دخلمان به خرجمان نمی‌رسد

از عهد ناصری و حدود 120سال قبل که اداره پست، شکل و شمایل رسمی و فرنگی به خود گرفت نیز ایران عضو اتحادیه جهانی پست شد. از همان هزار سال قبل تا امروز هنوز هم پستچی‌ها از نامه دوستان و عزیزان گرفته تا هدایا، بارها و ابلاغیه‌های دولتی و هزار جور کالای دیگر را درب خانه‌ها می‌آورند. با ظهور مواهب الکترونیک مانند تلفن، فکس و اینترنت بسیاری گمان می‌کنند کار پست به پایان رسیده، اما این طور نیست و کار پستچی‌ها هر روز بیشتر و بیشتر می‌شود. طبق مصوبه مجلس شورای اسلامی، پست نیز به جمع خصوصی‌ها خواهد پیوست که این تحولی در عرصه خدماتی خواهد داشت، اما موضوع تعرفه‌های پستی که امروزه دولتی و زیرمجموعه وزارت ارتباطات است را به مجموعه‌ای زیانده تبدیل کرده که هر سال چشمش به دست دولت است تا کمکی کند و بدهی‌های این شرکت کمی سبک شود. موضوع پست آنقدر گسترده است که صحبت درباره آن، وقت بسیار می‌خواهد. برای بررسی و کسب اطلاع از شرایط فعلی شرکت پست با محمدحسن کرباسیان، مدیرعامل شرکت پست جمهوری اسلامی ایران که با لهجه اصفهانی و روی خندان برخلاف بسیاری مدیران دولتی آمار سازمانش را حفظ بود، گفت‌وگو کرده‌ایم.

سرانه هزینه پستی هر ایرانی چقدر است؟

سرانه سالانه استفاده هر ایرانی از پست 3600 تومان است و با در نظر گرفتن این که 70 درصد آن دولتی است می‌شود 1100 تومان یعنی هر ماه فقط 90 تومان هزینه پستی بر عهده هر ایرانی است و می‌بینید این نرخ در مقابل تعرفه‌هایی مثل نان که امسال به نرخ تمام شده نزدیک شد تقریبا هیچ است.

آیا زمان برای رسیدن یک نامه در داخل یا خارج کشور استانداردی وجود دارد؟

تمام زمان‌ها هم داخلی و هم خارجی مشخص و تصویب شده است. از طرفی اتحادیه جهانی پست که تمام کشورهای جهان در آن عضویت دارند و ما نیز از 120 سال قبل عضو آن بوده‌ایم، برای تمام مسیرهای پستی جدول دارد و بر کار ما نظارت می‌کنند. اگر بسته‌ای از خارج وارد ایران شود و ما آن را دیر توزیع کنیم جریمه می‌شویم، البته پست داخلی را خودمان نظارت می‌کنیم.

فرض کنید یک نامه را در صندوق انداخته‌ایم. در طولانی‌ترین زمان، این نامه چند روزه باید به مقصد برسد؟

روز تحویل بعلاوه 5 روز.

یعنی یک نامه باید یک هفته‌ای به مقصد برسد؟

بله.

پس چرا این اتفاق رخ نمی‌دهد؟

فکر نمی‌کنم موردی خلاف این داشته باشیم و اگر باشد پیگیری می‌کنیم. البته در مواردی ممکن است رخ دهد و پارامترهای زیادی دخیل است ازجمله این که کشور ما با یک میلیون و 648 هزار کیلومتر مساحت، پراکندگی جمعیتی خاصی دارد.

برخی نامه‌ها بعد از یک ماه به دست گیرنده می‌رسد؟

خیر، این امر شدنی نیست.

اما خیلی از مردم حتی بسته‌هایی که با پست ویژه ارسال کرده‌اند را چند هفته بعد دریافت کرده‌اند. نمونه آن ناشرانی هستند که با پست کتاب می‌فروشند.

ما سال گذشته 814 میلیون مرسوله توزیع کردیم، اما ادعا نمی‌کنیم که تمام آنها همان روز اول به دست مشتری رسیده‌اند. از میان این تعداد 2 میلیون و 500 هزار عدد آنها پست ویژه بوده که از میان آنها 5‌/‌72 درصد، همان روز اول توزیع شده است. حالا اگر شما موردی برخلاف این قاعده یافتید حاضریم تمام موارد مشابه را رایگان توزیع کنیم.

کسانی که در این مورد شکایت و پیگیری داشته باشند باید به کجا مراجعه کنند؟

قسمت بازرسی ما هم به صورت اپراتور و هم پیامگیر وظیفه رسیدگی دارد که می‌توانند با شماره 140 یا تماس بگیرند.

درمورد تحویل مرسوله‌هایی که از فروش اینترنتی استفاده می‌کنند، چطور؟

توزیع مرسوله‌های اینترنتی با سبکی متفاوت انجام می‌شود و نحوه تحویل آن به پست بنا به تعهد فروشنده است و زمان توزیع از زمانی محاسبه می‌شود که کالا به ما تحویل داده شود. در این موارد برخی فروشگاه‌ها کالا را در انبار ندارند و با تاخیر ارسال می‌کنند. از تمام اینها گذشته ما امضای گیرنده را روی سایت قرار می‌دهیم و با وارد کردن بارکد 20 رقمی مندرج روی فیش پیشتاز می‌توانید آن را بررسی کنید و تاریخ دریافت را ببینید.

شرکت پست، شرکتی زیانده است. این زیان چقدر است؟

محاسبه این عدد کار پیچیده‌ای خواهد بود چراکه بنا به سرویس‌ها و سال‌های مختلف متفاوت است، اما میزان زیان انباشته ما یعنی میزان زیان هر سال بعلاوه زیان مانده از سال‌های قبل، منهای دریافتی از دولت بابت جبران خسارات، براساس محاسبه حسابرس‌های دولت 146 میلیارد تومان تا قبل از سال 89 است.

مگر تناسبی بین حجم کاری و بودجه سالانه وجود ندارد که کار به تامین اعتبار برای زیان به این حجم نرسد؟

تعداد 814 میلیون مرسوله سال گذشته 11 درصد ترافیک کشور را به خود اختصاص داده و این در حالی است که ما یک هزارم بودجه کشور را داریم.

میزان حمایت‌های دولت برای جبران خسارات، کافی نبوده است؟

خیر نبوده، اما بدون کمک دولت هم نمی‌توانیم به حیات خود ادامه دهیم. سال گذشته 55 میلیارد ضرر دادیم که تنها 40 درصد آن را توانستیم از دولت وصول کنیم. از سال 83 به بعد علی‌رغم تورم عمومی، ما اجازه افزایش تعرفه نداشتیم و دولت جلوی این کار را گرفته بود. از آن سال به بعد که تقریبا از اوایل دولت نهم بود راحت‌تر این کمک‌ها را دریافت کردیم و سالانه حدود 20 تا 30 میلیارد تومان کمک دریافت کرده‌ایم.

موضوع افزایش تعرفه‌های پستی از نظر سازمان حمایت از مصرف‌کنندگان مغایر قانون بود، نتیجه کار چه شد؟

دولت 25/8/89 مصوبه‌ای مبنی بر لزوم نظارت کارگروه تنظیم بازار بر افزایش نرخ‌ها داشته است که ما 5 روز بعد مصوبه افزایش نرخ پست را از دولت گرفتیم که البته این جدای از ابلاغ رگولاتوری بود و تفسیر ما این بود که آن قانون در اینجا اعمال شده است، اما کارگروه این را نپذیرفت و خود را ملزم بر نظارت می‌دانست. در جلسه‌ای که با وزارت بازرگانی و سازمان حمایت از مصرف‌کنندگان داشتیم جمع‌بندی به اینجا رسید که با تمامی افزایش تعرفه موافقت کردند، اما در جزییات، قرار بر کار کارشناسی شد.

یعنی هنوز قبول نکرده‌اند؟

به طور نهایی خیر.

پس نرخ‌های فعلی قانونی نیست؟

ما مصوبه دولت و ابلاغ رگولاتوری را داریم و این مبنای قانونی کار بوده است، اما از هیچ نهاد نظارتی ابلاغی برای توقف یا تغییر نداشتیم و با توافقات انجام شده آنها هم موافق این موضوع هستند.

این افزایش تعرفه‌ها تا کجا ادامه خواهد داشت؟

براساس ماده 101 قانون هدفمند کردن یارانه‌ها، تعرفه‌های پست هم باید شامل تغییراتی شود به طوری که تا پایان برنامه پنجم توسعه نرخ تعرفه با قیمت تمام شده برابر باشد. این افزایش از امسال آغاز شد، اما به دلیل عواقب اقتصادی و اجتماعی نمی‌توانستیم قیمت‌ها را یکباره واقعی کنیم پس امسال افزایش 40 درصدی را داشتیم و در سال‌های بعد با مجوزهایی که دریافت می‌شود این نرخ‌ها افزایش پیدا خواهد کرد.

افزایش تعرفه برای این فروشگاه‌ها هم آثار مطلوبی نداشته است. برای تعدیل نرخ با آنها همکاری می‌کنید؟

فروشگاه‌های اینترنتی را شخصا پیگیر هستم تا کارشان تسهیل شود و رشد کنند. در این افزایش نرخ‌ها یکی از موارد همین‌ها بود که تحویل در مقر (یعنی تحویل گرفتن از فروشگاه) 2000 تومان بود که ما آن را برداشتیم تا کار آنها به مشکل برنخورد.

این کار فروشگاه‌ها استقبال هم داشته؟

این بازار هر سال 40 تا 50 درصد رشد کرده که نشان‌دهنده علاقه و گسترش استقبال مردم به آن نوع خرید کالاهاست.

آماری از تعداد مرسولات هم دارید؟

سال گذشته یک میلیون و 600 هزار مرسوله خرید اینترنتی داشتیم.

بابت تاخیر در ارسال، تعهدی برای جبران دارید؟

طبق قانون از 2 برابر هزینه پرداختی بابت پست تا 12 برابر هزینه آن را می‌پردازیم و پیشتر نیز این کار را کرده‌ایم. حتی مفقودی و مواردی اینچنین نیز شامل همین موضوع است، اما ما از پرداخت غرامت خوشحال نمی‌شویم چراکه رضایت مشتری جلب نمی‌شود و اصولا مشتری برای غرامت گرفتن به ما مراجعه نمی‌کند، برای همین ما تلاش می‌کنیم کار به این موارد نرسد.

اگر بازرسی شما جوابگو نبود مردم کجا مراجعه کنند؟

وظیفه بازرسی همین است و باید رسیدگی کند.

اگر مردم راضی نبودند چه؟

مقامات مافوق ما مانند بازرسی وزارت ارتباطات و بازرسی کل کشور، مراجع قانونی این کار هستند، اما موردی نبوده که از مجموعه ما خارج شود.

نرخ توزیع مطبوعات را هم در ابلاغ جدید تغییر دادید؟

تعرفه مطبوعات همیشه نصف سایر نرخ‌ها بوده و در این افزایش تعرفه که 40 درصد قیمت تمام شده افزایش یافت برای مطبوعات نرخ 20 درصد بود. صحبتی که چند سال قبل با معاون مطبوعاتی وزارت ارشاد داشتیم معاون وقت قیمت عادلانه را نصف قیمت روی جلد درخواست کرد و از آن زمان که قیمت بیشتر روزنامه‌ها 50 تومان بود و هزینه توزیعشان 25 تومان می‌شد تا امسال افزایش نداشتیم و این در حالی است که بیشتر روزنامه‌ها 200 یا 300 تومان شده‌اند، با این حال در صحبت چند روز قبل با معاون مطبوعاتی قرار شد از 20 درصد افزایش تعرفه مطبوعاتی باز هم 40 درصد کسر کنیم و قیمت پایه برای مرسوله مطبوعاتی داخل شهر به جای 110 تومان 60 تومان بشود.

این کاهش نرخ ابلاغ شده یا منتظر تامین اعتبار هستید؟

ابلاغ شده اما قرار است از طرف وزارت ارشاد نامه‌ای تهیه و به دولت داده شود تا میزان تخفیف ارائه شده به مطبوعات از طرف دولت جبران شود. ناگفته نماند ما با مطبوعات بنا به رسالت فرهنگی آنها همیشه سازش داشته و داریم و هرگز نمی‌خواهیم از بابت کار ما دچار مشکل باشند.

از سازمان‌های بین‌المللی کمکی دریافت نمی‌کنید؟

صندوقی مانند یواس‌او به موسسات غیردولتی پستی که بنا به اجبار با هزینه کم، کار توزیع را انجام می‌دهند کمک‌رسانی می‌کند، اما ما در حال حاضر دولتی هستیم و فقط با دولت طرف قرارداد هستیم.

در مورد خصوصی‌سازی پست و تشکیل سازمان پست چه اقدامی انجام شده است؟

بعد از ابلاغ به دولت باید در 3 ماه ما اساسنامه جدید پست را برای تصویب به مجلس بدهیم که بعد از تصویب اساسنامه در مجلس و با ارجاع موضوع به سازمان خصوصی‌سازی، این موضوع پیگیری خواهد شد، اما با توجه به این که امسال انتخابات مجلس در پیش است و ترافیک کاری وجود دارد احتمالا زمان کار، کمی طولانی می‌شود.

اگر در این زمان هم انجام شود با این نرخ‌ها که به نقطه هدف قانون پنجم نرسیده شرکت قابل واگذاری است؟

شرکت پست ذاتا زیانده نیست و در همه جا صنعت سودآوری است، اما با توجه به دولتی بودن، نرخ‌ها را باید از دولت بگیریم در نتیجه اگر به مرحله خصوصی‌سازی برسیم این نرخ‌ها آزادسازی می‌شود. آن وقت دولت با جبران زیان انباشته، شرکت را به فروش می‌رساند.

یعنی بار این زیان‌ها قرار است از دوش دولت برداشته شده و بر دوش مردم گذاشته شود؟

این تفسیر کاملی نیست چراکه نفس خصوصی‌سازی رقابتی کردن بازار است. در آن زمان هم مانند تعرفه‌های مخابراتی، تابع قوانین خواهیم بود.

بعد از خصوصی‌سازی چه اتفاقی برای پست خواهد افتاد؟

طبق قرار باید بخش‌های زیربنایی و شبکه تجزیه کالا که جنبه حاکمیتی دارد در سازمانی به نام سازمان پست و سایر امور به عنوان امور اپراتوری در قالب اپراتور اول پست به بخش خصوصی واگذار شود که خصوصی است و دولت 20 درصد از سهام آن را خواهد داشت و بعد از آن اپراتورهای دیگر هم می‌توانند حضور داشته و فعالیت کنند.

از آمار تفکیکی مرسولات پستی مانند قبوض، عددی دارید؟

9 درصد از قبوض آب، برق، گاز و حدود 80 درصد قبوض تلفن ثابت و همراه را ما توزیع می‌کنیم.

دلیل نرسیدن برخی قبوض چیست؟

قبضی که دست ما باشد توزیع می‌شود، اما به دلایلی مانند این که آدرس درست نباشد هم امکان این موضوع هست که قبض دست مشترک نرسد مخصوصا در مورد تلفن همراه که مالکان آن امکان نقل‌مکان بیشتری دارند و از طرفی به دلیل این که این قبوض به صورت عادی توزیع و در صندوقخانه‌ها یا درب منازل ریخته می‌شود ممکن است اتفاقی رخ دهد. در نهایت آن که شرکت‌های ارائه‌دهنده این قبوض مانند مخابرات به ما تاییدیه می‌دهند و اگر کار، نقص بزرگی داشته باشد در حساب و کتاب، این ارقام را لحاظ می‌کنند. البته فراموش نکنید ما 50 میلیون قبض مخابراتی توزیع می‌کنیم که حتی یک درصد خطای آن عدد بزرگی می‌شود و این نارضایتی‌ها معمولا به دلیل حجم بالای کار است.

از سایر مرسولات هم آماری دارید؟

سال قبل حدود 120 میلیون مرسوله پیشتاز داشتیم، 2 میلیون و 500 هزار مرسوله ویژه و 2 میلیون و 900 هزار گذرنامه توزیع کرده‌ایم. همچنین 5 میلیون و 900 هزار ثبت‌نام دانشگاه انجام شد و 250 میلیون قبض توزیع کرده‌ایم.

تعرفه قبوض هم افزایش داشته است؟

پست، مظلوم واقع شده است چراکه شرکت‌های صادرکننده قبض که خودشان کار توزیع انجام می‌دهند هزینه تهیه و توزیع یک قبض را 400 تومان اعلام می‌کنند و این در حالی است که ما این رقم توزیع را برای مطبوعات با وزن بسیار بالاتر، 60 تومان در نظر گرفته‌ایم. با این حال باز هم به ما فشار می‌آورند که این هزینه زیاد است.

در این سال‌ها هیچ کس توجه نکرده که شرکت پست با این هزینه بالای کارهای اجرایی چطور زنده ماند و تفاوت قیمت تمام شده 480 تومان و دریافتی 60 تومان هر مرسوله مطبوعاتی را چه کسی جبران می‌کند؟ گذشته از سایر انواع مرسولات، ما با وجود این که هر توزیع برایمان ضررآور بوده به کار ادامه دادیم و افزایش نرخ، حداقل کمک به شرکت بوده است. همین امروز مقایسه کنید، هزینه ما یک‌چهارم هزینه شرکت‌های پستی خارجی داخل ایران است و این خود به خود نشان‌دهنده تفاوت کارکرد ماست.

شما ریشه این تفاوت قیمت‌ها را در چه می‌بینید؟

تفاوت در این است که پست یک مجموعه کاربر است و مانند مخابرات ماشین‌آلات نمی‌توانند تمام کار را انجام دهند. وقتی ما اعلام می‌کنیم 814 میلیون مرسوله توزیع کرده‌ایم یعنی 814 میلیون بار به در منازل و اماکن مختلف مراجعه شده است. ما روزانه 3 میلیون مرسوله توزیع می‌کنیم و این یعنی نزدیک به 3 میلیون سفر درون و برون‌شهری و 3 میلیون بار زنگ منازل را زدن. با نرخ بنزین 700 تومان و سایر اقلام هزینه این توزیع چقدر خواهد بود؟ در کنار اینها هزینه نیرو انسانی را هم در نظر بگیرید.

چند درصد مرسوله‌ها دولتی هستند؟

حدود  70 درصد. البته با این تعریف که 4 نوع پست داریم: 1ـ مردم به مردم 2ـ دولت به مردم 3ـ مردم به دولت 4ـ دولت به دولت. با این تعریف یک طرف 70 درصد، مرسولات دولت است و با افزایش نرخ‌ها، هزینه دولت برای مبادلاتش هم بالا خواهد رفت.

میزان کار پست هم رشد داشته است؟

سال 84 ما 500 میلیون مرسوله جابه‌جا کردیم و سال 89 تعداد 814 میلیون که این نشان می‌دهد 60 درصد حجم کاری رشد کرده و در عوض ما حدود 2000 نفر کاهش پرسنل داشتیم.

یعنی تعدیل نیرو داشته‌اید؟

خیر کاهش طبیعی نیرو بود یعنی انتقال و بازنشستگی‌ها را با استخدام جایگزین نکردیم. ما تعدیل نداشته و نخواهیم داشت چراکه همین تعداد هم برای کار ما کم بوده و فشار کاری ماموران پست بالاست.

شرکت پست الان چقدر پرسنل دارد؟ به تفکیک تخصص، آمار دارید؟

15 هزار و 350 نفر نیرو داریم که 8 هزار آنها قراردادی و مابقی رسمی و پیمانی هستند. حدود 7 هزار نفر آنها فقط نامه‌رسان و تنها 5‌/‌7 درصد نیروها در ستاد هستند که این رقم بسیار پایینی محسوب می‌شود.

از دفاتر خدمات پستی هم آماری دارید؟

آنها بخش خصوصی هستند و آماری از نیرو انسانی آنها نداریم، اما در کل 5 هزار دفتر خدمات ارتباطی شهری داریم و 10 هزار دفتر خدمات ارتباطی روستایی که حدود یک‌سوم کارهای آنها با پست است.

به این روستاها خدمات روزانه ارائه می‌شود؟

ما یک شبکه بزرگ ارتباطی بین این 10 هزار دفتر ایجاد کرده‌ایم که دارای 3000 خط پستی است و بسته به جمعیت روستاها، مراجعه روزانه یا یک روز در میان داریم. باز هم توجه داشته باشید که ما مراجعه می‌کنیم و این هم هزینه بالایی برای ما دارد که در نهایت به قیمت تمام شده می‌رسد، اما ما تعرفه ناچیزی دریافت می‌کنیم.

در روستاها از خدمات شما استقبال هم می‌شود؟

ما راه ارتباطی ارزان و مطمئن روستاها هستیم و این طبیعی است که با ما همکاری کنند. نمونه بارز آن در هدفمند کردن یارانه‌هاست که ما بیش از یک میلیون و 200 هزار خانوار که در دفاتر خدمات ارتباطی روستایی افتتاح حساب کرده‌اند را تحت پوشش داریم و هر ماه یارانه نقدی آنها را به همان دفاتر تحویل می‌دهیم یا سهام عدالت یا کالابرگ‌های روستایی را پست انجام می‌دهد که در 10 هزار نقطه مختلف، کار بسیار گسترده‌ای است.

همکاری سایر دستگاه‌ها برای انجام کار پست چطور است؟

همکاری دارند، اما مشکلات هم کم نیست و این از عوامل برون‌سازمانی است که نمی‌توانیم کاری انجام دهیم. برای مثال پرواز ارومیه یا سایر خطوط هر روز 2 ساعت تاخیر دارد، پس ما نمی‌توانیم کالا را در ساعت مشخصی ارسال کنیم که توزیع روزانه داشته باشد. از طرفی بار پست را به عنوان بار مقدم در همه جا نمی‌بینند و ممکن است در یک روز هم همه آن را ارسال نکنند که این به کار ما لطمه می‌زند.

تبادل مالی پست با هواپیمایی ایران چقدر است؟

حدودا 3 میلیارد تومان در سال.

با هواپیمایی‌های خارجی چطور؟

دقیقا چیزی که خیلی‌ها توجه نمی‌کنند همین است. یعنی ما بار خارجی را اگر بخواهیم بفرستیم باید با لوفتانزا، تورکیش، قطر و امثال آن بفرستیم که این شرکت‌ها تا نقدا پول بار را دریافت نکنند آن را بارگیری نمی‌کنند. ما ماهانه 300 میلیون تومان به این هواپیمایی‌ها پول پرداخت می‌کنیم حالا این پول را ما از کجا فراهم می‌کنیم؟ تمام نقدینگی را هم که از مشتری نمی‌گیریم و تنها 40 درصد آن را دریافت می‌کنیم. برای همین است که می‌گوییم دخل و خرج ما با هم نمی‌خواند.

تاخیرهای هواپیمایی ممکن است موجب پرداخت غرامت شما به مشتری شود. آیا بابت این تاخیر توانسته‌اید از هواپیمایی خسارت بگیرید؟

نه. مگر کسی توانسته بابت تاخیر غرامت بگیرد؟

وقتی شما که سالانه 3 میلیارد تومان مبادله مالی دارید نمی‌توانید از آنها غرامت بگیرید چطور می‌توان توقع داشت که مردم از شما بابت تاخیر یک نامه 2000 تومانی غرامت بگیرند؟

ما اینها را به هم مربوط نمی‌دانیم. ما بهانه نمی‌آوریم و اگر تعهد را انجام ندهیم غرامت پرداخت می‌کنیم و تاکنون موارد زیادی بوده که این کار را کرده‌ایم.

در قبض‌ها، تاریخ تحویل مرسوله قید شده است؟

خیر.

پس مردم برای بررسی به چه چیزی استناد کنند؟

در مراکز استان اگر زمان تحویل بیش از یک روز شد می‌توانند بررسی کنند.

برای افزایش تعرفه چرا زودتر فرهنگ‌سازی نشد؟

ما 6 سال تا مرحله نهایی تصویب این افزایش رفته بودیم، اما تصویب نشده بود و ما باز هم نمی‌دانستیم آیا این اتفاق می‌افتد یا نه. برای همین اگر پیش از ابلاغ، آن را اعلام می‌کردیم یک موج تورمی در جامعه به وجود می‌آمد که کاملا کاذب بود و ممکن بود افزایش تعرفه هم رخ ندهد.

نهاد دیگری کار مشابه پست انجام می‌دهد؟

به‌ طور غیرمجاز بله. بسیاری از شرکت‌ها در قالب شرکت‌های حمل بار یا پیک موتوری این کار را انجام می‌دهند و حتی مواردی داشتیم که با جعل عنوان پست و ساختن مدارک به ارگان‌ها مراجعه کرده و خدمات ارائه می‌دادند. پست‌های خارجی هم تنها با مجوز از وزارت راه و ترابری به عنوان حمل بار مشغول هستند که مجوز کار پستی نیست.

میزان سرمایه‌گذاری در تجهیزات پستی چقدر بود است؟

حدود 270 میلیارد تومان سرمایه‌گذاری بوده از ساختمان گرفته تا تجهیزات تخصصی و نرم‌افزاری.

سرویسی دارید که مانند پیک موتوری به در خانه برای دریافت مرسوله مراجعه کند؟

بله. سرویس تحویل در مقر است که مردم می‌توانند با شماره 193 تماس بگیرند تا پستچی برای دریافت بسته در منزل بیاید.

برخی مردم از تفتیش مرسوله شخصی هنگام ارسال به خارج از کشور گله‌مند هستند. این کار قاعده‌ای دارد؟

هیچ ماموری نمی‌تواند داخل یک آلبوم یا مانند آن را نگاه کند، اما مامور گمرک و مامور پست وظیفه چک وسایل را دارند که باید با دستگاه چک شود تا مواردی مثل میراث فرهنگی یا دارو‌ها کنترل شود. موارد تخلف این موضوع را هم به بازرسی گزارش می‌کنند تا بررسی شود.

سعید نوری آزاد / جام‌جم