قاتل نیستیم، اعتراف هم نمی‌کنیم

روشن، نماینده دادستان تهران که در دادگاه برای متهمان درخواست مجازات قانونی کرده‌ است در مورد این‌که دادسرا چه دلایلی داشت که متهمان را مجرم دانست، می‌گوید: ماجرا از این قرار است که 2 برادر شب حادثه متوجه رابطه‌ خواهرشان با مردی جوان می‌شوند.

آنها وقتی وارد خانه می‌شوند با توجه به این‌که خانه شرایط عادی نداشته متوجه می‌شوند که شخصی در خانه‌ است. در مرحله اول، وقتی مرد جوان را می‌بینند از خواهرشان سوال می‌کنند که او می‌گوید، نمی‌داند چه کسی است. حتی این شائبه پیش می‌آید که مرد جوان سارق است. او را دنبال می‌کنند و این مرد وقتی در اتاقی در طبقه سوم خانه‌ گرفتار می‌شود. خودش را از پنجره به پایین پرت می‌کند.

آنچه برایتان گفتم روایت2 برادر از مرگ مرد جوان است. در تحقیقات اولیه، پلیس این حرف را باور و تحقیقات خود را آغاز کرد، اما زمانی که بازپرسی نتیجه کالبد شکافی را از پزشکی قانونی خواست مشخص شد این تمامی واقعیت نبوده‌ است، چرا که معلوم شد مرد جوان نه بر اثر سقوط که بر اثر اصابت جسمی سخت به سرش جان خود را از دست داده است. بنابراین ما به این نتیجه رسیدیم که متهمان دروغ می‌گویند و هردو بازداشت شدند.

دستور تحقیقات بیشتر صادر شد و مشخص شد شاهدی هم در این پرونده وجود دارد. مرد شاهد در دادسرا گفت که 2 برادر را دیده که مردی را روی پله‌های خانه می‌کشیدند و این مرد مرده ‌بود. او همچنین گفت‌ جسد این مرد توسط 2 برادر به پای پنجره آورده شده. آنها قصد داشتند مرگ این مرد را خودکشی جلوه دهند.

به این ترتیب مدارک علیه این 2 برادر به دست آمد و با توجه به این‌که خواهرشان هم اعتراف کرده‌ بود با مقتول رابطه داشته، بنابراین به این نتیجه رسیدیم که متهمان دست به قتل زده‌اند.

وی در مورد نبود اعتراف از متهمان می‌گوید: اعتراف، یکی از دلایل علیه یک متهم است. ما مدارکی داریم که به طور کامل نشان می‌دهد که متهمان دست به قتل زده‌اند و به همین دلیل هم دادسرا بر نظر خود اصرار دارد.

باز هم می​گویم قاتل نیستیم

من و برادرم حقیقت را گفتیم و همچنان بر آن اصرار داریم. اگر کس دیگری می‌خواهد بدون دلیل ما را متهم کند او هم دلیل بیاورد.

نه، اصلا او را نمی‌شناختیم. البته بعدا شنیدم که در محله ما زندگی می‌کرده ‌است، اما من و برادرم او را نمی‌شناختیم.

نمی‌دانم. فکر می‌کنم برای دزدی آمده‌ بود.

خواهرم در بازجویی‌‌ها گفت که با او رابطه داشته، بعد گفت که با او رابطه نداشته و از ترس دروغ گفته ‌است. به هر حال حتی اگر با خواهرم رابطه داشت باز هم من و برادرم او را نمی‌کشتیم و با پلیس تماس می‌گرفتیم.

خودش از ترس بیرون پرید و خودکشی کرد. این موضوع ربطی به ما ندارد.

بله، ما دنبالش کردیم. فرد غریبه‌ای بود که وارد خانه ما شده ‌بود. مگر فرد غریبه وارد خانه شما شود شما این کار را نمی‌کنید؟! همه از خانه خودشان محافظت می‌کنند و من هم این کار را کردم.

من و برادرم وارد خانه شدیم و دیدیم مردی در خانه است. برادرم از خواهرم پرسید این مرد کیست؟ خواهرم گفت او را نمی‌شناسد و مرد هم فرار کرد. ما فکر کردیم برای دزدی آمده. او را دنبال کردیم، داشت به سمت طبقه سوم می‌دوید. وقتی وارد اتاق شد دیگر راهی نبود که فرار کند. در پشت‌بام هم بسته بود. به همین خاطر به سمت پنجره رفت. می‌خواست خودش را از آنجا به بیرون پرت کند.

ترسیده‌ بود، البته فکر می‌کرد می‌تواند فرار کند و فکر نمی‌کرد که بمیرد. او جوانی قوی‌هیکل بود.

ما بیرون رفتیم و جسد او را غرق در خون دیدیم و به پلیس خبر دادیم.

او گفته که ما جسد را روی پله‌ها کشیدیم و از پنجره به بیرون پرت کردیم، در حالی که ما این کار را نکردیم و او بعد در دادگاه حرفش را پس گرفت و گفت که این حرف‌ها را نزده است. بنابراین شهادت او اعتباری ندارد.

پزشکی قانونی گفته ضربه‌ای به سرش خورده و او مرده است. وقتی آدم زمین می‌خورد ضربه به سرش وارد می‌شود؛ اگر هم قبلا ضربه‌ای وارد شده به من و برادرم مربوط نیست.

بله، من منکر قتلم. ما هیچ وقت دست به آدمکشی نزدیم. او وارد خانه ما شده‌ بود و از ترسش خودش را به پایین پرت کرد. این موضوع ربطی به من و برادرم ندارد.