وضع دلار اینگونه شود، ولی این موضوع را همیشه در ذهن داشتیم که تا ابد نمیتوان دست به دامان مربیان خارجی شد. در ضمن از آنجا که نمیتوانستیم ماهی ده هزار دلار به مربیان ایتالیایی بدهیم، سراغ مربیان روس رفتیم و مربیان خوب داخلی را نیز برای بهرهبرداری بهتر، کنار آنها قرار دادیم. علیرضا طاهرخانی با این رویکرد، سه سال کنار مربیان روس بود. حمید شیر هم یک سال با مربیان روس همکاری کرد. ما حتی در بخش بانوان هم این کارها را کردیم و از مربیان جوان بیستوپنج تا سیوپنج ساله کنار مربیان خارجی استفاده کردیم تا از دانش آنها بخوبی بهره بگیریم.
ظاهرا با یک مربی ایرانی خارج از کشور هم برای هدایت تیم ملی توافق کردهاید؟
ما بیکار ننشستیم و وقتی مربیان روس رفتند، به دنبال استفاده از همه داشتههای خودمان افتادیم. با محمد میرحیدری که در کویت کار میکند مذاکرات خوبی داشتیم تا به ایران برگردد. خوشبختانه گفتوگوهای خوبی داشتیم و باید از توانمندیمان بخوبی استفاده کنیم. خودم هم کمک میکنم و خیلی امیدواریم روند رو به رشد مربیان ایرانی ادامه یابد. به هر حال باید از این آزمایش بزرگ سربلند بیرون بیاییم.
در مجموع شرایط کلی شمشیربازی ایران را مثبت ارزیابی میکنید؟
100 درصد. در نظر بگیرید که شمشیربازی ایران تا سال 68 تعطیل بود و تمام نسلی که وجود داشتند مربوط به بازیهای آسیایی تهران بودند. در واقع یک نسل پیر بودند. برای همین نسل جدید خیلی زحمت کشید تا چراغ شمشیربازی دوباره روشن شود. مربیان خارجی را آوردیم و داخلیها هم زحمات زیادی کشیدند تا این اتفاق رخ بدهد. در این مدت هم مرتب مربیان داخلی را به دورههای بینالمللی فرستادهایم تا در چنین شرایطی گلیم خودمان را از آب بیرون بکشیم. الان طاهرخانی مربی بینالمللی است. فیض عسگری هم برای دورههای مربیگری فدراسیون جهانی در کلاسها شرکت میکند. اینها اتفاقات خوبی برای رشته شمشیربازی ایران است.
موافقید که بعد از المپیک نگاه به این رشته کاملا تغییر کرده است؟
فوقالعاده بهتر شده و دوستان به ما خیلی لطف داشتهاند. از کمیته المپیک گرفته تا وزارت ورزش، همه به ما کمک کردهاند و اینها بابت کسب سهمیه المپیک است. البته فعلا مشکل مالی داریم و اگر قبلا تقویم را با صد میلیون نوشتیم، حالا با این هزینهها نمیتوانیم کار خاصی انجام دهیم.
نسل جدید شمشیربازی را چطور میبینید؟
نسل خوبی است. در مسابقههای قهرمانی ردههای پایه کشور 500 جوان و نوجوان شرکت کردند که آمار خوبی است. پنج سال پیش کل ورزشکاران این رشته به زحمت 500 نفر میشدند، ولی حالا برای مسابقههای کشوری رده پایه این تعداد شرکتکننده داریم، آن هم با در نظر گرفتن این مساله که آنان با گذر از صافی انتخابی استان به رقابتهای کشوری راه یافتهاند. آنها حرفهای هستند و آینده خوبی را برای شمشیربازی ایران به تصویر میکشند. این نکته را هم باید متذکر شوم که توجه رسانهها به این رشته در قیاس با گذشته بیشتر شده است.
مسابقههای جام جهانی اواخر آذرماه در تهران برگزار میشود، چقدر به موفقیت در این تورنمنت امیدوار هستید؟
این رقابتها طی روزهای بیستوپنجم و بیستوششم آذرماه در رشتههای اپه و سابر برگزار میشود و تاکنون بیش از ده کشور جهان ثبتنام کردهاند. البته این رقابتها در رده سنی جوانان برگزار میشود و نفر دوم جهان از دانمارک هم برای سفر به تهران اعلام آمادگی کرده است. در هر دو رشته امید زیادی به کسب امتیازهای خوب داریم.
علی رضایی / جامجم
جام جم آنلاین گزارش میدهد
جام جم آنلاین گزارش میدهد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد؛
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
یک فعال سیاسی:
یک نماینده مجلس:
در گفتوگوی «جامجم» با استاد حوزه و مبلغ بینالملل بررسی شد
گفتوگو با موسی اکبری،درخصوص تشکیل کمپین«سرزمین من»وساخت و مرمت۵۰خانه در منطقه زنده جان