امروز روز زبان عقل است. روز معرفت و احساس انسان‌هاست. روز قلم است. این روز بهانه‌ای است برای یادآوری منزلت و قداست و حرمت قلم. چیزی که نه تنها در باور تاریخی و باستانی ما ریشه دارد، بلکه در دوران اسلامی شدن ایران نیز جایگاه آن حفظ شد و قداستی یافت که درکلام خداوند به آن قسم یاد شد: «ن والقلم و ما یسطرون». حال این روز با روز ولادت امام حسین مقارن شده، پس چه حماسه‌ها که به تحریر درنیاید!
کد خبر: ۴۱۴۰۵۵

در تقارن این 2 روز بااهمیت، جالب است اشاره کنیم که در روزگاران دور، جنگجویان با افتخار به شمشیر خویش قسم می‌خوردند و نویسندگان و اهل قلم به سلاحی که خداوند آن را عزیز شمرده است. مرحوم علامه طبرسی رحمه‌الله نیز در تفسیر مجمع‌البیان، در مورد قلم می‌نویسد: «پایه امور دین و دنیا بر 2 چیز است: قلم و شمشیر و شمشیر زیر پوشش قلم قرار دارد.» و این زمانی است که قلم و شمشیر دوشادوش هم، یکدیگر را کامل می‌کنند. قدرت قلم که سخن ایزد منان را بازگو می‌کند و شمشیر سالار شهیدان که قصد دارد آب حیات را در گلوی تشنگان حقیقت فروچکاند. شاید از همین منظر بود که امام خمینی(ره) نیز با درک این مهم فرمودند: «قلم‌ها شهیدپرورند». قلم‌های شهیدپرور، عشق‌های برتر را بذرافشانی می‌کنند و شور شهادت‌طلبی را در دل می‌تابانند و شهیدان را در معراج شهادت،‌از خاک تا خدا پیش می‌برند. اگر در حماسه عاشورا قلمی نبود که خطبه‌های زینب کبری را به نگارش درآورد، معلوم نبود سالار شهیدان چگونه به وصف در می‌آمد که سالروز ولادتش نیز این چنین با شکوه و پرعظمت گرامی داشته شود. و امروز، تقارن روز 14 تیر با روز سوم شعبان یعنی ولادت سالار شهیدان، روز پاسدار، خوش‌بهانه‌ای است تا روز تحقق پاسداری از اسلام، حقیقت و مکتب الهی، معنا شود. روز تولد بزرگ پاسداری که با خون خود و فرزندان و یارانش، اسلام و مکتب را زنده کرد. مکتبی که داشت با کجروی‌های جاهلیت و برنامه‌های حساب‌شده منحرفان، همراه با شعارهای کفرآمیز، کمرنگ می‌شد. امام حسین(ع) آن عصاره نبوت و یادگار ولایت، جان خود و عزیزانش را فدای عقیده خویش کرد تا در امتداد تاریخ، خون پاک او بجوشد و دین خدا را آبیاری کند.

مرتضی فغانی / جام‌جم

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها