توهم شیشه‌ای، دانشجوی جوان را قاتل کرد

قبول دارم این‌کار را کردم، اما اصلا نمی‌دانم چه شد که چنین کردم. خیلی از کارم پشیمانم. اما چه فایده.

من از او متنفر بودم و او را عامل اصلی خراب شدن زندگی‌ام می‌دانستم.

از وقتی دانشگاه قبول شده ‌بودم و در تهران زندگی می‌کردم باهم بودیم. ما باهم خانه‌ای اجاره کردیم و در آنجا زندگی می‌کردیم.

او من رامعتاد کرد بدون این‌که خودم بدانم. من را گول زد و بعد هم رازهای زندگی‌ام را به همسرم گفت و باعث شد زندگی‌ام خراب شود.

در مدتی که هم اتاق بودیم و درس می‌خواندیم مواد می‌آورد و می‌گفت این ماده باعث می‌شود بتوانیم بهتر درس‌ها را حفظ کنیم. چون رشته پزشکی می‌خواند به او اعتماد کردم و فکر می‌کردم موادی که می‌‌آورد کمکم می‌کند درس‌هایم را بهتر یاد بگیرم، اما معتاد شدم.

اوایل که خبرنداشتم چیست. بعد از مدتی که کاملا معتاد شدم فهمیدم شیشه می‌کشیدم.البته درست می‌گفت می‌توانستم بهتر درسم را یاد بگیرم، اما این اتفاق فقط یکی دوبار افتاد و بعد آنچنان معتاد شدم که دیگر نتوانستم مصرفم را محدود کنم. وقتی به همخانه‌ام گفتم این مواد چیست خندید و گفت شیشه.

خیلی دلم می‌خواست این‌کار را بکنم. کاری که او با من کرد زندگی‌ام را تحت تاثیر قرار داد و من نمی‌توانستم دوباره همان آدم سابق باشم. به تهران آمده‌ بودم تا زندگی‌ام را بسازم نه این‌که آن را خراب کنم اما همه چیز برعکس آن چیزی که فکر می‌کردم اتفاق افتاده‌ بود.

مواد را ترک کردم. خیلی سخت بود، اما ترک کردم و ازدواج کردم. عاشق دختری شده‌بودم که همکلاسی‌ام بود و فکر می‌کردم با او می‌توانم خوشبخت شوم، چون دوستش داشتم. اما یک‌سال بعد همسرم از من جدا شد و دیگر حاضر نشد برگردد.

همسرم فهمیده ‌بود من معتاد شدم. خانواده‌اش به او فشار آوردند و اوهم از من جدا شد. دیگر راهی نمانده بود.

می‌گفت از کارهایی که می‌کنی معلوم است، اما دروغ می‌گفت. من می‌دانستم همخانه‌ام با او ارتباط دارد و در مورد زندگی شخصی من با همسرم صحبت می‌کند.

فکر می‌کردم ارتباط دارند و همچنان به او اطلاعات می‌دهد.

چاره‌ای نداشتم، چون جایی نبود که بروم و باید برمی‌گشتم. ضمن این‌که اجاره نامه آن خانه هنوز به اسم من بود. می‌توانستم آنجا بمانم.

هربار می‌گفتم چرا بازنم ارتباط داری می‌خندید و می‌گفت دچار توهم شده‌ای. من هیچ ارتباطی با زن تو نداشتم و ندارم. باورم نمی‌شد و فکر می‌کردم دروغ می‌گوید.

همخانه‌ام با من بدرفتاری می‌کرد. متوجه شده‌ بودم با کسی در ارتباط است و او از من بد می‌گوید. ضمن این‌که متوجه شده‌ بودم او آلبوم خانوادگی من را برداشته و نگاه می‌کند.

می‌خواستم این‌کار را بکنم. پیش دکتری رفتم که مرکز ترک اعتیاد داشت. او به من گفت باید دوستی‌ام را با همخانه‌ام به هم بزنم و نباید با کسی که من را معتاد کرده زندگی کنم. این حرف‌ها باعث شد من بیشتر از هر وقت دیگری از دوستم متنفر شوم.

نه.

فکر کردم می‌خواهد حمله کند.

خودم هم در اداره آگاهی متوجه این مساله شدم. آنها به من گفتند هرچه در مورد دوستم فکر می‌کردم توهم بوده‌ است.

من یک ضربه به او زدم و فکر نمی‌کردم بمیرد. خونین بود نمی‌دانستم چه بکنم. به خانه رفتم. آنجا نشستم تا این‌که بازداشت شدم.

همسایه‌ها از صدای ما بیرون آمدند و بعد پلیس را خبر کردند. من هم در خانه بودم که آمدند و بازداشتم کردند.

بله، حدس می‌زنم. حکم اعدام به من خواهند داد. من واقعا از اتفاقی که افتاده ‌است پشیمان هستم. اما دست خودم نبود. بخاطر مصرف شیشه دچار توهم شدم و دست به چنین کاری زدم.

از وقتی زندانی شدم ترک کردم. الان پاک هستم. وضعیت بهتری دارم اما به خاطر عذاب وجدانی که تحمل می‌کنم وضع روحی‌ام بد است.

بله من اشتباه کردم. نباید این‌کار را می‌کردم. اصلا نباید مواد مصرف می‌کردم.خودم اشتباه کردم و اشتباهم را به گردن دوستم انداختم. او درسش را خواند با این‌که معتاد شده‌ بود، اما زیاده‌روی نکرد. اما من نابود شدم. درسم را رها کردم و زنم من را ترک کرد و حالا به جای این‌که مهندس باشم این‌طور گرفتار و به یک قاتل تبدیل شدم.

بله، آنها تلاش کردند اما هنوز موفق نشده‌اند. فکر هم نمی‌کنم اولیای‌دم رضایت بدهند. آنها انتقام خون پسرشان را خواهند گرفت.

اشتباه من در اعتماد بیجایی بود که به همخانه‌ام کردم. برای جبران اولین اشتباهم پشت‌سرهم اشتباه کردم و سعی کردم با اشتباه بعدی این اشتباه را از بین ببرم. واقعا از کرده‌ام پشیمان هستم. اگر درسم تمام می‌شد می‌توانستم در رشته‌ای که دوست داشتم درس بخوانم و زندگی خوبی داشته باشم.

مرجان لقایی