اسطوره بوکس 70 ساله شد

به گزارش جام جم آنلاین، اگر برای همه ورزشکاران مدال المپیک سقف آرزوهاست، محمد علی مدال طلای المپیک اش را در رودخانه انداخت. فقط به این دلیل که اجازه پیدا نکرده بود به قسمتی از رستورانی برود که مخصوص سفیدها بود.

در دهه نود میلادی و در زمان جنگ خلیج فارس در حالی که شماری از ورزشکاران و هنرپیشگان آمریکایی برای روحیه دادن به سربازان آمریکایی به اردوگاه سربازان آمریکایی می رفتند، محمد علی راهی بغداد شد تا در دیدار با صدام حسین او را به آزاد کردن گروگان‌های آمریکایی راضی کند.

اگرچه بسیاری از ورزش‌دوستان او را با سه نبرد تاریخی اش مقابل جو فریزر، له کردن سونی لیستون ، خرد کردن فلوید پاترسون و چندین بار قهرمانی بوکس سنگین وزن جهان به یاد دارند شخصیت محمد علی بسیار فراتر از چارچوب کوچک رینگ بوکس بود.

نقطه عطف زندگی محمدعلی زمانی بود که برای خدمت سربازی در ویتنام فراخوانده شد.

او که در جوانی مسلمان شده بود و به جای کاسیوس کلی، نام محمد علی را برای خود برگزیده بود، گفت حاضر نیست برای جنگ با ویتنامی ها عازم این کشور بشود.

محمد علی در جامعه به شدت نژادپرست آن روزهای آمریکا گفت هیچ یک از ویتنامی‌ها به خاطر رنگ پوست، او را با تحقیر «کاکاسیاه» خطاب نکرده اند. این در حالی بود که هنوز مخالفت‌های علنی و گسترده علیه جنگ ویتنام شکل نگرفته بود.

این اقدام برای او به قیمت از دست دادن مقامهای قهرمانی که کسب کرده بود تمام شد و محمد علی در دادگاه به زندان محکوم شد. اما دیوان عالی آمریکا حکم بدوی را تنها زمانی لغو کرد که دیگر مخالفت‌ها علیه جنگ ویتنام همه گیر شده بود.