یک لحظه ترنم

دور شدن از خودمان

کد خبر: ۴۵۱۳۴۱

قطره‌قطره می‌شکنیم بر سیاهی آسفالت

تا جوی‌ها‌ آواز دسته جمعی بخوانند

ما

به خاطر هم

راه می‌افتیم از خودمان

دور می‌شویم از مردم

کنار دلمان می‌نشینیم

تا آوازهایمان را منتشر ‌کنیم

ما

به خاطر هم می‌خوابیم

به خاطر هم بیدار می‌شویم

با چشم‌های هم.

مهربان من!

چقدر جهان با چشم‌های تو قنشگ است.

آیه‌های لبخند

دلت قرآنی ناگشوده است

با آیه‌هایی از لبخند خداوند

که از بهشت

با خودت آورده‌ای

تو کیستی

با کدامین باران باریده‌ای

و عطر نفس‌های کدامین پری دریا نرفته

بزرگ شدنت را در شهر

منتشر کرده است

فردا

قبل از آفتاب

به دلت سلام کن

حالا این منم

ـ ‌مردی دیوانه ـ

که هیچ زنجیری شایسته پایش نیست

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها