جام جم آنلاین گزارش میدهد
سیدضیا هاشمی، رئیس اتحادیه تهیهکنندگان اساس این قانون و هدفش را امنیت شغلی میداند. وی به «جامجم» میگوید: اساس این قانون حفظ و صیانت از امنیت شغلی اهالی سینماست که در صنوف مختلف فعالیت دارند.
به اعتقاد هاشمی، در حال حاضر برخی هنرپیشهها به همان شیوه قبل از انقلاب، همزمان در 5ـ4 فیلم سینمایی بازی میکنند و این خطر بزرگی برای سینمای ایران است. رئیس اتحادیه تهیهکنندگان با اشاره به ابزارهای این اتحادیه در تصویب این قانون میافزاید: ما در قراردادها به نحوی پیشبینی کردهایم که بشدت با این قضیه برخورد کنیم. هیچکدام از عوامل سینما مانند صدابردار، طراح صحنه، بازیگر و... اجازه ندارند همزمان در چند پروژه حضور یابند. مگر یک فرد تا چه اندازه میتواند توان کاری خود را در چند اثر تقسیم کند؟ بهعنوان مثال یک هنرپیشه چطور میتواند همزمان هم در فیلمی کمدی و هم در فیلمی درام بازی کند! این اتفاق به معنی کم فروشی بازیگر است.
رئیس اتحادیه تهیهکنندگان میگوید این قانون آییننامههای متعددی دارد که یکی از آنها در رابطه با صدور پروانه فیلمسازی است. او به «جامجم» میگوید: با تصویب این قانون، بازیگری که در حال بازی در یک سریال است حق بازی در فیلمی سینمایی را ندارد و در صورت انجام این کار تخلف صورت گرفته و با آن برخورد خواهد شد.
او این قانون را محدود به بازیگران نمیداند، اما به اعتقاد هاشمی، این قانون برای بازیگران مصداق بیشتری دارد. او میگوید: این کار برای دیگر عوامل تقریبا امکانپذیر نیست، به این معنا که فیلمنامهنویسان یا گریمورها امکان فعالیت در چند پروژه همزمان را ندارند.
به جای قانون، فرهنگسازی کنیم
حبیب اسماعیلی اما چندان موافق این قانون نیست. او که سابقه بازیگری و البته تهیهکنندگی در سینمای ایران را هم دارد به صورت تلویحی مخالفتش را با این قانون ابراز میکند و به «جامجم» میگوید: بازیگران و اهالی دیگر سینما را نمیتوان در قالب قانون و تبصره مجبور به این کار کرد؛ چرا که شاید انجام این کار نتیجه خوبی نداشته باشد.
این تهیهکننده سینمای ایران معتقد است برای این کار باید فرهنگسازی کرد. او میگوید: در گذشته ملاکها و معیارهای بازیگران برای انتخاب نقشها عواملی چون متن و کارگردانی و قصه بود، اما برای برخی از این بازیگران این روزها این معیارها تغییر کرده است و برخی از آنها شأن حرفهای خود را نادیده میگیرند.
به اعتقاد او، نازل شدن سطح کیفی کار بازیگران در اثر بازی همزمان در چند پروژه بدیهی است، اما شاید اعمال این قانون موجب شود تخلفات به صورت نهانی انجام شود که این بیشتر ضربه زننده است تا کمک کننده.
به اعتقاد حبیب اسماعیلی، این اتفاق پیشتر در رابطه با تعیین سقف دستمزدهای بازیگران نیز افتاده است و شاید بتوانیم از نتایج آن قانون در اعمال و تصویبش هم استفاده کنیم.
خود تهیهکنندگان، قانون را دور میزنند
محمدرضا شریفینیا نیز چندان با این قانون موافق نیست. هر چند موضوع این قانون را بحث خوبی میداند که قابل پیگیری است و میتواند موضوع بحث نشستها و گفتوگوهایی باشد، اما به اعتقاد او بازیگران زیادی نیستند که شامل این قانون میشوند، بنابراین پرداختن به این موضوع را تا پیش از مشخص شدن مفاد این قانون کار درستی نمیداند.
حمید فرخنژاد هم برداشتش از این قانون را منوط به داشتن اطلاعات بیشتری از آن میداند. او تنها به این نکته اشاره دارد که بازی همزمان بازیگران در چند پروژه از لحاظ کیفی تاثیرگذار است. فرخنژاد به «جامجم» میگوید: بازی همزمان در چند پروژه هر چند امکانپذیر است اما بدون شک از لحاظ کیفی به اثر ضربه میزند.
نکته جالب توجه در مورد این قانون این است که برخی از عوامل سینما معتقدند که اولین صنفی که همین قانون را زیر پا میگذارد نه «صنف بازیگران» که خود تهیهکنندگان هستند. به این مفهوم که آنها براحتی میتوانند این قانون را دور بزنند و برای فروش بالاتر فیلمهایشان از چند بازیگر به صورت همزمان استفاده کنند و برخی از آنها «امنیت شغلی» را تنها پوششی برای موجه کردن این قانون میدانند.
جام جم آنلاین گزارش میدهد
جام جم آنلاین گزارش میدهد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد؛
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
یک فعال سیاسی:
یک نماینده مجلس:
در گفتوگوی «جامجم» با استاد حوزه و مبلغ بینالملل بررسی شد
گفتوگو با موسی اکبری،درخصوص تشکیل کمپین«سرزمین من»وساخت و مرمت۵۰خانه در منطقه زنده جان