روشنگری

بسیاری از دختر و پسرها به شکل غلطی به اعتقادی که تو مطرح کردی می‌رسن و تا مشکلی بینشون پیش می‌آد، زود می‌خوان خودشون رو راحت کنن و از هم جدا شن. اما به نظر من برای این‌که دو نفر بتونن عقاید و افکارشون رو با هم هماهنگ کنن، به زمان نیاز دارن و هر رابطه‌ای (بین دوستها، خواهر و برادرها و...) به از خود گذشتن و سعی در کنار اومدن از جانب دو طرف نیاز داره و گاهی هم البته از محبت، خارهائی که اشتباهی خار شدن، به گل تبدیل می‌شوند!

مدتی صبر و تلاش دو طرف برای حل مشکلات (حتی اگه یکیشون خیلی کم مایه بذاره) همه چیز رو حل می‌کنه. باید همیشه به خاطر داشته باشیم که هیچ دو آدمی هرگز صد درصد مثل هم نیستند و همواره اختلاف نظر و عقیده و سلیقه وجود دارد. پس با یه ماه کنار هم بودن، نمی‌شه دو نفر با هم هماهنگ شن و دیگه اصلاً مشکلی نداشته باشن.

(من متوجه منظورت شدم و با حرفت موافقم اما به نظرم بهتر بود اگر در کنار اون مطلبی که گفتی، به این موضوع هم اشاره می‌شد که باعث تعبیر غلط نشه).

مینا، شیشه‌ای شکسته از تهران

(هوووومممم! حق با شما! ولی گمونم، بقیه‌م مثل خودت دیگه متوجه‌اند که یه این‌قد تحمل چن ماه-یه سال رو در نظر بگیرن، وگرنه که باس کاسه کوزه‌م رو وردارم برم کنار خیابون، دستفروشی! هیَ‌م داد بزنم: کاسه داااارم... کووووزه... کوزة خیام: دوزاااار! بدو بیا!)